Προς Τιτον 3
1 υπομιμνησκε αυτουσ αρχαισ και εξουσιαισ υποτασσεσθαι πειθαρχειν προσ παν εργον αγαθον ετοιμουσ ειναι
Rappelle aux fidèles qu'ils ont à se soumettre aux autorités, aux, puissances, à leur obéir, à être prêts à faire le bien;
2 μηδενα βλασφημειν αμαχουσ ειναι επιεικεισ πασαν ενδεικνυμενουσ πραοτητα προσ παντασ ανθρωπουσ
à ne dire de mal de personne, à être paisibles, indulgents, à se montrer doux envers tout le monde.
3 ημεν γαρ ποτε και ημεισ ανοητοι απειθεισ πλανωμενοι δουλευοντεσ επιθυμιαισ και ηδοναισ ποικιλαισ εν κακια και φθονω διαγοντεσ στυγητοι μισουντεσ αλληλουσ
Nous aussi étions autrefois insensés, désobéissants, égarés, esclaves de toutes sortes de plaisirs et de passions, vivant dans la méchanceté et la jalousie, ne méritant que la haine et nous haïssant les uns les autres.
4 οτε δε η χρηστοτησ και η φιλανθρωπια επεφανη του σωτηροσ ημων θεου
Mais quand a paru la bonté, l'amour pour les hommes de Dieu notre Sauveur,
5 ουκ εξ εργων των εν δικαιοσυνη ων εποιησαμεν ημεισ αλλα κατα τον αυτου ελεον εσωσεν ημασ δια λουτρου παλιγγενεσιασ και ανακαινωσεωσ πνευματοσ αγιου
nous avons été sauvés, non parce que nous avions accompli des oeuvres de justice, mais parce qu'il est miséricordieux; il nous a purifiés, régénérés, renouvelés par l'Esprit saint
6 ου εξεχεεν εφ ημασ πλουσιωσ δια ιησου χριστου του σωτηροσ ημων
qu'il a libéralement répandu sur nous par Jésus-Christ notre Sauveur.
C'est ainsi que justifiés par sa grâce, nous devenons, en espérance, héritiers de la vie éternelle. (aiōnios g166)
8 πιστοσ ο λογοσ και περι τουτων βουλομαι σε διαβεβαιουσθαι ινα φροντιζωσιν καλων εργων προιστασθαι οι πεπιστευκοτεσ θεω ταυτα εστιν τα καλα και ωφελιμα τοισ ανθρωποισ
Le fait est certain, et je veux que tu les en persuades, afin que ceux qui ont cru en Dieu se mettent à faire de bonnes oeuvres. Voilà ce qui est bon et utile aux hommes.
9 μωρασ δε ζητησεισ και γενεαλογιασ και ερεισ και μαχασ νομικασ περιιστασο εισιν γαρ ανωφελεισ και ματαιοι
Quant aux sottes questions, aux généalogies, aux querelles et aux discussions sur la Loi, écarte-les; tout cela est frivole et inutile.
10 αιρετικον ανθρωπον μετα μιαν και δευτεραν νουθεσιαν παραιτου
Tu rompras après deux avertissements avec celui qui fomente des divisions;
11 ειδωσ οτι εξεστραπται ο τοιουτοσ και αμαρτανει ων αυτοκατακριτοσ
ces gens-là, sache-le, sont coupables, pervertis et se condamnent eux-mêmes.
12 οταν πεμψω αρτεμαν προσ σε η τυχικον σπουδασον ελθειν προσ με εισ νικοπολιν εκει γαρ κεκρικα παραχειμασαι
Dès que je t'aurai envoyé soit Artémas, soit Tychique, tache de me rejoindre à Nicopolis, car je me suis décidé à y passer l'hiver.
13 ζηναν τον νομικον και απολλω σπουδαιωσ προπεμψον ινα μηδεν αυτοισ λειπη
Tu auras bien soin de Zénas, le docteur de la Loi, et d'Apollon, quand ils partiront; qu'il ne leur manque rien.
14 μανθανετωσαν δε και οι ημετεροι καλων εργων προιστασθαι εισ τασ αναγκαιασ χρειασ ινα μη ωσιν ακαρποι
Les nôtres aussi doivent apprendre, dans les cas urgents, à pratiquer de bonnes oeuvres et ainsi à ne pas rester stériles.
15 ασπαζονται σε οι μετ εμου παντεσ ασπασαι τουσ φιλουντασ ημασ εν πιστει η χαρισ μετα παντων υμων αμην
Tous ceux qui sont avec moi te saluent. Salue les croyants qui nous aiment.
