< Κατα Λουκαν 24 >

1 και το μεν σαββατον ησυχασαν κατα την εντολην τη δε μια των σαββατων ορθρου βαθεος ηλθον επι το μνημα φερουσαι α ητοιμασαν αρωματα και τινες συν αυταις
Very early on the first day of the week, they came to the tomb, bringing the spices which they had prepared.
2 ευρον δε τον λιθον αποκεκυλισμενον απο του μνημειου
They found the stone rolled away from the tomb.
3 και εισελθουσαι ουχ ευρον το σωμα του κυριου ιησου
They entered in, but did not find the body of the Lord Jesus.
4 και εγενετο εν τω διαπορεισθαι αυτας περι τουτου και ιδου ανδρες δυο επεστησαν αυταις εν εσθησεσιν αστραπτουσαις
It happened that, while they were confused about this, suddenly, two men stood by them in bright shining robes.
5 εμφοβων δε γενομενων αυτων και κλινουσων το προσωπον εις την γην ειπον προς αυτας τι ζητειτε τον ζωντα μετα των νεκρων
As the women were filled with fear and bowed down their faces to the earth, they said to the women, “Why do you seek the living among the dead?
6 ουκ εστιν ωδε αλλ ηγερθη μνησθητε ως ελαλησεν υμιν ετι ων εν τη γαλιλαια
He is not here, but has been raised! Remember how he spoke to you when he was still in Galilee,
7 λεγων οτι δει τον υιον του ανθρωπου παραδοθηναι εις χειρας ανθρωπων αμαρτωλων και σταυρωθηναι και τη τριτη ημερα αναστηναι
saying that the Son of Man must be delivered up into the hands of sinful men and be crucified, and on the third day rise again.”
8 και εμνησθησαν των ρηματων αυτου
The women remembered his words,
9 και υποστρεψασαι απο του μνημειου απηγγειλαν ταυτα παντα τοις ενδεκα και πασιν τοις λοιποις
and returned from the tomb, and told all these things to the eleven and all the rest.
10 ησαν δε η μαγδαληνη μαρια και ιωαννα και μαρια η ιακωβου και αι λοιπαι συν αυταις αι ελεγον προς τους αποστολους ταυτα
Now Mary Magdalene, Joanna, Mary the mother of James, and the other women with them reported these things to the apostles.
11 και εφανησαν ενωπιον αυτων ωσει ληρος τα ρηματα αυτων και ηπιστουν αυταις
But this message seemed like idle talk to the apostles, and they did not believe the women.
12 ο δε πετρος αναστας εδραμεν επι το μνημειον και παρακυψας βλεπει τα οθονια κειμενα μονα και απηλθεν προς εαυτον θαυμαζων το γεγονος
Yet Peter rose up and ran to the tomb, and stooping and looking in, he saw the linen cloths by themselves. Peter then departed to his home, wondering what had happened.
13 και ιδου δυο εξ αυτων ησαν πορευομενοι εν αυτη τη ημερα εις κωμην απεχουσαν σταδιους εξηκοντα απο ιερουσαλημ η ονομα εμμαους
Behold, two of them were going that very day to a village named Emmaus, which was sixty stadia from Jerusalem.
14 και αυτοι ωμιλουν προς αλληλους περι παντων των συμβεβηκοτων τουτων
They discussed with each other about all the things that had happened.
15 και εγενετο εν τω ομιλειν αυτους και συζητειν και αυτος ο ιησους εγγισας συνεπορευετο αυτοις
It happened that, while they discussed and questioned together, Jesus himself approached and went with them.
16 οι δε οφθαλμοι αυτων εκρατουντο του μη επιγνωναι αυτον
But their eyes were prevented from recognizing him.
17 ειπεν δε προς αυτους τινες οι λογοι ουτοι ους αντιβαλλετε προς αλληλους περιπατουντες και εστε σκυθρωποι
Jesus said to them, “What are the two of you talking about as you walk?” They stood there looking sad.
18 αποκριθεις δε ο εις ω ονομα κλεοπας ειπεν προς αυτον συ μονος παροικεις ιερουσαλημ και ουκ εγνως τα γενομενα εν αυτη εν ταις ημεραις ταυταις
One of them, named Cleopas, answered him, “Are you the only person in Jerusalem who does not know the things which have happened there these days?”
19 και ειπεν αυτοις ποια οι δε ειπον αυτω τα περι ιησου του ναζωραιου ως εγενετο ανηρ προφητης δυνατος εν εργω και λογω εναντιον του θεου και παντος του λαου
Jesus said to them, “What things?” They answered him, “The things concerning Jesus the Nazarene, who was a prophet, mighty in deed and word before God and all the people,
20 οπως τε παρεδωκαν αυτον οι αρχιερεις και οι αρχοντες ημων εις κριμα θανατου και εσταυρωσαν αυτον
and how the chief priests and our rulers delivered him up to be condemned to death and crucified him.
21 ημεις δε ηλπιζομεν οτι αυτος εστιν ο μελλων λυτρουσθαι τον ισραηλ αλλα γε συν πασιν τουτοις τριτην ταυτην ημεραν αγει σημερον αφ ου ταυτα εγενετο
But we had confidence that he was the one who was going to redeem Israel. Yes, and what is more, it is now the third day since all these things happened.
22 αλλα και γυναικες τινες εξ ημων εξεστησαν ημας γενομεναι ορθριαι επι το μνημειον
But also, some women of our company amazed us, having been at the tomb early in the morning.
23 και μη ευρουσαι το σωμα αυτου ηλθον λεγουσαι και οπτασιαν αγγελων εωρακεναι οι λεγουσιν αυτον ζην
When they did not find his body, they came, saying that they had also seen a vision of angels who said that he was alive.
24 και απηλθον τινες των συν ημιν επι το μνημειον και ευρον ουτως καθως και αι γυναικες ειπον αυτον δε ουκ ειδον
Some men who were with us went to the tomb, and found it just as the women had said. But they did not see him.”
25 και αυτος ειπεν προς αυτους ω ανοητοι και βραδεις τη καρδια του πιστευειν επι πασιν οις ελαλησαν οι προφηται
Jesus said to them, “O foolish men and slow of heart to believe in all that the prophets have spoken!
26 ουχι ταυτα εδει παθειν τον χριστον και εισελθειν εις την δοξαν αυτου
Was it not necessary for the Christ to suffer these things, and to enter into his glory?”
27 και αρξαμενος απο μωσεως και απο παντων των προφητων διηρμηνευεν αυτοις εν πασαις ταις γραφαις τα περι εαυτου
Then beginning from Moses and through all the prophets, Jesus interpreted to them the things concerning himself in all the scriptures.
28 και ηγγισαν εις την κωμην ου επορευοντο και αυτος προσεποιειτο πορρωτερω πορευεσθαι
As they approached the village to which they were going, Jesus acted as though he were going further.
29 και παρεβιασαντο αυτον λεγοντες μεινον μεθ ημων οτι προς εσπεραν εστιν και κεκλικεν η ημερα και εισηλθεν του μειναι συν αυτοις
But they compelled him, saying, “Stay with us, for it is toward evening and the day is almost over.” So Jesus went in to stay with them.
30 και εγενετο εν τω κατακλιθηναι αυτον μετ αυτων λαβων τον αρτον ευλογησεν και κλασας επεδιδου αυτοις
It happened that, when he had sat down with them to eat, he took the bread, blessed it, and breaking it, he gave it to them.
31 αυτων δε διηνοιχθησαν οι οφθαλμοι και επεγνωσαν αυτον και αυτος αφαντος εγενετο απ αυτων
Then their eyes were opened, and they knew him, and he vanished out of their sight.
32 και ειπον προς αλληλους ουχι η καρδια ημων καιομενη ην εν ημιν ως ελαλει ημιν εν τη οδω και ως διηνοιγεν ημιν τας γραφας
They said one to another, “Was not our heart burning within us, while he spoke to us on the way, while he opened to us the scriptures?”
33 και ανασταντες αυτη τη ωρα υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ και ευρον συνηθροισμενους τους ενδεκα και τους συν αυτοις
They rose up that very hour, and returned to Jerusalem. They found the eleven gathered together, and those who were with them,
34 λεγοντας οτι ηγερθη ο κυριος οντως και ωφθη σιμωνι
saying, “The Lord is risen indeed, and has appeared to Simon.”
35 και αυτοι εξηγουντο τα εν τη οδω και ως εγνωσθη αυτοις εν τη κλασει του αρτου
So they told the things that happened on the way, and how Jesus was shown to them in the breaking of the bread.
36 ταυτα δε αυτων λαλουντων και αυτος ο ιησους εστη εν μεσω αυτων και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
As they spoke these things, Jesus himself stood in the midst of them, and said to them, “Peace be to you.”
37 πτοηθεντες δε και εμφοβοι γενομενοι εδοκουν πνευμα θεωρειν
But they were terrified and filled with fear, and supposed that they saw a spirit.
38 και ειπεν αυτοις τι τεταραγμενοι εστε και δια τι διαλογισμοι αναβαινουσιν εν ταις καρδιαις υμων
Jesus said to them, “Why are you troubled? Why do questions arise in your heart?
39 ιδετε τας χειρας μου και τους ποδας μου οτι αυτος εγω ειμι ψηλαφησατε με και ιδετε οτι πνευμα σαρκα και οστεα ουκ εχει καθως εμε θεωρειτε εχοντα
See my hands and my feet, that it is I myself. Touch me and see. For a spirit does not have flesh and bones, as you see me having.”
40 και τουτο ειπων επεδειξεν αυτοις τας χειρας και τους ποδας
When he had said this, he showed them his hands and his feet.
41 ετι δε απιστουντων αυτων απο της χαρας και θαυμαζοντων ειπεν αυτοις εχετε τι βρωσιμον ενθαδε
They still could not believe it because of joy, and they were amazed. Jesus said to them, “Do you have anything to eat?”
42 οι δε επεδωκαν αυτω ιχθυος οπτου μερος και απο μελισσειου κηριου
They gave him a piece of a broiled fish,
43 και λαβων ενωπιον αυτων εφαγεν
and he took it and ate it before them.
44 ειπεν δε αυτοις ουτοι οι λογοι ους ελαλησα προς υμας ετι ων συν υμιν οτι δει πληρωθηναι παντα τα γεγραμμενα εν τω νομω μωσεως και προφηταις και ψαλμοις περι εμου
He said to them, “When I was with you, I told you that all that was written in the Law of Moses and the Prophets and the Psalms must be fulfilled.”
45 τοτε διηνοιξεν αυτων τον νουν του συνιεναι τας γραφας
Then he opened their minds, that they might understand the scriptures.
46 και ειπεν αυτοις οτι ουτως γεγραπται και ουτως εδει παθειν τον χριστον και αναστηναι εκ νεκρων τη τριτη ημερα
He said to them, “Thus it is written, that the Christ should suffer, and rise again from the dead on the third day.
47 και κηρυχθηναι επι τω ονοματι αυτου μετανοιαν και αφεσιν αμαρτιων εις παντα τα εθνη αρξαμενον απο ιερουσαλημ
Repentance and forgiveness of sins should be preached in his name to all the nations, beginning from Jerusalem.
48 υμεις δε εστε μαρτυρες τουτων
You are witnesses of these things.
49 και ιδου εγω αποστελλω την επαγγελιαν του πατρος μου εφ υμας υμεις δε καθισατε εν τη πολει ιερουσαλημ εως ου ενδυσησθε δυναμιν εξ υψους
See, I am sending you what my Father promised. But remain in the city until you are clothed with power from on high.”
50 εξηγαγεν δε αυτους εξω εως εις βηθανιαν και επαρας τας χειρας αυτου ευλογησεν αυτους
Then Jesus led them out until they were near Bethany. He lifted up his hands and blessed them.
51 και εγενετο εν τω ευλογειν αυτον αυτους διεστη απ αυτων και ανεφερετο εις τον ουρανον
It happened that, while he was blessing them, he left them and was carried up into heaven.
52 και αυτοι προσκυνησαντες αυτον υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ μετα χαρας μεγαλης
So they worshiped him, and returned to Jerusalem with great joy.
53 και ησαν δια παντος εν τω ιερω αινουντες και ευλογουντες τον θεον αμην
They were continually in the temple, blessing God.

< Κατα Λουκαν 24 >