Ψαλμοί 73

1 «Ψαλμός του Ασάφ.» Αγαθός τωόντι είναι ο Θεός εις τον Ισραήλ, εις τους καθαρούς την καρδίαν.

Un Salmo de Asaf. Dios es ciertamente bueno con Israel. Con los que tienen pureza en sus mentes.

2 Εμού δε, οι πόδες μου σχεδόν εκλονίσθησαν· παρ' ολίγον ωλίσθησαν τα βήματά μου.

Pero yo caí, y mis pies comenzaron a resbalar,

3 Διότι εζήλευσα τους μωρούς, βλέπων την ευτυχίαν των ασεβών.

porque tuve celos de pretenciosos, y vi que le iba muy bien a los malvados.

4 Επειδή δεν είναι λύπαι εις τον θάνατον αυτών, αλλ' η δύναμις αυτών είναι στερεά.

Parecen nunca enfermarse; lucen fuertes y saludables.

5 Δεν είναι εν κόποις, ως οι άλλοι άνθρωποι· ουδέ μαστιγόνονται μετά των λοιπών ανθρώπων.

Ellos no tienen problemas como los demás, y no son afectados por los desastres como el resto del mundo.

6 διά τούτο περικυκλόνει αυτούς η υπερηφανία ως περιδέραιον· η αδικία σκεπάζει αυτούς ως ιμάτιον.

Su collar es su orgullo, y se visten con violencia.

7 Οι οφθαλμοί αυτών εξέχουσιν εκ του πάχους· εξεπέρασαν τας επιθυμίας της καρδίας αυτών.

Sus ojos sobresalen por su gordura, y sus mentes están llenas de vanidad y egoísmo.

8 Εμπαίζουσι και λαλούσιν εν πονηρία καταδυναστείαν· λαλούσιν υπερηφάνως.

Ellos se burlan de las personas y hablan con maldad. Con arrogancia y crueldad lanzan amenazas.

9 Θέτουσιν εις τον ουρανόν το στόμα αυτών, και η γλώσσα αυτών διατρέχει την γην.

En su hablar irrespetan al cielo, y difaman a los habitantes de la tierra.

10 Διά τούτο θέλει στραφή ενταύθα ο λαός αυτού· και ύδατα ποτηρίου πλήρους εκθλίβονται δι' αυτούς.

Por ello la gente los busca y creen todo lo que ellos dicen.

11 Και λέγουσι, Πως γνωρίζει ταύτα ο Θεός; και υπάρχει γνώσις εν τω Υψίστω;

“Dios no se dará cuenta”, dicen. “¡El Altísimo no sabe nada de lo que está pasando!”

12 Ιδού, ούτοι είναι ασεβείς και ευτυχούσι διαπαντός· αυξάνουσι τα πλούτη αυτών.

¡Miren a los malvados! ¡No tienen nada de qué preocuparse en el mundo y siempre están ganando dinero!

13 Άρα, ματαίως εκαθάρισα την καρδίαν μου και ένιψα εν αθωότητι τας χείρας μου.

Ha sido inútil mantener mi mente pura y mis manos limpias.

14 Διότι εμαστιγώθην όλην την ημέραν και ετιμωρήθην πάσαν αυγήν.

Soy maldito con sufrimientos todo el día; cada mañana sufro castigo.

15 Αν είπω, Θέλω ομιλεί ούτως· ιδού, εξυβρίζω εις την γενεάν των υιών σου.

Si le hubiese hablado así a otros habría traicionado a tu pueblo, Señor.

16 Και εστοχάσθην να εννοήσω τούτο, πλην μ' εφάνη δύσκολον·

Así que reflexioné y traté de entenderlo, pero parecía muy difícil para mi,

17 εωσού εισελθών εις το αγιαστήριον του Θεού, ενόησα τα τέλη αυτών.

hasta que fui al Templo de Dios. Entonces entendí el fin de los malvados.

18 Συ βεβαίως έθεσας αυτούς εις τόπους ολισθηρούς· έρριψας αυτούς εις κρημνόν.

Porque tu los mandas por un camino resbaladizo. Los envías a la destrucción.

19 Πως διά μιας κατήντησαν εις ερήμωσιν Ηφανίσθησαν, απωλέσθησαν υπό αιφνιδίου ολέθρου.

¡Cuán rápido son destruidos! Su fin es espantoso.

20 Ως όνειρον εξεγειρομένου Κύριε, όταν εγερθής, θέλεις αφανίσει την εικόνα αυτών.

Como al despertar después de un sueño, Señor, te olvidarás de ellos.

21 Ούτως εκαίετο η καρδία μου, και τα νεφρά μου εβασανίζοντο·

En ese tiempo mis pensamientos se volvieron amargos. Me sentí atravesado con cuchillos.

22 και εγώ ήμην ανόητος και δεν εγνώριζον· κτήνος ήμην ενώπιόν σου.

Era necio e ignorante. Como una bestia salvaje delante de ti.

23 Εγώ όμως είμαι πάντοτε μετά σού· συ με επίασας από της δεξιάς μου χειρός.

Sin embargo, siempre estoy contigo, y tú sostienes mi mano.

24 Διά της συμβουλής σου θέλεις με οδηγήσει και μετά ταύτα θέλεις με προσλάβει εν δόξη.

Tú me dices qué hacer, y al final me recibirás en tu gloria.

25 Τίνα άλλον έχω εν τω ουρανώ; και επί της γης δεν θέλω άλλον παρά σε.

¿A quién más he de ver en el cielo si no a ti? Y en la tierra no anhelo nada sino a ti.

26 Ητόνησεν η σαρξ μου και η καρδία μου· αλλ' ο Θεός είναι η δύναμις της καρδίας μου και η μερίς μου εις τον αιώνα.

Mi cuerpo y mi mente podrás fallar, pero Dios es el fundamento de mi vida. Él es mío para siempre!

27 Διότι, ιδού, όσοι απομακρύνονται από σου, θέλουσιν απολεσθή· συ εξωλόθρευσας πάντας τους εκκλίνοντας από σου.

Los que están lejos de Dios morirán. Tú destruirás a los que te son infieles.

28 Αλλά δι' εμέ, το να προσκολλώμαι εις τον Θεόν είναι το αγαθόν μου· έθεσα την ελπίδα μου επί Κύριον τον Θεόν, διά να κηρύττω πάντα τα έργα σου.

¡Pero yo amo estar cerca de Dios! He elegido al Señor Dios como mi protector, y contaré todo lo que has hecho.