Ψαλμοί 120

1 «Ωδή των Αναβαθμών.» Εν τη θλίψει μου έκραξα προς τον Κύριον, και εισήκουσέ μου.

Në ankthin tim i klitha Zotit, dhe ai m’u përgjigj.

2 Κύριε, λύτρωσον την ψυχήν μου από χειλέων ψευδών, από γλώσσης δολίας.

O Zot, më çliro nga buzët gënjeshtare dhe nga gjuha mashtruese.

3 Τι θέλει σοι δώσει ή τι θέλει σοι προσθέσει, η δολία γλώσσα;

Çfarë do të të japin ose çfarë do të të shtojnë, o gjuhë gënjeshtare?

4 Τα ηκονημένα βέλη του δυνατού, μετά ανθράκων αρκεύθου.

Shigjeta të mprehta të një trimi, me qymyr dëllinje.

5 Ουαί εις εμέ, διότι παροικώ εν Μεσέχ, κατοικώ εν ταις σκηναίς του Κηδάρ·

I mjeri unë, që banoj në Meshek dhe që strehohem në çadrat e Kedarit!

6 Πολύν καιρόν κατώκησεν η ψυχή μου μετά των μισούντων την ειρήνην.

Tepër gjatë kam banuar me ata që e urrejnë paqen.

7 Εγώ αγαπώ την ειρήνην· αλλ' όταν ομιλώ, αυτοί ετοιμάζονται διά πόλεμον.

Unë jam për paqen; ata përkundrazi, kur unë flas, janë për luftën.