Zabura 78

1 Maskil na Asaf. Ya mutanena, ku ji koyarwata; ku saurari kalmomin bakina.

Pieśń wyuczająca podana Asafowi. Słuchaj, ludu mój! zakonu mego; nakłońcież uszów swych do słów ust moich.

2 Zan buɗe bakina da misalai, zan faɗi ɓoyayyun abubuwa, abubuwan dā,

Otworzę w podobieństwie usta moje, a będę opowiadał przypowiastki starodawne.

3 abin da muka ji muka kuma sani, abubuwan da kakanninmu suka faɗa mana.

Cośmy słyszeli, i poznali, i co nam ojcowie nasi opowiadali.

4 Ba za mu ɓoye su wa’ya’yanmu ba; za mu faɗa wa tsara mai zuwa ayyukan da suka zama yabo na Ubangiji, ikonsa, da abubuwan banmamakin da ya aikata.

Nie zataimy tego przed synami ich, którzy przyszłym potomkom swoim opowiadać będą chwały Pańskie, i moc jego, i cuda jego, które uczynił.

5 Ya kafa ƙa’idodi wa Yaƙub ya kuma kafa doka a cikin Isra’ila, wadda ya umarce kakanni-kakanninmu su koya wa’ya’yansu,

Bo wzbudził świadectwo w Jakóbie, a zakon wydał w Izraelu; przykazał ojcom naszym, aby to do wiadomości podawali synom swoim,

6 don tsara na biye su san su, har da’ya’yan da ba a riga an haifa ba, su kuma su faɗa wa’ya’yansu.

Aby poznał wiek potomny, synowie, którzy się narodzić mieli, a oni zaś powstawszy, aby to opowiadali synom swoim;

7 Ta haka za su dogara ga Allah ba kuwa za su manta da ayyukansa ba amma za su kiyaye umarnansa.

Aby pokładali w Bogu nadzieję swoję, a nie zapominali na sprawy Boże, ale strzegli przykazań jego;

8 Ba za su zama kamar kakanni kakanninsu ba, masu taurinkai da kuma tsara masu tayarwa, waɗanda zukatansu ba su yi biyayya ga Allah ba, waɗanda zukatansu ba su yi aminci ga Allah ba.

Aby się nie stali jako ojcowie ich narodem odpornym i nieposłusznym, narodem, który nie wygotował serca swego, aby był wierny Bogu duch jego.

9 Mutanen Efraim, ko da yake suna da bakkuna, suka juya da baya a ranar yaƙi;

Albo jako synowie Efraimowi zbrojni, którzy, choć umieli z łuku strzelać, wszakże w dzień wojny tył podali.

10 ba su kiyaye alkawarin Allah ba suka kuma ƙi su yi rayuwa ta wurin dokarsa.

Bo nie przestrzegali przymierza Bożego, a według zakonu jego zbraniali się chodzić.

11 Suka manta da abin da ya aikata, abubuwan banmamakin da ya nuna musu.

Zapomnieli na sprawy jego, i na dziwne dzieła jego, które im pokazywał.

12 Ya yi mu’ujizai a idanun kakanninsu a ƙasar Masar, a yankin Zowan.

Przed ojcami ich czynił cuda w ziemi Egipskiej, na polu Soan.

13 Ya raba teku ya kuma bi da su ciki; ya sa ruwa ya tsaya daram kamar bango.

Rozdzielił morze, i przeprowadził ich, i sprawił, że stanęły wody jako kupa.

14 Ya bishe su da girgije da rana da kuma haske daga wuta dukan dare.

Prowadził ich w obłoku we dnie, a każdej nocy w jasnym ogniu.

15 Ya tsage duwatsu a cikin hamada ya kuma ba su ruwaye a yalwace kamar tekuna;

Rozszczepił skały na puszczy, a napoił ich, jako z przepaści wielkich.

16 ya fid da rafuffuka daga dutsen da ya tsaga ya sa ruwa ya gudu kamar koguna.

Wywiódł strumienie ze skały, a uczynił, że wody ciekły jako rzeki.

17 Amma suka ci gaba da yin masa zunubi, suna tayarwa a cikin hamada a kan Mafi Ɗaukaka.

A wszakże oni przyczynili grzechów przeciwko niemu, a wzruszyli Najwyższego na puszczy do gniewu;

18 Da gangan suka gwada Allah ta wurin neman abincin da suke kwaɗayi.

I kusili Boga w sercu swem, żądając pokarmu według lubości swojej.

19 Suka yi magana a kan Allah, suna cewa, “Allah zai iya shimfiɗa tebur a cikin hamada?

A mówili przeciwko Bogu temi słowy: Izali może Bóg zgotować stół na tej puszczy?

20 Sa’ad da ya bugi dutse, ruwa ya ɓulɓulo, rafuffuka suka yi gudu a yalwace. Amma zai iya ba mu abinci? Zai iya tanada wa mutanensa nama?”

Oto uderzył w skałę, a wypłynęły wody, i rzeki wezbrały; izali też będzie mógł dać chleb? Izali nagotuje mięsa ludowi swemu?

21 Sa’ad da Ubangiji ya ji su, ya yi fushi ƙwarai; wutarsa ta ɓarke a kan Yaƙub, hasalarsa kuwa ta tashi a kan Isra’ila,

Przetoż usłyszawszy to Pan, rozgniewał się, a ogień się zapalił przeciw Jakóbowi, także i popędliwość powstała przeciw Izraelowi;

22 gama ba su gaskata ga Allah ba ko su dogara ga cetonsa.

Przeto, iż nie wierzyli Bogu, a nie mieli nadziei w zbawieniu jego.

23 Duk da haka ya ba da umarni ga sarari a bisa ya kuma buɗe ƙofofin sammai;

Choć był rozkazał obłokom z góry, i forty niebieskie otworzył.

24 ya sauko da Manna wa mutanensa don su ci, ya ba su hatsin sama.

I spuścił im jako deszcz mannę ku pokarmowi, a pszenicę niebieską dał im.

25 Mutane suka ci burodin mala’iku; ya aika musu dukan abincin da za su iya ci.

Chleb mocarzów jadł człowiek, a zesłał im pokarmów do sytości.

26 Ya saki iskar gabas daga sammai ya kuma saki iskar yamma ta wurin ikonsa.

Obrócił wiatr ze wschodu na powietrzu, a przywiódł mocą swą wiatr z południa;

27 Ya sauko da nama a kansu kamar ƙura, tsuntsaye masu firiya kamar yashi a bakin teku.

I spuścił na nich mięso jako proch, i ptastwo skrzydlate jako piasek morski;

28 Ya sa suka sauka a cikin sansaninsu, ko’ina kewaye da tentunansu.

Spuścił je w pośród obozu ich, wszędy około namiotów ich.

29 Suka ci har suka sami fiye da abin da ya ishe su, gama ya ba su abin da suka yi kwaɗayi.

I jedli, a nasyceni byli hojnie, i dał im, czego żądali.

30 Amma kafin su juyo daga abincin da suka yi kwaɗayi, kai tun ma yana a bakunansu,

A gdy jeszcze nie wypełnili żądości swej, gdy jeszcze pokarm był w ustach ich:

31 fushin Allah ya ƙuna a kansu; ya karkashe waɗanda suka fi ƙiba a cikinsu, yana yankan matasan Isra’ila.

Tedy zapalczywość Boża przypadła na nich, i pobił tłustych ich, a przedniejszych z Izraela poraził.

32 Duk da haka, suka ci gaba da yin zunubi; duk da abubuwan banmamakinsa, ba su gaskata ba.

Ale w tem wszystkiem jeszcze grzeszyli, i nie wierzyli cudom jego;

33 Saboda haka ya sa kwanakinsu suka ƙare a banza shekarunsu kuma cikin masifa.

Przetoż sprawił, że marnie dokonali dni swoich, i lat swoich w strachu.

34 A duk sa’ad da Allah ya kashe su, sai su neme shi; sukan juyo a natse gare shi.

Gdy ich tracił, jeźliże go szukali, i nawracali się, a szukali z rana Boga,

35 Sun tuna cewa Allah ne Dutsensu, cewa Allah Mafi Ɗaukaka ne Mai fansarsu.

Przypominając sobie, iż Bóg był skałą ich, a Bóg najwyższy odkupicielem ich:

36 Amma sai su yi ta yin masa zaƙin baki, suna masa ƙarya da harsunansu;

(Aczkolwiek pochlebiali mu usty swemi, i językiem swoim kłamali mu;

37 zukatansu ba sa biyayya gare shi, ba su da aminci ga alkawarinsa.

A serce ich nie było szczere przed nim, ani wiernymi byli w przymierzu jego.)

38 Duk da haka ya kasance mai jinƙai; ya gafarta laifofinsu bai kuwa hallaka su ba. Sau da sau ya janye fushinsa bai kuwa sa fushinsa yă ƙuna ba.

On jednak będąc miłosierny odpuszczał nieprawości ich, a nie zatracał ich, ale częstokroć odwracał gniew swój, a nie pobudzał wszystkiego gniewu swego;

39 Ya tuna cewa su naman jiki ne kawai, iska mai wucewa da ba ta dawowa.

Bo pamiętał, że są ciałem, wiatrem, który odchodzi, a nie wraca się zaś.

40 Sau da yawa sun tayar masa a cikin hamada suka kuma ɓata masa rai a jeji!

Jako go często draźnili na puszczy, i do boleści przywodzili na pustyniach?

41 Sau da sau suka riƙa gwada Allah; suka tsokane Mai Tsarki na Isra’ila.

Bo coraz kusili Boga, a Świętemu Izraelskiemu granice zamierzali.

42 Ba su tuna da ikonsa, a ranar da ya fanshe su daga mai danniya,

Nie pamiętali na rękę jego, i na on dzień, w który ich wybawił z utrapienia;

43 ranar da ya nuna mu’ujizansa a Masar abubuwan banmamakinsa a yankin Zowan ba.

Gdy czynił w Egipcie znaki swoje, a cuda swe na polu Soan;

44 Ya mai da kogunansu suka zama jini; ba su iya sha daga rafuffuka ba.

Gdy obrócił w krew rzeki ich, i strumienie ich, tak, że z nich pić nie mogli.

45 Ya aika da tarin ƙudajen da suka cinye su, da kwaɗin da suka wahalshe su.

Przepuścił na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich gubiły:

46 Ya ba da hatsinsu ga fāra, amfanin gonakinsu ga ɗango.

I dał chrząszczom urodzaje ich, a prace ich szarańczy.

47 Ya lalace inabinsu da ƙanƙara itatuwan al’ul nasu kuma da jaura.

Potłukł gradem szczepy ich, a drzewa leśnych fig ich gradem lodowym.

48 Ya miƙa shanunsu ga ƙanƙara, tumakinsu ga aradun tsawa.

I podał gradowi bydło ich, a majętność ich węglu ognistemu.

49 Ya saki musu fushinsa mai zafi, hasalarsa, zafin rai da kuma ɓacin ransa, ƙungiyar mala’iku masu hallakarwa.

Posłał na nich gniew zapalczywości swojej, popędliwość, i rozgniewanie, i uciśnienie, przypuściwszy na nich aniołów złych.

50 Ya shirya hanya wa fushinsa; bai tsare ransu daga mutuwa ba amma ya miƙa su ga annoba.

Wyprostował ścieżkę gniewowi swemu, nie zachował od śmierci duszy ich, i na bydło ich powietrze dopuścił;

51 Ya bugi kowane ɗan fari na Masar, mafari ƙarfin mazantakansu a tentunan Ham.

I pobił wszystko pierworodztwo w Egipcie, pierwiastki mocy ich w przybytkach Chamowych;

52 Amma ya fitar da mutanensa kamar garke; ya bi da su kamar tumaki ta cikin hamada.

Ale jako owce wyprowadził lud swój, a wodził ich jako stada po puszczy.

53 Ya bi da su lafiya ƙalau, don kada su ji tsoro; amma teku ya cinye abokan gābansu.

Wodził ich w bezpieczeństwie, tak, że się nie lękali, (a nieprzyjaciół ich okryło morze, )

54 Ta haka ya kawo su iyakar ƙasa mai tsarki, zuwa ƙasar tudun da hannunsa na dama ya kame.

Aż ich przywiódł do świętej granicy swojej, na onę górę, której nabyła prawica jego.

55 Ya kori al’ummai a gabansu ya rarraba ƙasashensu gare su a matsayin gādo; ya zaunar da kabilan Isra’ila a gidajensu.

I wyrzucił przed twarzą ich narody, i sprawił, że im przyszły na sznur dziedzictwa ich, ażeby mieszkały w przybytkach ich pokolenia Izraelskie.

56 Amma suka gwada Allah suka tayar wa Mafi Ɗaukaka; ba su kiyaye ƙa’idodinsa ba.

A wszakże przecież kusili i draźnili Boga najwyższego, a świadectwa jego nie strzegli.

57 Kamar kakanninsu suka zama marasa biyayya da marasa aminci, marar tabbas kamar tanƙwararren baka.

Ale się odwrócili, i przewrotnie się obchodzili, jako i ojcowie ich; wywrócili się jako łuk omylny.

58 Suka ba shi haushi da masujadansu na kan tudu; suka tayar da kishinsa da gumakansu.

Bo go wzruszyli do gniewu wyżynami swemi, a rytemi bałwanami swemi pobudzili go do zapalczywości.

59 Sa’ad da Allah ya ji su, ya yi fushi ƙwarai; ya ƙi Isra’ila gaba ɗaya.

Co słysząc Bóg rozgniewał się, i zbrzydził sobie bardzo Izraela,

60 Ya yashe tabanakul na Shilo, tentin da ya kafa a cikin mutane.

Tak, że opuściwszy przybytek w Sylo, namiot, który postawił między ludźmi,

61 Ya aika da akwatin alkawarin ƙarfinsa zuwa bauta, darajarsa zuwa cikin hannuwan abokin gāba.

Podał w niewolę moc swoję, i sławę swoję w ręce nieprzyjacielskie.

62 Ya ba da mutanensa ga takobi; ya yi fushi ƙwarai da gādonsa.

Dał pod miecz lud swój, a na dziedzictwo swoje rozgniewał się.

63 Wuta ta cinye matasansu maza,’yan matansu kuma ba su da waƙoƙin aure;

Młodzieńców jego ogień pożarł, a panienki jego nie były uczczone.

64 aka karkashe firistocinsu, gwaurayensu kuwa ba su iya makoki ba.

Kapłani jego od miecza polegli, a wdowy jego nie płakały.

65 Sa’an nan Ubangiji ya farka sai ka ce daga barcinsa, kamar yadda mutum kan farka daga buguwar ruwan inabi.

Lecz potem ocucił się Pan jako ze snu, jako mocarz wykrzykający od wina.

66 Ya kori abokan gābansa; ya sa suka sha madawwamiyar kunya.

I zaraził nieprzyjaciół swoich na pośladkach, a na wieczną hańbę podał ich.

67 Sa’an nan ya ƙi tentunan Yusuf, bai zaɓi kabilar Efraim ba;

Ale choć wzgardził namiotem Józefowym, a pokolenia Efraimowego nie obrał,

68 amma ya zaɓi kabilar Yahuda, Dutsen Sihiyona, wanda ya ƙaunaci.

Wszakże obrał pokolenie Judowe, i górę Syon, którą umiłował.

69 Ya gina wurinsa mai tsarki kamar bisa, kamar duniyar da ya kafa har abada.

I wystawił sobie jako pałac wysoki świątnicę swoję, jako ziemię, którą ugruntował na wieki.

70 Ya zaɓi Dawuda bawansa ya kuma ɗauke shi daga ɗakin tumaki;

I obrał Dawida sługę swego, wziąwszy go z obór owczych;

71 daga kiwon tumaki ya kawo shi don yă kuma zama makiyayin mutanensa Yaƙub, na Isra’ila gādonsa.

Gdy chodził za owcami kotnemi, przyprowadził go, aby pasł Jakóba, lud jego, i Izraela, dziedzictwo jego;

72 Dawuda kuwa ya zama makiyayinsu da mutuncin zuciya; da hannuwa masu gwaninta ya bi da su.

Który ich pasł w szczerości serca swego, a w roztropności rąk swoich prowadził ich.