ગીતશાસ્ત્ર 147

1 ૧ યહોવાહની સ્તુતિ કરો, કેમ કે આપણા ઈશ્વરનાં સ્તુતિગીતો ગાવાં એ સારું તથા મનોરંજક છે, સ્તુતિ કરવી એ ઘટતું છે.

Lobet Jehova! Denn es ist gut, unseren Gott zu besingen; denn es ist lieblich, es geziemt sich Lobgesang.

2 ૨ યહોવાહ યરુશાલેમને ફરી બાંધે છે; તે ઇઝરાયલનાં વિખેરાઈ ગયેલા લોકોને પાછા એકઠાં કરે છે.

Jehova baut Jerusalem, die Vertriebenen Israels sammelt er.

3 ૩ હૃદયભંગ થયેલાઓને તે સાજા કરે છે અને તે તેઓના ઘા રુઝવે છે.

Der da heilt, die zerbrochenen Herzens sind, und ihre Wunden verbindet;

4 ૪ તે તારાઓની ગણતરી કરે છે; તે તેઓને નામ આપીને બોલાવે છે.

der da zählt die Zahl der Sterne, sie alle nennt mit Namen.

5 ૫ આપણા પ્રભુ કેવા મહાન છે અને ઘણા પરાક્રમી છે; તેમના ડહાપણની કોઈ સીમા નથી.

Groß ist unser Herr, und groß an Macht; seiner Einsicht ist kein Maß.

6 ૬ યહોવાહ નમ્રજનોને ઊંચાં કરે છે; તે દુષ્ટોને જમીનદોસ્ત કરી નાખે છે.

Jehova hält aufrecht die Elenden; er erniedrigt bis zur Erde die Gesetzlosen.

7 ૭ યહોવાહનો આભાર માનતાં માનતાં ગાઓ; વીણા સાથે આપણા ઈશ્વરનાં સ્તોત્ર ગાઓ.

Stimmet Jehova einen Lobgesang an, singet Psalmen unserem Gott mit der Laute!

8 ૮ તે આકાશને વાદળોથી ઢાંકે છે અને પૃથ્વીને માટે તે વરસાદ તૈયાર કરી રાખે છે, તે પહાડો પર ઘાસ ઉગાડે છે.

Ihm, der die Himmel mit Wolken bedeckt, der Regen bereitet für die Erde, der Gras sprossen läßt auf den Bergen;

9 ૯ પશુઓને તેમ જ પોકાર કરતાં કાગડાનાં બચ્ચાંને પણ તે ખોરાક આપે છે.

der dem Vieh sein Futter gibt, den jungen Raben, die da rufen.

10 ૧૦ તે ઘોડાના બળથી પ્રસન્ન થતા નથી; તે માણસના પગના જોરથી પણ ખુશ થતા નથી.

Er hat nicht Lust an der Stärke des Rosses, noch Gefallen an den Beinen des Mannes;

11 ૧૧ જેઓ તેમનો ભય રાખે છે અને તેમની કૃપાની આશા રાખે છે, તેમના પર યહોવાહ ખુશ રહે છે.

Jehova hat Gefallen an denen, die ihn fürchten, an denen, die auf seine Güte harren.

12 ૧૨ હે યરુશાલેમ, યહોવાહની સ્તુતિ કર; હે સિયોન, તારા ઈશ્વરની સ્તુતિ કર.

Rühme, Jerusalem, Jehova! Lobe, Zion, deinen Gott!

13 ૧૩ કારણ કે તેમણે તારાં દ્વારોની ભૂંગળો મજબૂત કરી છે; તેમણે તારામાં તારાં સંતાનોને આશીર્વાદિત કર્યાં છે.

Denn er hat befestigt die Riegel deiner Tore, hat deine Kinder gesegnet in deiner Mitte;

14 ૧૪ તે તારી સરહદમાં શાંતિ સ્થાપે છે; સારા ઘઉંથી તે તારા કોઠારોને ભરપૂર કરે છે.

Er, der Frieden stellt in deine Grenzen, dich sättigt mit dem Fette des Weizens;

15 ૧૫ તે પોતાની આજ્ઞા પૃથ્વી પર મોકલે છે; તેમની આજ્ઞા બહુ ઝડપથી દોડે છે.

der seinen Befehl auf die Erde sendet: sehr schnell läuft sein Wort;

16 ૧૬ તે ઊનના જેવો બરફ મોકલે છે; તે હવામાંથી રાખ જેવા કરાની વૃષ્ટિ કરે છે.

der Schnee gibt wie Wolle, Reif wie Asche streut;

17 ૧૭ રોટલીના કટકા જેવા કરા વરસાવે છે; તેની ટાઢ આગળ કોણ ઊભું રહી શકે?

der sein Eis wirft wie Brocken: wer kann bestehen vor seinem Frost?

18 ૧૮ તે પોતાની આજ્ઞા મોકલીને તેમને ઓગળાવે છે; તે પોતાના પવનને ફૂંકાવાની આજ્ઞા કરે છે અને પાણીઓ વહેતાં થાય છે.

Er sendet sein Wort und schmelzt sie; er läßt seinen Wind wehen: es rieseln die Wasser.

19 ૧૯ તેમણે યાકૂબને તેમનાં વચનો પ્રગટ કર્યાં, તેમણે તેમના વિધિઓ અને નિયમો ઇઝરાયલને પણ પ્રગટ કર્યા.

Er verkündet Jakob sein Wort, Israel seine Satzungen und seine Rechte.

20 ૨૦ અન્ય કોઈ પ્રજા સાથે તેમણે આ પ્રમાણે કર્યું નથી; તેઓએ તેમનાં ન્યાયવચનો જાણ્યાં નથી. યહોવાહની સ્તુતિ થાઓ.

Keiner Nation hat er also getan; und die Rechte, sie haben sie nicht gekannt. Lobet Jehova!