2 Korint 2

1 Se konsa, mwen pran desizyon pou m' pa vin lakay nou pou m' pa fè nou lapenn ankò.

„Nei, “sagði ég við sjálfan mig, „ég skal ekki fara aftur og hryggja þau með annarri heimsókn, því að hún mun aðeins valda þeim sársauka.“

2 Si pou m' ta fè nou lapenn, ki moun ki pou ta fè kè m' kontan ankò? Eske se ta moun mwen ta fè lapenn yo?

Ef ég hryggi ykkur, hver mun þá geta hughreyst mig? Aðeins þið. En hvernig ættuð þið að geta það, ef ég hryggi ykkur?

3 Se poutèt sa, mwen ekri nou jan m' te fè l' la: mwen pa t' vle pou lè m' rive lakay nou, moun ki pou ta fè kè m' kontan yo, se yo menm ki pou ta fè m' lapenn. Paske, mwen gen fèm konviksyon sa a, lè m' kontan, nou tout nou kontan tou.

Ástæðan fyrir því að síðasta bréfið mitt var eins og það var, er sú, að mig langaði til að þið leystuð vandann sjálf áður en ég kæmi. Þegar ég svo loksins kæmi, þyrfti ég ekki að verða fyrir vonbrigðum vegna þeirra sem ættu að gleðja mig. Mér fannst gleði ykkar svo nátengd gleði minni. Mér fannst að ef ég kæmi til ykkar dapur í bragði, þá gætuð þið ekki glaðst.

4 Wi. Lè sa a, kè m' te boulvèse anpil, kè m' te sere, se ak dlo nan je mwen te ekri nou. Mwen pa t' fè sa pou fè nou lapenn non. Se vle mwen te vle fè nou konnen jan m' renmen nou anpil.

Þið getið ekki ímyndað ykkur hve erfitt það var fyrir mig að skrifa ykkur fyrra bréfið. Það olli mér mjög miklum sársauka og ég grét yfir því. Ég ætlaði ekki að særa ykkur – heldur gera ykkur grein fyrir því hversu annt mér var um ykkur.

5 Si yon moun fè yon lòt lapenn, se pa mwen li fè lapenn, men se nou tout, moun Korent, li fè lapenn. Pou m' pa al twò lwen, pito m' di se kèk nan nou li fè lapenn.

Sá sem hefur hryggt ykkur hefur líka hryggt mig, þótt í minna mæli sé. Ég vil ekki vera strangari við hann en ástæða er til. Vanþóknun ykkar hefur orðið honum nægileg refsing.

6 Pifò nan nou gen tan peni nonm sa a, se kont li.

7 Koulye a se pou nou padonnen l', se pou nou ba li ankourajman pito, pou yon twò gwo lapenn pa kraze l' nèt.

Nú er kominn tími til að veita honum fyrirgefningu og huggun, því að verði það ekki gert, þá getur hann orðið svo bitur og miður sín að hann eigi sér ekki viðreisnar von.

8 Se poutèt sa, m'ap mande nou pou nou aji avè l' yon jan pou fè l' wè jan nou renmen li.

Leyfið honum nú að finna að ykkur sé enn hlýtt til hans.

9 Se pou sa menm mwen te ekri nou: mwen te vle sonde nou pou m' te konnen si nou toujou soti pou nou koute tou sa m' di nou.

Fyrra bréfið skrifaði ég ykkur til að komast að raun um heilindi ykkar og hlýðni.

10 Enben, lè nou menm nou padonnen yon moun pou mal li fè a, mwen menm tou mwen padonnen li. Lè mwen menm mwen padonnen li, pou di vre, mwen pa gen anyen pou m' padonnen non, men, lè m' fè sa, mwen fè l' pou nou devan Kris la,

Þegar þið fyrirgefið einhverjum, þá geri ég það líka. Hafi ég fyrirgefið eitthvað (að því leyti sem það hefur varðað mig), þá er það gert með vilja Krists og ykkur til góðs.

11 pou pa bay Satan okenn avantaj sou nou. Paske nou konnen byen pwòp sa Satan gen nan tèt li.

Okkur ber einnig að fyrirgefa svo að Satan geti ekki beitt okkur brögðum – við þekkjum fyrirætlanir hans.

12 Lè mwen te lavil Twoas pou m' te anonse Bon Nouvèl ki pale sou Kris la, Seyè a te ban m' yon bèl okazyon pou m' te travay la.

Þegar ég kom til Tróas, gaf Drottinn mér mikilvægt tækifæri til að boða fagnaðarerindið.

13 Men, kè m' te sere anpil, paske mwen pa t' jwenn Tit, frè nou an. Se poutèt sa mwen di moun Twoas yo orevwa, epi m' pati pou Masedwan.

Títus, okkar kæri bróðir, var ekki staddur þar þá til að taka á móti mér og ég var órólegur, því að ég vissi ekki hvar hann var eða hvað hefði komið fyrir hann. Ég kvaddi því og fór rakleitt til Makedóníu til að reyna að hafa upp á honum.

14 Ann di Bondye mèsi! Paske l'ap toujou mennen nou ansanm ak Kris la pou fete batay li genyen an. Li pran nou, li sèvi ak nou tankou yon odè k'ap gaye bon sant li toupatou, pou n' ka fè tout moun konnen Kris la.

Þökk sé Guði fyrir sigur hans í Kristi og að hann skuli hafa leyft okkur að taka þátt í sigurgöngu hans, og segja öðrum frá honum. Boðskapurinn um hann berst eins og sætur reykelsisilmur út um allan heiminn.

15 Nou tankou yon bon lansan Kris la ap boule pou Bondye. Sant li rive nan men tout moun, kit y'ap sove, kit y'ap peri.

Við erum eins og góðilmur reykelsis, sem Kristur brennir frammi fyrir Guði og berst ilmur þess jafnt til frelsaðra og ófrelsaðra.

16 Pou moun k'ap peri yo, se yon sant lanmò k'ap touye yo. Men, pou moun k'ap sove yo, se yon sant lavi k'ap ba yo lavi. Ki moun ki kapab fè yon travay konsa?

Hinir ófrelsuðu skelfast, því að þeim finnst ilmurinn minna á dauða og dóm, en okkur hinum frelsuðu er hann ilmur lífsins. Hverjir eru hæfir til að boða fagnaðarerindið?

17 Nou pa tankou anpil moun k'ap defòme pawòl Bondye a. Okontrè, nou pale pawòl la jan li ye a devan Bondye, tankou moun k'ap viv nan Kris la, paske se Bondye menm ki voye nou.

Við erum ekki eins og þeir sem predika Guðs orð launanna vegna, heldur tölum við af einlægni hjartans það sem Guð vill að við segjum, af því að við erum þjónar Krists og störfum fyrir augliti Guðs.