યર્મિયાનો વિલાપ 5

1 ૧ હે યહોવાહ, અમારા પર જે આવી પડ્યું તેનું તમે સ્મરણ કરો. ધ્યાન આપીને અમારું અપમાન જુઓ.

Gedenke, Jahwe, was uns widerfahren; schau her und sieh unsere Schmach!

2 ૨ અમારું વારસા પારકાઓના હાથમાં, અમારાં ઘરો પરદેશીઓના હાથમાં ગયાં છે.

Unser Erbbesitz ist Fremden zugefallen, unsere Häuser Ausländern.

3 ૩ અમે અનાથ અને પિતાવિહોણા થયા છીએ અને અમારી માતાઓ વિધવા થઈ છે.

Wir sind Waisen geworden, vaterlos, unsere Mütter zu Witwen.

4 ૪ અમે અમારું પાણી પૈસા આપીને પીધું છે, અમે અમારાં પોતાનાં લાકડાં પણ વેચાતાં લીધાં છે.

Unser Wasser trinken wir um Geld, unser Holz bekommen wir nur gegen Zahlung.

5 ૫ જેઓ અમારી પાછળ પડ્યા છે તેઓ અમને પકડી પાડવાની તૈયારીમાં છે. અમે થાકી ગયા છીએ અને અમને વિશ્રામ મળતો નથી.

Unsere Verfolger sitzen uns auf dem Nacken; sind wir ermattet, gönnt man uns keine Ruhe.

6 ૬ અમે રોટલીથી તૃપ્ત થવા માટે મિસરીઓને તથા આશ્શૂરીઓને તાબે થયા છીએ.

Ägypten reichten wir die Hand, Assur, um satt zu werden.

7 ૭ અમારા પિતૃઓએ પાપ કર્યું અને તેઓ રહ્યા નથી. અમારે તેઓના પાપની સજા ભોગવવી પડે છે.

unsere Väter fehlten; sie sind nicht mehr, und wir tragen ihre Verschuldungen.

8 ૮ ગુલામો અમારા પર રાજ કરે છે, તેઓના હાથમાંથી અમને મુક્ત કરનાર કોઈ નથી.

Knechte herrschen über uns; niemand entreißt uns ihrer Hand.

9 ૯ અરણ્યમાં ભટકતા લોકોની તલવારને લીધે અમારો જીવ જોખમમાં નાખીને અમે અમારું અન્ન ભેગું કરીએ છીએ.

Mit Gefahr unseres Lebens holen wir unser Brot voller Angst vor dem Schwert und der Pest.

10 ૧૦ દુકાળના તાપથી અમારી ચામડી ભઠ્ઠીના જેવી કાળી થઈ છે.

Unsere Haut ist geschwärzt wie ein Ofen, von den Gluten des Hungers.

11 ૧૧ તેઓએ સિયોનમાં સ્ત્રીઓ પર અને યહૂદિયાનાં નગરોમાં કન્યાઓ પર બળાત્કાર કર્યો છે.

Frauen in Zion haben sie geschändet, Jungfrauen in den Städten Judas.

12 ૧૨ તેઓએ રાજકુમારોને હાથ વડે લટકાવી દીધા અને તેઓએ વડીલોનું કોઈ માન રાખ્યું નહિ.

Fürsten wurden durch ihre Hand gehenkt, der Vornehmen Ansehn für nichts geachtet.

13 ૧૩ જુવાનો પાસે દળવાની ચક્કી પિસાવવામાં આવે છે. છોકરાઓ લાકડાના ભારથી લથડી પડે છે.

Jünglinge nahmen sie zum Mahlen, und Knaben strauchelten unter der Last von Holz.

14 ૧૪ વયસ્કો હવે ભાગળમાં બેસતા નથી જુવાનોએ ગીતો ગાવાનું છોડી દીધું છે.

Verschwunden sind die Greise am Thor, das Saitenspiel der Jünglinge.

15 ૧૫ અમારા હૃદયનો આનંદ હવે રહ્યો નથી. નાચને બદલે રડાપીટ થાય છે.

Geschwunden ist unseres Herzens Freude; in Klage ist unser Reigen verwandelt.

16 ૧૬ અમારા માથા પરથી મુગટ પડી ગયો છે! અમને અફસોસ! કેમ કે અમે પાપ કર્યું છે.

Die Krone ist uns vom Haupte gefallen: wehe uns, daß wir gesündigt haben!

17 ૧૭ આને કારણે અમારાં હૃદય બીમાર થઈ ગયાં છે અને અમારી આંખોએ અંધારાં આવી ગયાં છે.

Darüber ist unser Herz siech geworden, darob unsere Augen trübe,

18 ૧૮ કારણ કે સિયોનનો પર્વત ઉજ્જડ થઈ ગયો છે તેના પર શિયાળવાં શિકારની શોધમાં ભટકે છે.

über den Zionsberg, der verwüstet ist, auf dem sich Füchse tummeln.

19 ૧૯ પણ, હે યહોવાહ, તમારું રાજ સર્વકાળ સુધી રહે છે. તમારું રાજ્યાસન પેઢી દરપેઢીનું છે.

Du, Jahwe, thronst auf ewig, dein Stuhl steht von Geschlecht zu Geschlecht.

20 ૨૦ તમે શા માટે અમને હંમેશને માટે ભૂલી જાઓ છો? અમને આટલા બધા દિવસ સુધી શા માટે તજી દીધા છે?

Warum willst du uns für immer vergessen, uns lebenslang verlassen?

21 ૨૧ હે યહોવાહ, અમને તમારી તરફ ફેરવો, એટલે અમે ફરીશું. પ્રાચીન કાળમાં હતા તેવા દિવસો અમને પાછા આપો.

Bekehre uns zu dir, Jahwe, so kehren wir um; erneuere unsere Tage, wie vor Alters!

22 ૨૨ પણ તમે અમને સંપૂર્ણ રીતે તજી દીધાં છે; તમે અમારા પર બહુ કોપાયમાન થયા છો!

Oder hast du uns ganz verworfen, bist überaus auf uns erzürnt?