Μιχαίας 4

1 Και εν ταις εσχάταις ημέραις το όρος του οίκου του Κυρίου θέλει στηριχθή επί της κορυφής των ορέων και υψωθή υπεράνω των βουνών, και λαοί θέλουσι συρρέει εις αυτό.

Ka ʻe hoko ʻo pehē ʻi he ngaahi ʻaho ʻamui, ʻe fokotuʻumaʻu ʻae moʻunga ʻoe fale ʻo Sihova ʻi he tumutumu ʻoe ngaahi moʻunga, pea ʻe hakeakiʻi ia ke māʻolunga ʻi he ngaahi tafungofunga; pea ʻe tafe atu ki ai ʻae kakai.

2 Και έθνη πολλά θέλουσιν υπάγει και ειπεί, Έλθετε και ας αναβώμεν εις το όρος του Κυρίου και εις τον οίκον του Θεού του Ιακώβ· και θέλει διδάξει ημάς τας οδούς αυτού, και θέλομεν περιπατήσει εν ταις τρίβοις αυτού· διότι εκ Σιών θέλει εξέλθει νόμος και λόγος Κυρίου εξ Ιερουσαλήμ.

Pea ʻe haʻu ʻae kakai tokolahi mo nau pehē, “Haʻu ke tau ʻalu hake ki he moʻunga ʻo Sihova, pea ki he fale ʻoe ʻOtua ʻo Sēkope; pea te ne akonakiʻi ʻakitautolu ʻi hono ngaahi hala, pea te tau ʻeveʻeva ʻi hono ngaahi hala.” He ko e fono ʻe ʻalu atu mei Saione, mo e folofola ʻa Sihova mei Selūsalema.

3 Και θέλει κρίνει αναμέσον λαών πολλών και θέλει ελέγξει έθνη ισχυρά, έως εις μακράν· και θέλουσι σφυρηλατήσει τας μαχαίρας αυτών διά υνία και τας λόγχας αυτών διά δρέπανα· δεν θέλει σηκώσει μάχαιραν έθνος εναντίον έθνους ουδέ θέλουσι μάθει πλέον τον πόλεμον.

Pea te ne fakamaau ʻi he lotolotonga ʻoe ngaahi kakai, mo valokiʻi ʻae ngaahi puleʻanga mālohi ʻoku mamaʻo atu; pea te nau tuki ʻenau ngaahi heletā, ko e ngaahi huo toho, pea mo ʻenau ngaahi tao, ko e ngaahi hele ʻauhani: ʻe ʻikai hiki ʻe ha puleʻanga ʻae heletā ki ha puleʻanga, pea ʻe ʻikai te nau toe ako ki he tau.

4 Και θέλουσι κάθησθαι έκαστος υπό την άμπελον αυτού και υπό την συκήν αυτού, και δεν θέλει υπάρχει ο εκφοβών· διότι το στόμα του Κυρίου των δυνάμεων ελάλησε.

Ka te nau nofo taki taha ʻae tangata ʻi he malumalu ʻo hono vaine, mo e malumalu ʻo hono fiki; pea ʻe ʻikai ha niʻihi ke fakamanavahēʻi ʻakinautolu: he ko e fofonga ʻo Sihova ʻoe ngaahi kautau kuo ne folofola ai.

5 Διότι πάντες οι λαοί θέλουσι περιπατεί έκαστος εν τω ονόματι του θεού αυτού· ημείς δε θέλομεν περιπατεί εν τω ονόματι Κυρίου του Θεού ημών εις τον αιώνα και εις τον αιώνα.

He ko e kakai kotoa pē ʻe ʻeveʻeva taki taha ʻi he hingoa ʻo hono ʻOtua, pea te mau ʻeveʻeva ʻi he huafa ʻo Sihova ko homau ʻOtua ʻo lauikuonga mo taʻengata.

6 Εν τη ημέρα εκείνη, λέγει Κύριος, θέλω συνάξει την χωλαίνουσαν και θέλω εισδεχθή την εξωσμένην και εκείνην, την οποίαν έθλιψα.

‌ʻOku pehē ʻe Sihova, “ʻI he ʻaho ko ia, te u tānaki ʻaia naʻe lotolotoua, pea te u fakataha ʻaia naʻe kapusi kituʻa, pea mo ia kuo u fakamamahi;

7 Και θέλω κάμει την χωλαίνουσαν υπόλοιπον και την αποβεβλημένην έθνος ισχυρόν, και ο Κύριος θέλει βασιλεύει επ' αυτούς εν τω όρει Σιών, από του νυν και έως του αιώνος.

Pea te u ngaohi ia ko e toenga ʻaia naʻe lotolotoua, pea ko e puleʻanga mālohi ʻaia naʻe siʻaki ki he mamaʻo: pea ʻe pule ʻa Sihova kiate kinautolu ʻi he moʻunga ko Saione, ʻo ngata mei heni, ʻo aʻu ʻo taʻengata.”

8 Και συ, πύργε του ποιμνίου, οχύρωμα της θυγατρός Σιών, εις σε θέλει ελθεί η πρώτη εξουσία· ναι, θέλει ελθεί το βασίλειον εις την θυγατέρα της Ιερουσαλήμ.

Pea ko koe, ʻe fale leʻo ʻo Iteli, ko e potu mālohi ʻoe ʻofefine ʻo Saione, ʻe hoko kiate koe, ʻio, ʻae ʻuluaki pule: ʻe hoko ʻae puleʻanga ki he ʻofefine ʻo Selūsalema.

9 Διά τι τώρα κραυγάζεις δυνατά; δεν είναι βασιλεύς εν σοι; ηφανίσθη ο σύμβουλός σου, ώστε σε κατέλαβον ωδίνες ως τικτούσης;

Ko eni, ko e hā ʻoku ke tangi kalanga ai? ʻOku ʻikai ha tuʻi kiate koe? Kuo ʻauha hoʻo tangata ako fono? He ko e mamahi kuo ne maʻu koe, ʻo hangē ha fefine langā.

10 Κοιλοπόνει και αγωνίζου, θυγάτηρ Σιών, ως η τίκτουσα, διότι τώρα θέλεις εξέλθει εκ της πόλεως και θέλεις κατοικήσει εν αγρώ και θέλεις υπάγει έως της Βαβυλώνος· εκεί θέλεις ελευθερωθή, εκεί θέλει σε εξαγοράσει ο Κύριος εκ της χειρός των εχθρών σου.

‌ʻIo, te ke mamahi, pea ke feinga ke fāʻeleʻi, ʻe ʻofefine ʻo Saione, ʻo hangē ha fefine ʻoku langā: he ko eni, te ke toki ʻalu atu ʻi he kolo, pea te ke nofo ʻi he ngoue, pea te ke ʻalu, ʻio, ki Papilone; ʻe fakahaofi koe ʻi ai; ʻe huhuʻi koe ʻi ai ʻe Sihova, mei he nima ʻo ho ngaahi fili.

11 Τώρα δε συνήχθησαν εναντίον σου έθνη πολλά λέγοντα, Ας μιανθή και ας επιβλέπη ο οφθαλμός ημών επί την Σιών.

Kuo fakataha ni foki ʻae ngaahi puleʻanga kiate koe, ʻaia ʻoku nau pehē, “Ke fakaʻuliʻi ia, pea ke sio hotau mata ki Saione.”

12 Αλλ' αυτοί δεν γνωρίζουσι τους λογισμούς του Κυρίου ουδέ εννοούσι την βουλήν αυτού, ότι συνήγαγεν αυτούς ως δράγματα αλωνίου.

Ka ʻoku ʻikai te nau ʻilo ʻae ngaahi fakakaukau ʻa Sihova, pea ʻoku ʻikai te nau poto ʻi heʻene ngaahi filioʻi: he te ne tānaki ʻakinautolu ʻo hangē ko e ngaahi ū koane ki he feleoko.

13 Σηκώθητι και αλώνιζε, θυγάτηρ Σιών, διότι θέλω κάμει το κέρας σου σιδηρούν και τας οπλάς σου θέλω κάμει χαλκάς, και θέλεις κατασυντρίψει λαούς πολλούς· και θέλω αφιερώσει τα διαρπάγματα αυτών εις τον Κύριον και την περιουσίαν αυτών εις τον Κύριον πάσης της γης.

Tuʻu, pea ke haha, ʻe ʻofefine ʻo Saione: he te u ngaohi ho nifo, ko e ukamea, mo ho ngeesivaʻe, ko e palasa; pea te ke laiki ʻae ngaahi kakai tokolahi: pea te u fakatapui ki he ʻOtua, ʻenau koloa tupu, mo ʻenau koloa, kia Sihova ʻo māmani kotoa pē.