Jòb 30

1 Men koulye a, moun ki pi jenn pase m' yo ap pase m' nan rizib. Papa yo se moun mwen pa t' pran pou anyen, moun mwen pa ta menm mete ak chen m' pou gade mouton.

Men no er eg til spott for deim som yngre er av år enn eg; eg deira feder ikkje fann verdige plass hjå gjætarhunden.

2 Epitou, yo te twò fèb pou fè anyen pou mwen. Se te yon bann gason san kouraj.

Magtlause er og deira hender, og deira saft og kraft er burte;

3 Mizè ak grangou te fini ak yo. Lannwit se grenn bwa yo te konn al souse nan savann kote moun pa rete.

Dei magre er av naud og svolt, dei gneg i turre øydemarki som alt i går var reine audni,

4 Yo pran fèy raje pou yo manje. Ata rasin bayawonn pase.

og plukkar melde millom kjørri og hev til føda einerot.

5 Kote yo pase moun mete yo deyò, yo rele bare dèyè yo tankou vòlè.

Frå folket vert dei jaga burt, fær tjuvemann slengt etter seg.

6 Yo te blije al rete nan twou wòch, nan twou tè sou bò ravin yo.

Dei gøymer seg i fæle gil, i holor uti jord og fjell;

7 Y'ap rele tankou bèt mawon nan raje a. Yo fè pil sou pil nan savann lan.

og millom buskor skrålar dei og samlast under netlerunnar;

8 Se te yon bann sanzave ki pa t' menm gen non. Yo te mete yo deyò nan peyi a.

ei ætt av dårar og namnlause som ein helst piskar ut or landet.

9 Koulye a, y'ap fè chante sou mwen. Y'ap bay istwa sou do m'.

No er eg slengjestev for deim, eit ordtak hev for deim eg vorte.

10 Yo pè pwoche bò kote m' pou m' pa sal yo. Yo menm krache nan figi m'.

Dei styggjest ved meg, held seg burte og sparer ei å sputta på meg.

11 Paske Bondye kraze kouraj mwen, li lage m' atè, kifè, mapou tonbe, kabrit manje fèy li.

Utan all blygd dei krenkjer meg, hiv av kvart band framfor mi åsyn.

12 Bann moun sa yo leve dèyè m', y'ap fè m' kouri. Yo lage dèyè m' pou yo pran m'.

Eit utjo reiser seg til høgre, dei spenner mine føter burt, og legg ulukke-vegar mot meg.

13 Yo sènen m' toupatou pou yo ka fini avè m'. Pa gen pesonn pou di yo pa fè sa.

Og stigen min den bryt dei upp og hjelper til med mi ulukka, dei som er hjelpelause sjølv.

14 Yo pase nan fant barikad, yo tonbe sou mwen. Yo pilonnen m' anba pye yo.

Som gjenom vide murbrot kjem dei, velter seg fram med bråk og brak.

15 Yon sèl latranblad pran mwen. Tankou yon kout van li kraze kouraj mwen. Tankou yon nwaj k'ap pase, tout byen m' yo disparèt.

Imot meg vender rædslor seg, mi æra elter dei som stormen, mi velferd kvarv som lette sky.

16 Koulye a, mwen prèt pou m' mouri. Lafliksyon ap fini avè m'.

No jamrar seg mi sjæl i meg; usæle dagar held meg fast.

17 Lannwit, tout zo nan kò m' ap fè m' mal. Doulè ap manje m' anndan san rete.

Natti gneg mine knokar av meg, min verk, mi pina aldri søv.

18 Bondye ponyen m' nan kòlèt, l'ap chifonnen tout rad sou mwen.

Ved allmagt vert min klædnad vanstelt, heng tett som skjortekragen kring meg.

19 Li voye m' jete nan labou. Mwen pa pi bon pase pousyè tè ak sann dife.

Han kasta meg i skarnet ned; og eg ser ut som mold og oska.

20 Mwen rele nan pye ou, Bondye! Ou pa reponn mwen. Mwen kanpe devan ou, ou pa okipe m' menm.

Eg skrik til deg, du svarar ikkje, eg stend der, og du stirer på meg.

21 Ou pa menm moun lan ankò. W'ap malmennen m'. Ou soti pou pèsekite m' ak tout fòs ou.

Hard hev du vorte imot meg, du stri’r mot meg med veldug hand.

22 Ou fè van pote m' ale. M'ap vole tankou pay. Ou voye yon van tanpèt boulvèse m'.

Du let meg fara burt i stormen, du let meg tynast i hans brus.

23 Wi, mwen konnen byen pwòp w'ap mennen m' pou m' al mouri, pou m' al sibi sò k'ap tann tout moun lan.

Eg veit du fører meg til dauden, der alt som liver samlast lyt.

24 Poukisa w'ap atake yon moun ki tou fin mouri, yon moun ki pa ka fè anyen ankò pase mande padon?

Kven kavar ikkje når han søkk? Kven ropar ikkje ut i fåren?

25 Eske mwen pa t' nan lapenn ansanm ak moun ki te nan mizè? Eske kè m' pa t' fè m' mal pou moun ki pa t' gen anyen menm yo?

Gret eg’kje sjølv med den fortrykte, og syrgde yver fatigmann?

26 Mwen t'ap tann kontantman, se malè ki vini. Mwen t'ap tann limyè, se fènwa ki kouvri m'.

Eg vona godt, men det kom vondt, eg venta ljos, men myrker kom.

27 Tout zantray mwen ap bouyi san rete. Chak jou m'ap soufri pi rèd.

Det kokar allstødt i mitt indre, ulukkedagen møter meg.

28 M'ap mache kagou, san pesonn pou konsole m'. Mwen kanpe nan mitan tout moun, m'ap mande sekou.

Svart gjeng eg kring, men ikkje solbrend, eg ris i flokken, skrik um hjelp.

29 Vwa mwen tankou vwa koukou. Mwen rele tankou frize.

Bror åt sjakalar hev eg vorte, til strussar eg ein frende er.

30 Po m' vin tou nwa, l'ap dekale. Lafyèb ap manje m' nan zo.

Mi hud er svart og flaknar av; det brenn i mine bein av hite.

31 Lontan se mizik gita ak fif ase ki te nan zòrèy mwen. Men, koulye a, se plenn, se kriye ase m'ap tande.

Min cither hev eg bytt i sorg, og fløyta mi med gråtar-mål.