Sòm 130

1 Yon chan pou monte vè tanp lan. Soti nan pwofondè abim nan, mwen te kriye a Ou menm, O SENYÈ.

En sang ved festreisene. Av det dype kaller jeg på dig, Herre!

2 SENYÈ, koute vwa mwen! Kite zòrèy Ou rete atantif a vwa siplikasyon mwen yo.

Herre, hør min røst, la dine ører akte på mine inderlige bønners røst!

3 Si Ou menm, SENYÈ, ta sonje inikite yo, O SENYÈ, se kilès ki ta kab kanpe?

Dersom du, Herre, vil gjemme på misgjerninger, Herre, hvem kan da bli stående?

4 Men avèk Ou menm, gen padon, pou moun ta gen reverans Ou.

For hos dig er forlatelsen, forat du må fryktes.

5 Mwen tann SENYÈ a. Nanm mwen ap tann e nan pawòl Li, mwen mete espwa m.

Jeg bier efter Herren, min sjel bier, og jeg venter på hans ord.

6 Nanm mwen ap tann SENYÈ a plis pase gadyen k ap tann maten rive a. Anverite, plis pase gadyen k ap tann maten rive a.

Min sjel venter på Herren mere enn vektere på morgenen, vektere på morgenen.

7 O Israël, mete espwa nan SENYÈ a. Paske kote SENYÈ a ye, gen mizerikòd. Avèk Li, gen redanmsyon an abondans.

Vent på Herren, Israel! For hos Herren er miskunnheten, og megen forløsning er hos ham,

8 Li va fè redanmsyon Israël de tout inikite Li yo.

og han skal forløse Israel fra alle dets misgjerninger.