< Κατα Ματθαιον 21 >

1 και οτε ηγγισαν εισ ιεροσολυμα και ηλθον εισ βηθσφαγη προσ το οροσ των ελαιων τοτε ο ιησουσ απεστειλεν δυο μαθητασ
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਤੇਸ਼਼ੁ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪਵੇਰ੍ੱਤਿਨੋ ਜੈਤੁਨਨਾਮਕਧਰਾਧਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪਸ੍ਥ੍ਤਿੰ ਬੈਤ੍ਫਗਿਗ੍ਰਾਮਮ੍ ਆਗਤੇਸ਼਼ੁ, ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਯੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਨ੍ ਜਗਾਦ,
2 λεγων αυτοισ πορευθητε εισ την κωμην την απεναντι υμων και ευθεωσ ευρησετε ονον δεδεμενην και πωλον μετ αυτησ λυσαντεσ αγαγετε μοι
ਯੁਵਾਂ ਸੰਮੁਖਸ੍ਥਗ੍ਰਾਮੰ ਗਤ੍ਵਾ ਬੱਧਾਂ ਯਾਂ ਸਵਤ੍ਸਾਂ ਗਰ੍ੱਦਭੀਂ ਹਠਾਤ੍ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਥਃ, ਤਾਂ ਮੋਚਯਿਤ੍ਵਾ ਮਦਨ੍ਤਿਕਮ੍ ਆਨਯਤੰ|
3 και εαν τισ υμιν ειπη τι ερειτε οτι ο κυριοσ αυτων χρειαν εχει ευθεωσ δε αποστελλει αυτουσ
ਤਤ੍ਰ ਯਦਿ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਕਿਞ੍ਚਿਦ੍ ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਵਦਿਸ਼਼੍ਯਥਃ, ਏਤਸ੍ਯਾਂ ਪ੍ਰਭੋਃ ਪ੍ਰਯੋਜਨਮਾਸ੍ਤੇ, ਤੇਨ ਸ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਤ੍ ਪ੍ਰਹੇਸ਼਼੍ਯਤਿ|
4 τουτο δε ολον γεγονεν ινα πληρωθη το ρηθεν δια του προφητου λεγοντοσ
ਸੀਯੋਨਃ ਕਨ੍ਯਕਾਂ ਯੂਯੰ ਭਾਸ਼਼ਧ੍ਵਮਿਤਿ ਭਾਰਤੀਂ| ਪਸ਼੍ਯ ਤੇ ਨਮ੍ਰਸ਼ੀਲਃ ਸਨ੍ ਨ੍ਰੁʼਪ ਆਰੁਹ੍ਯ ਗਰ੍ਦਭੀਂ| ਅਰ੍ਥਾਦਾਰੁਹ੍ਯ ਤਦ੍ਵਤ੍ਸਮਾਯਾਸ੍ਯਤਿ ਤ੍ਵਦਨ੍ਤਿਕੰ|
5 ειπατε τη θυγατρι σιων ιδου ο βασιλευσ σου ερχεται σοι πραυσ και επιβεβηκωσ επι ονον και πωλον υιον υποζυγιου
ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨੋਕ੍ਤੰ ਵਚਨਮਿਦੰ ਤਦਾ ਸਫਲਮਭੂਤ੍|
6 πορευθεντεσ δε οι μαθηται και ποιησαντεσ καθωσ προσεταξεν αυτοισ ο ιησουσ
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਤੌ ਸ਼੍ਸ਼਼੍ਯਿ ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਯਥਾਨਿਦੇਸ਼ੰ ਤੰ ਗ੍ਰਾਮੰ ਗਤ੍ਵਾ
7 ηγαγον την ονον και τον πωλον και επεθηκαν επανω αυτων τα ιματια αυτων και επεκαθισεν επανω αυτων
ਗਰ੍ਦਭੀਂ ਤਦ੍ਵਤ੍ਸਞ੍ਚ ਸਮਾਨੀਤਵਨ੍ਤੌ, ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤਦੁਪਰਿ ਸ੍ਵੀਯਵਸਨਾਨੀ ਪਾਤਯਿਤ੍ਵਾ ਤਮਾਰੋਹਯਾਮਾਸਤੁਃ|
8 ο δε πλειστοσ οχλοσ εστρωσαν εαυτων τα ιματια εν τη οδω αλλοι δε εκοπτον κλαδουσ απο των δενδρων και εστρωννυον εν τη οδω
ਤਤੋ ਬਹਵੋ ਲੋਕਾ ਨਿਜਵਸਨਾਨਿ ਪਥਿ ਪ੍ਰਸਾਰਯਿਤੁਮਾਰੇਭਿਰੇ, ਕਤਿਪਯਾ ਜਨਾਸ਼੍ਚ ਪਾਦਪਪਰ੍ਣਾਦਿਕੰ ਛਿਤ੍ਵਾ ਪਥਿ ਵਿਸ੍ਤਾਰਯਾਮਾਸੁਃ|
9 οι δε οχλοι οι προαγοντεσ και οι ακολουθουντεσ εκραζον λεγοντεσ ωσαννα τω υιω δαυιδ ευλογημενοσ ο ερχομενοσ εν ονοματι κυριου ωσαννα εν τοισ υψιστοισ
ਅਗ੍ਰਗਾਮਿਨਃ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ਗਾਮਿਨਸ਼੍ਚ ਮਨੁਜਾ ਉੱਚੈਰ੍ਜਯ ਜਯ ਦਾਯੂਦਃ ਸਨ੍ਤਾਨੇਤਿ ਜਗਦੁਃ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਨਾਮ੍ਨਾ ਯ ਆਯਾਤਿ ਸ ਧਨ੍ਯਃ, ਸਰ੍ੱਵੋਪਰਿਸ੍ਥਸ੍ਵਰ੍ਗੇਪਿ ਜਯਤਿ|
10 και εισελθοντοσ αυτου εισ ιεροσολυμα εσεισθη πασα η πολισ λεγουσα τισ εστιν ουτοσ
ਇੱਥੰ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟੇ ਕੋ(ਅ)ਯਮਿਤਿ ਕਥਨਾਤ੍ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਸ੍ਨੰ ਨਗਰੰ ਚਞ੍ਚਲਮਭਵਤ੍|
11 οι δε οχλοι ελεγον ουτοσ εστιν ιησουσ ο προφητησ ο απο ναζαρετ τησ γαλιλαιασ
ਤਤ੍ਰ ਲੋਕੋਃ ਕਥਯਾਮਾਸੁਃ, ਏਸ਼਼ ਗਾਲੀਲ੍ਪ੍ਰਦੇਸ਼ੀਯ-ਨਾਸਰਤੀਯ-ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦੀ ਯੀਸ਼ੁਃ|
12 και εισηλθεν ο ιησουσ εισ το ιερον του θεου και εξεβαλεν παντασ τουσ πωλουντασ και αγοραζοντασ εν τω ιερω και τασ τραπεζασ των κολλυβιστων κατεστρεψεν και τασ καθεδρασ των πωλουντων τασ περιστερασ
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੁਰੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਨ੍ਦਿਰੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਤਨ੍ਮਧ੍ਯਾਤ੍ ਕ੍ਰਯਵਿਕ੍ਰਯਿਣੋ ਵਹਿਸ਼੍ਚਕਾਰ; ਵਣਿਜਾਂ ਮੁਦ੍ਰਾਸਨਾਨੀ ਕਪੋਤਵਿਕ੍ਰਯਿਣਾਞ੍ਚਸਨਾਨੀ ਚ ਨ੍ਯੁਵ੍ਜਯਾਮਾਸ|
13 και λεγει αυτοισ γεγραπται ο οικοσ μου οικοσ προσευχησ κληθησεται υμεισ δε αυτον εποιησατε σπηλαιον ληστων
ਅਪਰੰ ਤਾਨੁਵਾਚ, ਏਸ਼਼ਾ ਲਿਪਿਰਾਸ੍ਤੇ, "ਮਮ ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਗ੍ਰੁʼਹਮਿਤਿ ਵਿਖ੍ਯਾਸ੍ਯਤਿ", ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੂਯੰ ਤਦ੍ ਦਸ੍ਯੂਨਾਂ ਗਹ੍ਵਰੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਃ|
14 και προσηλθον αυτω χωλοι και τυφλοι εν τω ιερω και εθεραπευσεν αυτουσ
ਤਦਨਨ੍ਤਰਮ੍ ਅਨ੍ਧਖਞ੍ਚਲੋਕਾਸ੍ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪਮਾਗਤਾਃ, ਸ ਤਾਨ੍ ਨਿਰਾਮਯਾਨ੍ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|
15 ιδοντεσ δε οι αρχιερεισ και οι γραμματεισ τα θαυμασια α εποιησεν και τουσ παιδασ κραζοντασ εν τω ιερω και λεγοντασ ωσαννα τω υιω δαυιδ ηγανακτησαν
ਯਦਾ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾ ਅਧ੍ਯਾਪਕਾਸ਼੍ਚ ਤੇਨ ਕ੍ਰੁʼਤਾਨ੍ਯੇਤਾਨਿ ਚਿਤ੍ਰਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਦਦ੍ਰੁʼਸ਼ੁਃ, ਜਯ ਜਯ ਦਾਯੂਦਃ ਸਨ੍ਤਾਨ, ਮਨ੍ਦਿਰੇ ਬਾਲਕਾਨਾਮ੍ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਮ੍ ਉੱਚਧ੍ਵਨਿੰ ਸ਼ੁਸ਼੍ਰੁਵੁਸ਼੍ਚ, ਤਦਾ ਮਹਾਕ੍ਰੁੱਧਾ ਬਭੂਵਃ,
16 και ειπον αυτω ακουεισ τι ουτοι λεγουσιν ο δε ιησουσ λεγει αυτοισ ναι ουδεποτε ανεγνωτε οτι εκ στοματοσ νηπιων και θηλαζοντων κατηρτισω αινον
ਤੰ ਪਪ੍ਰੱਛੁਸ਼੍ਚ, ਇਮੇ ਯਦ੍ ਵਦਨ੍ਤਿ, ਤਤ੍ ਕਿੰ ਤ੍ਵੰ ਸ਼੍ਰੁʼਣੋਸ਼਼ਿ? ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨ੍ ਅਵੋਚਤ੍, ਸਤ੍ਯਮ੍; ਸ੍ਤਨ੍ਯਪਾਯਿਸ਼ਿਸ਼ੂਨਾਞ੍ਚ ਬਾਲਕਾਨਾਞ੍ਚ ਵਕ੍ਤ੍ਰਤਃ| ਸ੍ਵਕੀਯੰ ਮਹਿਮਾਨੰ ਤ੍ਵੰ ਸੰਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਸਿ ਸ੍ਵਯੰ| ਏਤਦ੍ਵਾਕ੍ਯੰ ਯੂਯੰ ਕਿੰ ਨਾਪਠਤ?
17 και καταλιπων αυτουσ εξηλθεν εξω τησ πολεωσ εισ βηθανιαν και ηυλισθη εκει
ਤਤਸ੍ਤਾਨ੍ ਵਿਹਾਯ ਸ ਨਗਰਾਦ੍ ਬੈਥਨਿਯਾਗ੍ਰਾਮੰ ਗਤ੍ਵਾ ਤਤ੍ਰ ਰਜਨੀਂ ਯਾਪਯਾਮਾਸ|
18 πρωιασ δε επαναγων εισ την πολιν επεινασεν
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਪ੍ਰਭਾਤੇ ਸਤਿ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪੁਨਰਪਿ ਨਗਰਮਾਗੱਛਨ੍ ਕ੍ਸ਼਼ੁਧਾਰ੍ੱਤੋ ਬਭੂਵ|
19 και ιδων συκην μιαν επι τησ οδου ηλθεν επ αυτην και ουδεν ευρεν εν αυτη ει μη φυλλα μονον και λεγει αυτη μηκετι εκ σου καρποσ γενηται εισ τον αιωνα και εξηρανθη παραχρημα η συκη (aiōn g165)
ਤਤੋ ਮਾਰ੍ਗਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵ ਉਡੁਮ੍ਬਰਵ੍ਰੁʼਕ੍ਸ਼਼ਮੇਕੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਤਤ੍ਸਮੀਪੰ ਗਤ੍ਵਾ ਪਤ੍ਰਾਣਿ ਵਿਨਾ ਕਿਮਪਿ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਤੰ ਪਾਦਪੰ ਪ੍ਰੋਵਾਚ, ਅਦ੍ਯਾਰਭ੍ਯ ਕਦਾਪਿ ਤ੍ਵਯਿ ਫਲੰ ਨ ਭਵਤੁ; ਤੇਨ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਤ੍ ਸ ਉਡੁਮ੍ਬਰਮਾਹੀਰੁਹਃ ਸ਼ੁਸ਼਼੍ਕਤਾਂ ਗਤਃ| (aiōn g165)
20 και ιδοντεσ οι μαθηται εθαυμασαν λεγοντεσ πωσ παραχρημα εξηρανθη η συκη
ਤਦ੍ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੰ ਵਿਜ੍ਞਾਯ ਕਥਯਾਮਾਸੁਃ, ਆਃ, ਉਡੁਮ੍ਵਰਪਾਦਪੋ(ਅ)ਤਿਤੂਰ੍ਣੰ ਸ਼ੁਸ਼਼੍ਕੋ(ਅ)ਭਵਤ੍|
21 αποκριθεισ δε ο ιησουσ ειπεν αυτοισ αμην λεγω υμιν εαν εχητε πιστιν και μη διακριθητε ου μονον το τησ συκησ ποιησετε αλλα καν τω ορει τουτω ειπητε αρθητι και βληθητι εισ την θαλασσαν γενησεται
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨੁਵਾਚ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਸਤ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ, ਯਦਿ ਯੂਯਮਸਨ੍ਦਿਗ੍ਧਾਃ ਪ੍ਰਤੀਥ, ਤਰ੍ਹਿ ਯੂਯਮਪਿ ਕੇਵਲੋਡੁਮ੍ਵਰਪਾਦਪੰ ਪ੍ਰਤੀੱਥੰ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ, ਤੰਨ, ਤ੍ਵੰ ਚਲਿਤ੍ਵਾ ਸਾਗਰੇ ਪਤੇਤਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰਸ੍ਮਿਨ ਸ਼ੈਲੇ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤੇਪਿ ਤਦੈਵ ਤਦ੍ ਘਟਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
22 και παντα οσα εαν αιτησητε εν τη προσευχη πιστευοντεσ ληψεσθε
ਤਥਾ ਵਿਸ਼੍ਵਸ੍ਯ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥ੍ਯ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਯਦ੍ ਯਾਚਿਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਤਦੇਵ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਤੇ|
23 και ελθοντι αυτω εισ το ιερον προσηλθον αυτω διδασκοντι οι αρχιερεισ και οι πρεσβυτεροι του λαου λεγοντεσ εν ποια εξουσια ταυτα ποιεισ και τισ σοι εδωκεν την εξουσιαν ταυτην
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਮਨ੍ਦਿਰੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯੋਪਦੇਸ਼ਨਸਮਯੇ ਤਤ੍ਸਮੀਪੰ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਃ ਪ੍ਰਾਚੀਨਲੋਕਾਸ਼੍ਚਾਗਤ੍ਯ ਪਪ੍ਰੱਛੁਃ, ਤ੍ਵਯਾ ਕੇਨ ਸਾਮਰ੍ਥ੍ਯਨੈਤਾਨਿ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਕ੍ਰਿਯਨ੍ਤੇ? ਕੇਨ ਵਾ ਤੁਭ੍ਯਮੇਤਾਨਿ ਸਾਮਰ੍ਥ੍ਯਾਨਿ ਦੱਤਾਨਿ?
24 αποκριθεισ δε ο ιησουσ ειπεν αυτοισ ερωτησω υμασ καγω λογον ενα ον εαν ειπητε μοι καγω υμιν ερω εν ποια εξουσια ταυτα ποιω
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਤ੍, ਅਹਮਪਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਵਾਚਮੇਕਾਂ ਪ੍ਰੁʼੱਛਾਮਿ, ਯਦਿ ਯੂਯੰ ਤਦੁੱਤਰੰ ਦਾਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ, ਤਦਾ ਕੇਨ ਸਾਮਰ੍ਥ੍ਯੇਨ ਕਰ੍ੰਮਾਣ੍ਯੇਤਾਨਿ ਕਰੋਮਿ, ਤਦਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
25 το βαπτισμα ιωαννου ποθεν ην εξ ουρανου η εξ ανθρωπων οι δε διελογιζοντο παρ εαυτοισ λεγοντεσ εαν ειπωμεν εξ ουρανου ερει ημιν δια τι ουν ουκ επιστευσατε αυτω
ਯੋਹਨੋ ਮੱਜਨੰ ਕਸ੍ਯਾਜ੍ਞਯਾਭਵਤ੍? ਕਿਮੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਸ੍ਯ ਵਾ? ਤਤਸ੍ਤੇ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਵਿਵਿਚ੍ਯ ਕਥਯਾਮਾਸੁਃ, ਯਦੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯੇਤਿ ਵਦਾਮਸ੍ਤਰ੍ਹਿ ਯੂਯੰ ਤੰ ਕੁਤੋ ਨ ਪ੍ਰਤ੍ਯੈਤ? ਵਾਚਮੇਤਾਂ ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ|
26 εαν δε ειπωμεν εξ ανθρωπων φοβουμεθα τον οχλον παντεσ γαρ εχουσιν τον ιωαννην ωσ προφητην
ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਸ੍ਯੇਤਿ ਵਕ੍ਤੁਮਪਿ ਲੋਕੇਭ੍ਯੋ ਬਿਭੀਮਃ, ਯਤਃ ਸਰ੍ੱਵੈਰਪਿ ਯੋਹਨ੍ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦੀਤਿ ਜ੍ਞਾਯਤੇ|
27 και αποκριθεντεσ τω ιησου ειπον ουκ οιδαμεν εφη αυτοισ και αυτοσ ουδε εγω λεγω υμιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιω
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤੇ ਯੀਸ਼ੁੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਨ੍, ਤਦ੍ ਵਯੰ ਨ ਵਿਦ੍ਮਃ| ਤਦਾ ਸ ਤਾਨੁਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਤਰ੍ਹਿ ਕੇਨ ਸਾਮਰਥ੍ਯੇਨ ਕਰ੍ੰਮਾਣ੍ਯੇਤਾਨ੍ਯਹੰ ਕਰੋਮਿ, ਤਦਪ੍ਯਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਨ ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
28 τι δε υμιν δοκει ανθρωποσ ειχεν τεκνα δυο και προσελθων τω πρωτω ειπεν τεκνον υπαγε σημερον εργαζου εν τω αμπελωνι μου
ਕਸ੍ਯਚਿੱਜਨਸ੍ਯ ਦ੍ਵੌ ਸੁਤਾਵਾਸ੍ਤਾਂ ਸ ਏਕਸ੍ਯ ਸੁਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ ਗਤ੍ਵਾ ਜਗਾਦ, ਹੇ ਸੁਤ, ਤ੍ਵਮਦ੍ਯ ਮਮ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰੇ ਕਰ੍ੰਮ ਕਰ੍ਤੁੰ ਵ੍ਰਜ|
29 ο δε αποκριθεισ ειπεν ου θελω υστερον δε μεταμεληθεισ απηλθεν
ਤਤਃ ਸ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਨ ਯਾਸ੍ਯਾਮਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ਼ੇਸ਼਼ੇ(ਅ)ਨੁਤਪ੍ਯ ਜਗਾਮ|
30 και προσελθων τω δευτερω ειπεν ωσαυτωσ ο δε αποκριθεισ ειπεν εγω κυριε και ουκ απηλθεν
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸੋਨ੍ਯਸੁਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ ਗਤ੍ਵਾ ਤਥੈਵ ਕਥ੍ਤਿਵਾਨ੍; ਤਤਃ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ, ਮਹੇੱਛ ਯਾਮਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਨ ਗਤਃ|
31 τισ εκ των δυο εποιησεν το θελημα του πατροσ λεγουσιν αυτω ο πρωτοσ λεγει αυτοισ ο ιησουσ αμην λεγω υμιν οτι οι τελωναι και αι πορναι προαγουσιν υμασ εισ την βασιλειαν του θεου
ਏਤਯੋਃ ਪੁਤ੍ਰਯੋ ਰ੍ਮਧ੍ਯੇ ਪਿਤੁਰਭਿਮਤੰ ਕੇਨ ਪਾਲਿਤੰ? ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਕਿੰ ਬੁਧ੍ਯਤੇ? ਤਤਸ੍ਤੇ ਪ੍ਰਤ੍ਯੂਚੁਃ, ਪ੍ਰਥਮੇਨ ਪੁਤ੍ਰੇਣ| ਤਦਾਨੀਂ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨੁਵਾਚ, ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਤਥ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ, ਚਣ੍ਡਾਲਾ ਗਣਿਕਾਸ਼੍ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮਗ੍ਰਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼ਨ੍ਤਿ|
32 ηλθεν γαρ προσ υμασ ιωαννησ εν οδω δικαιοσυνησ και ουκ επιστευσατε αυτω οι δε τελωναι και αι πορναι επιστευσαν αυτω υμεισ δε ιδοντεσ ου μετεμεληθητε υστερον του πιστευσαι αυτω
ਯਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਮੀਪੰ ਯੋਹਨਿ ਧਰ੍ੰਮਪਥੇਨਾਗਤੇ ਯੂਯੰ ਤੰ ਨ ਪ੍ਰਤੀਥ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਚਣ੍ਡਾਲਾ ਗਣਿਕਾਸ਼੍ਚ ਤੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਯਨ੍, ਤਦ੍ ਵਿਲੋਕ੍ਯਾਪਿ ਯੂਯੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਤੁੰ ਨਾਖਿਦ੍ਯਧ੍ਵੰ|
33 αλλην παραβολην ακουσατε ανθρωποσ τισ ην οικοδεσποτησ οστισ εφυτευσεν αμπελωνα και φραγμον αυτω περιεθηκεν και ωρυξεν εν αυτω ληνον και ωκοδομησεν πυργον και εξεδοτο αυτον γεωργοισ και απεδημησεν
ਅਪਰਮੇਕੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤੰ ਸ਼੍ਰੁʼਣੁਤ, ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਗ੍ਰੁʼਹਸ੍ਥਃ ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰੇ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਲਤਾ ਰੋਪਯਿਤ੍ਵਾ ਤੱਚਤੁਰ੍ਦਿਕ੍ਸ਼਼ੁ ਵਾਰਣੀਂ ਵਿਧਾਯ ਤਨ੍ਮਧ੍ਯੇ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਯਨ੍ਤ੍ਰੰ ਸ੍ਥਾਪਿਤਵਾਨ੍, ਮਾਞ੍ਚਞ੍ਚ ਨਿਰ੍ੰਮਿਤਵਾਨ੍, ਤਤਃ ਕ੍ਰੁʼਸ਼਼ਕੇਸ਼਼ੁ ਤਤ੍ ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰੰ ਸਮਰ੍ਪ੍ਯ ਸ੍ਵਯੰ ਦੂਰਦੇਸ਼ੰ ਜਗਾਮ|
34 οτε δε ηγγισεν ο καιροσ των καρπων απεστειλεν τουσ δουλουσ αυτου προσ τουσ γεωργουσ λαβειν τουσ καρπουσ αυτου
ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਫਲਸਮਯ ਉਪਸ੍ਥਿਤੇ ਸ ਫਲਾਨਿ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੁੰ ਕ੍ਰੁʼਸ਼਼ੀਵਲਾਨਾਂ ਸਮੀਪੰ ਨਿਜਦਾਸਾਨ੍ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਾਮਾਸ|
35 και λαβοντεσ οι γεωργοι τουσ δουλουσ αυτου ον μεν εδειραν ον δε απεκτειναν ον δε ελιθοβολησαν
ਕਿਨ੍ਤੁ ਕ੍ਰੁʼਸ਼਼ੀਵਲਾਸ੍ਤਸ੍ਯ ਤਾਨ੍ ਦਾਸੇਯਾਨ੍ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਕਞ੍ਚਨ ਪ੍ਰਹ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਃ, ਕਞ੍ਚਨ ਪਾਸ਼਼ਾਣੈਰਾਹਤਵਨ੍ਤਃ, ਕਞ੍ਚਨ ਚ ਹਤਵਨ੍ਤਃ|
36 παλιν απεστειλεν αλλουσ δουλουσ πλειονασ των πρωτων και εποιησαν αυτοισ ωσαυτωσ
ਪੁਨਰਪਿ ਸ ਪ੍ਰਭੁਃ ਪ੍ਰਥਮਤੋ(ਅ)ਧਿਕਦਾਸੇਯਾਨ੍ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਾਮਾਸ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇ ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯਪਿ ਤਥੈਵ ਚਕ੍ਰੁਃ|
37 υστερον δε απεστειλεν προσ αυτουσ τον υιον αυτου λεγων εντραπησονται τον υιον μου
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਮਮ ਸੁਤੇ ਗਤੇ ਤੰ ਸਮਾਦਰਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ, ਇਤ੍ਯੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਸ਼ੇਸ਼਼ੇ ਸ ਨਿਜਸੁਤੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸੰਨਿਧਿੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਾਮਾਸ|
38 οι δε γεωργοι ιδοντεσ τον υιον ειπον εν εαυτοισ ουτοσ εστιν ο κληρονομοσ δευτε αποκτεινωμεν αυτον και κατασχωμεν την κληρονομιαν αυτου
ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇ ਕ੍ਰੁʼਸ਼਼ੀਵਲਾਃ ਸੁਤੰ ਵੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਪਰਸ੍ਪਰਮ੍ ਇਤਿ ਮਨ੍ਤ੍ਰਯਿਤੁਮ੍ ਆਰੇਭਿਰੇ, ਅਯਮੁੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ ਵਯਮੇਨੰ ਨਿਹਤ੍ਯਾਸ੍ਯਾਧਿਕਾਰੰ ਸ੍ਵਵਸ਼ੀਕਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮਃ|
39 και λαβοντεσ αυτον εξεβαλον εξω του αμπελωνοσ και απεκτειναν
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤੇ ਤੰ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰਾਦ੍ ਬਹਿਃ ਪਾਤਯਿਤ੍ਵਾਬਧਿਸ਼਼ੁਃ|
40 οταν ουν ελθη ο κυριοσ του αμπελωνοσ τι ποιησει τοισ γεωργοισ εκεινοισ
ਯਦਾ ਸ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰਪਤਿਰਾਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਤਦਾ ਤਾਨ੍ ਕ੍ਰੁʼਸ਼਼ੀਵਲਾਨ੍ ਕਿੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ?
41 λεγουσιν αυτω κακουσ κακωσ απολεσει αυτουσ και τον αμπελωνα εκδωσεται αλλοισ γεωργοισ οιτινεσ αποδωσουσιν αυτω τουσ καρπουσ εν τοισ καιροισ αυτων
ਤਤਸ੍ਤੇ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਨ੍, ਤਾਨ੍ ਕਲੁਸ਼਼ਿਣੋ ਦਾਰੁਣਯਾਤਨਾਭਿਰਾਹਨਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਯੇ ਚ ਸਮਯਾਨੁਕ੍ਰਮਾਤ੍ ਫਲਾਨਿ ਦਾਸ੍ਯਨ੍ਤਿ, ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੇਸ਼਼ੁ ਕ੍ਰੁʼਸ਼਼ੀਵਲੇਸ਼਼ੁ ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰੰ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
42 λεγει αυτοισ ο ιησουσ ουδεποτε ανεγνωτε εν ταισ γραφαισ λιθον ον απεδοκιμασαν οι οικοδομουντεσ ουτοσ εγενηθη εισ κεφαλην γωνιασ παρα κυριου εγενετο αυτη και εστιν θαυμαστη εν οφθαλμοισ ημων
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਤੇ ਗਦਿਤਾਃ, ਗ੍ਰਹਣੰ ਨ ਕ੍ਰੁʼਤੰ ਯਸ੍ਯ ਪਾਸ਼਼ਾਣਸ੍ਯ ਨਿਚਾਯਕੈਃ| ਪ੍ਰਧਾਨਪ੍ਰਸ੍ਤਰਃ ਕੋਣੇ ਸਏਵ ਸੰਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| ਏਤਤ੍ ਪਰੇਸ਼ਿਤੁਃ ਕਰ੍ੰਮਾਸ੍ਮਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਵਦ੍ਭੁਤੰ ਭਵੇਤ੍| ਧਰ੍ੰਮਗ੍ਰਨ੍ਥੇ ਲਿਖਿਤਮੇਤਦ੍ਵਚਨੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਕਿੰ ਨਾਪਾਠਿ?
43 δια τουτο λεγω υμιν οτι αρθησεται αφ υμων η βασιλεια του θεου και δοθησεται εθνει ποιουντι τουσ καρπουσ αυτησ
ਤਸ੍ਮਾਦਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਵਦਾਮਿ, ਯੁਸ਼਼੍ਮੱਤ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਰਾਜ੍ਯਮਪਨੀਯ ਫਲੋਤ੍ਪਾਦਯਿਤ੍ਰਨ੍ਯਜਾਤਯੇ ਦਾਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
44 και ο πεσων επι τον λιθον τουτον συνθλασθησεται εφ ον δ αν πεση λικμησει αυτον
ਯੋ ਜਨ ਏਤਤ੍ਪਾਸ਼਼ਾਣੋਪਰਿ ਪਤਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਤੰ ਸ ਭੰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਯੰ ਪਾਸ਼਼ਾਣੋ ਯਸ੍ਯੋਪਰਿ ਪਤਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਤੰ ਸ ਧੂਲਿਵਤ੍ ਚੂਰ੍ਣੀਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
45 και ακουσαντεσ οι αρχιερεισ και οι φαρισαιοι τασ παραβολασ αυτου εγνωσαν οτι περι αυτων λεγει
ਤਦਾਨੀਂ ਪ੍ਰਾਧਨਯਾਜਕਾਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਸ਼੍ਚ ਤਸ੍ਯੇਮਾਂ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਸੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਨੁੱਦਿਸ਼੍ਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਇਤਿ ਵਿਜ੍ਞਾਯ ਤੰ ਧਰ੍ੱਤੁੰ ਚੇਸ਼਼੍ਟਿਤਵਨ੍ਤਃ;
46 και ζητουντεσ αυτον κρατησαι εφοβηθησαν τουσ οχλουσ επειδη ωσ προφητην αυτον ειχον
ਕਿਨ੍ਤੁ ਲੋਕੇਭ੍ਯੋ ਬਿਭ੍ਯੁਃ, ਯਤੋ ਲੋਕੈਃ ਸ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦੀਤ੍ਯਜ੍ਞਾਯਿ|

< Κατα Ματθαιον 21 >