< Sòm 147 >

1 Lwanj pou Seyè a! Sa bon nèt pou nou chante pou Seyè a. Sa bon nèt pou nou fè lwanj Seyè a. Wi, li merite l' vre!
Hallelujah! Denn es ist gut Psalmen zu singen unserem Gott, denn es ist lieblich; ziemend ist Lob.
2 Seyè a ap rebati lavil Jerizalèm. L'ap fè moun Izrayèl ki te gaye nan mitan lòt nasyon yo tounen lakay yo.
Jehovah baut Jerusalem, Er faßt zusammen die Verstoßenen Israels.
3 L'ap bay moun ki nan gwo lapenn yo kouraj. L'ap geri moun ki blese yo.
Er heilt, die gebrochenen Herzens sind, und verbindet ihre Schmerzen.
4 Li konte konbe zetwal ki genyen! Li konnen non yo chak.
Der Sterne Zahl berechnet Er, sie alle nennt Er mit Namen.
5 Seyè nou an gen pouvwa. Li gen anpil fòs. Konesans li pa gen limit.
Groß ist unser Herr und hat viel Kraft, und unermeßlich ist Seine Einsicht.
6 Seyè a ap bay pòv malere yo men pou yo leve. Men, l'ap rabese mechan yo jouk atè.
Jehovah läßt feststehen die Elenden, Er erniedrigt die Ungerechten bis zur Erde.
7 Chante yon chante pou Seyè a pou nou di l' mèsi. Fè mizik pou Bondye nou an ak gita.
Singet Jehovah zu mit Bekennen, singet Psalmen unserem Gott zur Harfe!
8 Se li ki kouvri syèl la ak nwaj yo. Se li ki pare lapli pou tè a. Se li ki fè zèb pouse sou mòn yo.
Die Himmel deckt Er mit dichten Wolken, Regen bereitet Er der Erde, läßt auf den Bergen Gras sprossen.
9 Li bay bèt yo manje, li bay ti kònèy yo manje lè yo rele.
Er gibt dem Vieh seine Nahrung den jungen Raben, die Ihn anrufen.
10 Li pa pran plezi l' nan chwal ki gen fòs, ni se pa kouraj moun ki fè kè l' kontan.
Er hat nicht Lust an Rosses Macht, noch an des Mannes Beinen Wohlgefallen.
11 Moun ki fè kè l' kontan, se moun ki gen krentif pou li, se moun ki mete tout espwa yo nan li, paske yo konnen li renmen yo.
Jehovah hat Wohlgefallen an denen, die Ihn fürchten, die auf Seine Barmherzigkeit warten.
12 Nou menm, moun lavil Jerizalèm, fè lwanj Seyè a! Nou menm, moun mòn Siyon, fè lwanj Bondye nou an!
Preise Jehovah, o Jerusalem, lobe deinen Gott, o Zion.
13 Li fè pòt kay nou yo vin pi solid. Li voye benediksyon sou pitit nou yo nan mitan nou.
Weil Er die Riegel deiner Tore stark gemacht, gesegnet deine Söhne in deiner Mitte.
14 L'ap veye fwontyè peyi a pou pa gen lagè! L'ap plen vant nou ak bon kalite manje.
Der deiner Grenze Frieden setzt, dich mit des Weizens Fett sättigt.
15 Li pase yon lòd: lòd la kouri byen vit toupatou sou latè.
Der auf die Erde sendet Seine Rede, so daß in Eile läuft dahin Sein Wort.
16 Li fè lanèj tonbe kouvri latè tankou koton. Li fè lawouze tounen ti moso glas sou tout pyebwa.
Der Schnee wie Wolle gibt, wie Asche den Reif ausstreut.
17 Li voye lagrèl tankou gravye. Ki moun ki ka sipòte fredi li voye?
Der Sein Eis wie Brocken wirft. Vor Seinem Froste, wer kann stehen?
18 Li pase yon lòd, li fè yo tout fonn. Li fè van soufle, dlo pran koule toupatou.
Er sendet Sein Wort und schmelzt sie, läßt wehen Seinen Wind; es rieseln die Wasser.
19 Li fè pitit Jakòb yo konnen pawòl li. li fè pèp Izrayèl la konnen lòd li yo ak sa li deside.
Jakob sagt Er an Sein Wort, Israel Seine Satzungen und Rechte.
20 Li pa aji konsa ak okenn lòt nasyon. Li pa fè yo konnen sa l' deside fè. Lwanj pou Seyè a!
Nicht also tat Er irgendeiner Völkerschaft, und sie kennen die Rechte nicht. Hallelujah!

< Sòm 147 >