< Κατα Ιωαννην 15 >

1 εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πατηρ μου ο γεωργος εστιν
اَہَں سَتْیَدْراکْشالَتاسْوَرُوپو مَمَ پِتا تُودْیانَپَرِچارَکَسْوَرُوپَنْچَ۔
2 παν κλημα εν εμοι μη φερον καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαιρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερη
مَمَ یاسُ شاکھاسُ پھَلانِ نَ بھَوَنْتِ تاح سَ چھِنَتِّ تَتھا پھَلَوَتْیَح شاکھا یَتھادھِکَپھَلانِ پھَلَنْتِ تَدَرْتھَں تاح پَرِشْکَروتِ۔
3 ηδη υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
اِدانِیں مَیوکْتوپَدیشینَ یُویَں پَرِشْکرِتاح۔
4 μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μεινητε
اَتَح کارَناتْ مَیِ تِشْٹھَتَ تیناہَمَپِ یُشْماسُ تِشْٹھامِ، یَتو ہیتو رْدْراکْشالَتایامْ اَسَںلَگْنا شاکھا یَتھا پھَلَوَتِی بھَوِتُں نَ شَکْنوتِ تَتھا یُویَمَپِ مَیَّتِشْٹھَنْتَح پھَلَوَنْتو بھَوِتُں نَ شَکْنُتھَ۔
5 εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτος φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν
اَہَں دْراکْشالَتاسْوَرُوپو یُویَنْچَ شاکھاسْوَرُوپوح؛ یو جَنو مَیِ تِشْٹھَتِ یَتْرَ چاہَں تِشْٹھامِ، سَ پْرَچُورَپھَلَیح پھَلَوانْ بھَوَتِ، کِنْتُ ماں وِنا یُویَں کِمَپِ کَرْتُّں نَ شَکْنُتھَ۔
6 εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εις πυρ βαλλουσιν και καιεται
یَح کَشْچِنْ مَیِ نَ تِشْٹھَتِ سَ شُشْکَشاکھیوَ بَہِ رْنِکْشِپْیَتے لوکاشْچَ تا آہرِتْیَ وَہْنَو نِکْشِپْیَ داہَیَنْتِ۔
7 εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησεσθε και γενησεται υμιν
یَدِ یُویَں مَیِ تِشْٹھَتھَ مَمَ کَتھا چَ یُشْماسُ تِشْٹھَتِ تَرْہِ یَدْ وانْچھِتْوا یاچِشْیَدھْوے یُشْماکَں تَدیوَ سَپھَلَں بھَوِشْیَتِ۔
8 εν τουτω εδοξασθη ο πατηρ μου ινα καρπον πολυν φερητε και γενησεσθε εμοι μαθηται
یَدِ یُویَں پْرَچُورَپھَلَوَنْتو بھَوَتھَ تَرْہِ تَدْوارا مَمَ پِتُ رْمَہِما پْرَکاشِشْیَتے تَتھا یُویَں مَمَ شِشْیا اِتِ پَرِکْشایِشْیَدھْوے۔
9 καθως ηγαπησεν με ο πατηρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
پِتا یَتھا مَیِ پْرِیتَوانْ اَہَمَپِ یُشْماسُ تَتھا پْرِیتَوانْ اَتو ہیتو رْیُویَں نِرَنْتَرَں مَمَ پْریمَپاتْرانِ بھُوتْوا تِشْٹھَتَ۔
10 εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας του πατρος μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
اَہَں یَتھا پِتُراجْنا گرِہِیتْوا تَسْیَ پْریمَبھاجَنَں تِشْٹھامِ تَتھَیوَ یُویَمَپِ یَدِ مَماجْنا گُہْلِیتھَ تَرْہِ مَمَ پْریمَبھاجَنانِ سْتھاسْیَتھَ۔
11 ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν μεινη και η χαρα υμων πληρωθη
یُشْمَنِّمِتَّں مَمَ یَ آہْلادَح سَ یَتھا چِرَں تِشْٹھَتِ یُشْماکَمْ آنَنْدَشْچَ یَتھا پُورْیَّتے تَدَرْتھَں یُشْمَبھْیَمْ ایتاح کَتھا اَتْرَکَتھَمْ۔
12 αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
اَہَں یُشْماسُ یَتھا پْرِییے یُویَمَپِ پَرَسْپَرَں تَتھا پْرِییَدھْوَمْ ایشا مَماجْنا۔
13 μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
مِتْراناں کارَناتْ سْوَپْرانَدانَپَرْیَّنْتَں یَتْ پْریمَ تَسْمانْ مَہاپْریمَ کَسْیاپِ ناسْتِ۔
14 υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε οσα εγω εντελλομαι υμιν
اَہَں یَدْیَدْ آدِشامِ تَتَّدیوَ یَدِ یُویَمْ آچَرَتَ تَرْہِ یُویَمیوَ مَمَ مِتْرانِ۔
15 ουκετι υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδεν τι ποιει αυτου ο κυριος υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πατρος μου εγνωρισα υμιν
اَدْیارَبھْیَ یُشْمانْ داسانْ نَ وَدِشْیامِ یَتْ پْرَبھُ رْیَتْ کَروتِ داسَسْتَدْ نَ جاناتِ؛ کِنْتُ پِتُح سَمِیپے یَدْیَدْ اَشرِنَوَں تَتْ سَرْوَّں یُوشْمانْ اَجْناپَیَمْ تَتْکارَنادْ یُشْمانْ مِتْرانِ پْروکْتَوانْ۔
16 ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων μενη ινα ο τι αν αιτησητε τον πατερα εν τω ονοματι μου δω υμιν
یُویَں ماں روچِتَوَنْتَ اِتِ نَ، کِنْتْوَہَمیوَ یُشْمانْ روچِتَوانْ یُویَں گَتْوا یَتھا پھَلانْیُتْپادَیَتھَ تانِ پھَلانِ چاکْشَیانِ بھَوَنْتِ، تَدَرْتھَں یُشْمانْ نْیَجُنَجَں تَسْمانْ مَمَ نامَ پْروچْیَ پِتَرَں یَتْ کِنْچِدْ یاچِشْیَدھْوے تَدیوَ سَ یُشْمَبھْیَں داسْیَتِ۔
17 ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
یُویَں پَرَسْپَرَں پْرِییَدھْوَمْ اَہَمْ اِتْیاجْناپَیامِ۔
18 ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
جَگَتو لوکَے رْیُشْماسُ رِتِییِتیشُ تے پُورْوَّں مامیوارْتِّییَنْتَ اِتِ یُویَں جانِیتھَ۔
19 ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
یَدِ یُویَں جَگَتو لوکا اَبھَوِشْیَتَ تَرْہِ جَگَتو لوکا یُشْمانْ آتْمِییانْ بُدّھواپْریشْیَنْتَ؛ کِنْتُ یُویَں جَگَتو لوکا نَ بھَوَتھَ، اَہَں یُشْمانْ اَسْماجَّگَتوروچَیَمْ ایتَسْماتْ کارَناجَّگَتو لوکا یُشْمانْ رِتِییَنْتے۔
20 μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστιν δουλος μειζων του κυριου αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν
داسَح پْرَبھو رْمَہانْ نَ بھَوَتِ مَمَیتَتْ پُورْوِّییَں واکْیَں سْمَرَتَ؛ تے یَدِ مامیواتاڈَیَنْ تَرْہِ یُشْمانَپِ تاڈَیِشْیَنْتِ، یَدِ مَمَ واکْیَں گرِہْلَنْتِ تَرْہِ یُشْماکَمَپِ واکْیَں گْرَہِیشْیَنْتِ۔
21 αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασιν τον πεμψαντα με
کِنْتُ تے مَمَ نامَکارَنادْ یُشْمانْ پْرَتِ تادرِشَں وْیَوَہَرِشْیَنْتِ یَتو یو ماں پْریرِتَوانْ تَں تے نَ جانَنْتِ۔
22 ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσιν περι της αμαρτιας αυτων
تیشاں سَنِّدھِمْ آگَتْیَ یَدْیَہَں ناکَتھَیِشْیَں تَرْہِ تیشاں پاپَں نابھَوِشْیَتْ کِنْتْوَدھُنا تیشاں پاپَماچّھادَیِتُمْ اُپایو ناسْتِ۔
23 ο εμε μισων και τον πατερα μου μισει
یو جَنو مامْ رِتِییَتے سَ مَمَ پِتَرَمَپِ رِتِییَتے۔
24 ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εωρακασιν και μεμισηκασιν και εμε και τον πατερα μου
یادرِشانِ کَرْمّانِ کیناپِ کَداپِ ناکْرِیَنْتَ تادرِشانِ کَرْمّانِ یَدِ تیشاں ساکْشادْ اَہَں ناکَرِشْیَں تَرْہِ تیشاں پاپَں نابھَوِشْیَتْ کِنْتْوَدھُنا تے درِشْٹْواپِ ماں مَمَ پِتَرَنْچارْتِّییَنْتَ۔
25 αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω αυτων οτι εμισησαν με δωρεαν
تَسْماتْ تےکارَنَں مامْ رِتِییَنْتے یَدیتَدْ وَچَنَں تیشاں شاسْتْرے لِکھِتَماسْتے تَتْ سَپھَلَمْ اَبھَوَتْ۔
26 οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πατρος το πνευμα της αληθειας ο παρα του πατρος εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι εμου
کِنْتُ پِتُ رْنِرْگَتَں یَں سَہایَمَرْتھاتْ سَتْیَمَیَمْ آتْمانَں پِتُح سَمِیپادْ یُشْماکَں سَمِیپے پْریشَیِشْیامِ سَ آگَتْیَ مَیِ پْرَمانَں داسْیَتِ۔
27 και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
یُویَں پْرَتھَمَمارَبھْیَ مَیا سارْدّھَں تِشْٹھَتھَ تَسْمادّھیتو رْیُویَمَپِ پْرَمانَں داسْیَتھَ۔

< Κατα Ιωαννην 15 >