Πραξεις 21
1 ωσ δε εγενετο αναχθηναι ημασ αποσπασθεντασ απ αυτων ευθυδρομησαντεσ ηλθομεν εισ την κων τη δε εξησ εισ την ροδον κακειθεν εισ παταρα
Après nous être séparés d'eux avec beaucoup de peine, nous levâmes l'ancre, et nous vînmes droit à Cos, le lendemain à Rhodes, et de là à Patare.
2 και ευροντεσ πλοιον διαπερων εισ φοινικην επιβαντεσ ανηχθημεν
Et ayant trouvé un navire qui mettait à la voile pour la Phénicie, nous montâmes dessus, et nous partîmes.
3 αναφανεντεσ δε την κυπρον και καταλιποντεσ αυτην ευωνυμον επλεομεν εισ συριαν και κατηχθημεν εισ τυρον εκεισε γαρ ην το πλοιον αποφορτιζομενον τον γομον
Quand nous fûmes en vue de Chypre, nous laissâmes l'île à gauche, et, nous dirigeant vers la Syrie, nous abordâmes à Tyr: c'est là que le vaisseau devait poser sa cargaison.
4 και ανευροντεσ μαθητασ επεμειναμεν αυτου ημερασ επτα οιτινεσ τω παυλω ελεγον δια του πνευματοσ μη αναβαινειν εισ ιερουσαλημ
Ayant découvert des disciples dans cette ville, nous y demeurâmes sept jours; eux, mus par l'Esprit, déconseillèrent à Paul de monter à Jérusalem.
5 οτε δε εγενετο ημασ εξαρτισαι τασ ημερασ εξελθοντεσ επορευομεθα προπεμποντων ημασ παντων συν γυναιξιν και τεκνοισ εωσ εξω τησ πολεωσ και θεντεσ τα γονατα επι τον αιγιαλον προσηυξαμεθα
Quand ces jours furent écoulés, nous nous remîmes en route; tous les frères nous accompagnèrent jusqu'en dehors de la ville, avec leurs femmes et leurs enfants; nous nous mîmes à genoux sur le rivage, pour prier,
6 και ασπασαμενοι αλληλουσ επεβημεν εισ το πλοιον εκεινοι δε υπεστρεψαν εισ τα ιδια
et nous nous séparâmes: nous montâmes sur le navire, et ils retournèrent chez eux.
7 ημεισ δε τον πλουν διανυσαντεσ απο τυρου κατηντησαμεν εισ πτολεμαιδα και ασπασαμενοι τουσ αδελφουσ εμειναμεν ημεραν μιαν παρ αυτοισ
Pour nous, achevant notre navigation, nous allâmes de Tyr à Ptolemaïs; nous y saluâmes les frères et passâmes un jour avec eux.
8 τη δε επαυριον εξελθοντεσ οι περι τον παυλον ηλθον εισ καισαρειαν και εισελθοντεσ εισ τον οικον φιλιππου του ευαγγελιστου οντοσ εκ των επτα εμειναμεν παρ αυτω
Le lendemain nous partîmes, et nous vînmes à Césarée; et, étant entrés dans la maison de Philippe l’évangéliste, qui était l'un des sept diacres, nous demeurâmes chez lui.
9 τουτω δε ησαν θυγατερεσ παρθενοι τεσσαρεσ προφητευουσαι
Il avait quatre filles vierges, qui prophétisaient.
10 επιμενοντων δε ημων ημερασ πλειουσ κατηλθεν τισ απο τησ ιουδαιασ προφητησ ονοματι αγαβοσ
Nous y étions depuis plusieurs jours, lorsqu’arriva un prophète de Judée, nommé Agabus.
11 και ελθων προσ ημασ και αρασ την ζωνην του παυλου δησασ τε αυτου τουσ ποδασ και τασ χειρασ ειπεν ταδε λεγει το πνευμα το αγιον τον ανδρα ου εστιν η ζωνη αυτη ουτωσ δησουσιν εν ιερουσαλημ οι ιουδαιοι και παραδωσουσιν εισ χειρασ εθνων
Étant venu nous voir, il prit la ceinture de Paul, s'en lia les mains et les pieds, et dit: «Voici ce que dit le Saint-Esprit: «C'est ainsi que les Juifs de Jérusalem lieront l'homme à qui appartient cette ceinture; et ils le livreront entre les mains des Gentils.»
12 ωσ δε ηκουσαμεν ταυτα παρεκαλουμεν ημεισ τε και οι εντοπιοι του μη αναβαινειν αυτον εισ ιερουσαλημ
A ces paroles, les gens de l'endroit se joignirent à nous pour prier Paul de ne point monter à Jérusalem.
13 απεκριθη τε ο παυλοσ τι ποιειτε κλαιοντεσ και συνθρυπτοντεσ μου την καρδιαν εγω γαρ ου μονον δεθηναι αλλα και αποθανειν εισ ιερουσαλημ ετοιμωσ εχω υπερ του ονοματοσ του κυριου ιησου
Mais Paul répondit: «Que faites-vous en pleurant ainsi, et en m'attendrissant le coeur? Je suis tout prêt, quant à moi, non seulement à être enchaîné, mais encore à mourir à Jérusalem pour le nom du Seigneur Jésus.»
14 μη πειθομενου δε αυτου ησυχασαμεν ειποντεσ το θελημα του κυριου γενεσθω
N'ayant pu le dissuader, nous ne le pressâmes pas davantage, et nous dîmes: «Que la volonté du Seigneur se fasse!»
15 μετα δε τασ ημερασ ταυτασ επισκευασαμενοι ανεβαινομεν εισ ιερουσαλημ
Quelques jours après, nous fîmes nos préparatifs, et nous montâmes à Jérusalem.
16 συνηλθον δε και των μαθητων απο καισαρειασ συν ημιν αγοντεσ παρ ω ξενισθωμεν μνασωνι τινι κυπριω αρχαιω μαθητη
Quelques disciples de Césarée vinrent aussi avec nous, et nous menèrent chez un nommé Mnason, de Chypre, ancien disciple, chez qui nous devions loger.
17 γενομενων δε ημων εισ ιεροσολυμα ασμενωσ εδεξαντο ημασ οι αδελφοι
Arrivés à Jérusalem, nous fûmes reçus avec joie par les frères.
18 τη δε επιουση εισηει ο παυλοσ συν ημιν προσ ιακωβον παντεσ τε παρεγενοντο οι πρεσβυτεροι
Le lendemain, Paul se rendit avec nous chez Jacques: tous les anciens s'y assemblèrent.
19 και ασπασαμενοσ αυτουσ εξηγειτο καθ εν εκαστον ων εποιησεν ο θεοσ εν τοισ εθνεσιν δια τησ διακονιασ αυτου
Après les avoir embrassés, Paul leur raconta en détail ce que Dieu avait fait, par son ministère, au milieu des Gentils;
20 οι δε ακουσαντεσ εδοξαζον τον κυριον ειποντεσ αυτω θεωρεισ αδελφε ποσαι μυριαδεσ εισιν ιουδαιων των πεπιστευκοτων και παντεσ ζηλωται του νομου υπαρχουσιν
et eux glorifiaient Dieu en l'entendant. Ensuite ils dirent à Paul: «Tu vois, frère, combien il y a de myriades de gens qui ont cru, parmi les Juifs, et qu'ils sont tous pleins de zèle pour la Loi.
21 κατηχηθησαν δε περι σου οτι αποστασιαν διδασκεισ απο μωυσεωσ τουσ κατα τα εθνη παντασ ιουδαιουσ λεγων μη περιτεμνειν αυτουσ τα τεκνα μηδε τοισ εθεσιν περιπατειν
Or on a été instruit que tu enseignes à tous les Juifs qui sont parmi les Gentils, d'abandonner Moïse, leur disant de ne pas circoncire leurs enfants, et même de ne pas vivre selon nos institutions.
22 τι ουν εστιν παντωσ δει πληθοσ συνελθειν ακουσονται γαρ οτι εληλυθασ
Que faire donc? On se rassemblera en foule bien certainement, car on saura que tu es venu.
23 τουτο ουν ποιησον ο σοι λεγομεν εισιν ημιν ανδρεσ τεσσαρεσ ευχην εχοντεσ εφ εαυτων
Fais donc ce que nous allons te dire: Nous avons quatre hommes qui ont fait un voeu:
24 τουτουσ παραλαβων αγνισθητι συν αυτοισ και δαπανησον επ αυτοισ ινα ξυρησωνται την κεφαλην και γνωσιν παντεσ οτι ων κατηχηνται περι σου ουδεν εστιν αλλα στοιχεισ και αυτοσ τον νομον φυλασσων
prends-les avec toi, purifie-toi avec eux, et fais les frais des sacrifices pour eux, afin qu'ils se rasent la tête; de cette manière tous connaîtront que les rapports qu'on a faits sur ton compte sont sans valeur, et que tu vis en gardant toi-même la Loi.
25 περι δε των πεπιστευκοτων εθνων ημεισ επεστειλαμεν κριναντεσ μηδεν τοιουτον τηρειν αυτουσ ει μη φυλασσεσθαι αυτουσ το τε ειδωλοθυτον και το αιμα και πνικτον και πορνειαν
Quant aux Gentils convertis à la foi, nous leur avons envoyé une députation, après avoir décidé qu'ils n'ont rien de pareil à observer, mais qu'ils doivent seulement s'abstenir de ce qui est sacrifié aux idoles, du sang, des animaux étouffés et du libertinage.»
26 τοτε ο παυλοσ παραλαβων τουσ ανδρασ τη εχομενη ημερα συν αυτοισ αγνισθεισ εισηει εισ το ιερον διαγγελλων την εκπληρωσιν των ημερων του αγνισμου εωσ ου προσηνεχθη υπερ ενοσ εκαστου αυτων η προσφορα
Alors Paul prit ces hommes, et, s'étant purifié, il entra le lendemain avec eux dans le temple, pour déclarer que les jours de la purification étaient expirés, et il y vint jusqu’à ce que le sacrifice eût été présenté pour chacun d'eux.
27 ωσ δε εμελλον αι επτα ημεραι συντελεισθαι οι απο τησ ασιασ ιουδαιοι θεασαμενοι αυτον εν τω ιερω συνεχεον παντα τον οχλον και επεβαλον τασ χειρασ επ αυτον
Mais, sur la fin des sept jours de la fête, les Juifs d'Asie l'ayant vu dans le temple, ameutèrent toute la foule et se saisirent de lui,
28 κραζοντεσ ανδρεσ ισραηλιται βοηθειτε ουτοσ εστιν ο ανθρωποσ ο κατα του λαου και του νομου και του τοπου τουτου παντασ πανταχου διδασκων ετι τε και ελληνασ εισηγαγεν εισ το ιερον και κεκοινωκεν τον αγιον τοπον τουτον
en criant: «Israélites, au secours! Voilà l'homme qui s'en va prêchant partout et à tous contre le peuple, contre la Loi et contre ce lieu. Bien plus, il a introduit des Grecs dans le temple, et a profané ce saint lieu.»
29 ησαν γαρ εωρακοτεσ τροφιμον τον εφεσιον εν τη πολει συν αυτω ον ενομιζον οτι εισ το ιερον εισηγαγεν ο παυλοσ
Ils avaient vu peu auparavant Trophime d'Éphèse avec Paul dans la ville, et ils croyaient qu'il l'avait fait entrer dans le temple.
30 εκινηθη τε η πολισ ολη και εγενετο συνδρομη του λαου και επιλαβομενοι του παυλου ειλκον αυτον εξω του ιερου και ευθεωσ εκλεισθησαν αι θυραι
Toute la ville fut en émoi, et le peuple accourut en foule. S'étant saisis de Paul, ils le traînèrent hors du temple, et les portes en furent fermées aussitôt.
31 ζητουντων δε αυτον αποκτειναι ανεβη φασισ τω χιλιαρχω τησ σπειρησ οτι ολη συγκεχυται ιερουσαλημ
Pendant qu'ils cherchaient à le tuer, la nouvelle que tout Jérusalem était en confusion, arriva au tribun de la cohorte.
32 οσ εξαυτησ παραλαβων στρατιωτασ και εκατονταρχουσ κατεδραμεν επ αυτουσ οι δε ιδοντεσ τον χιλιαρχον και τουσ στρατιωτασ επαυσαντο τυπτοντεσ τον παυλον
Il prit au même instant des soldats et des centurions, et fondit sur ces furieux, qui, voyant le tribun et les soldats, cessèrent de frapper Paul.
33 εγγισασ δε ο χιλιαρχοσ επελαβετο αυτου και εκελευσεν δεθηναι αλυσεσιν δυσιν και επυνθανετο τισ αν ειη και τι εστιν πεποιηκωσ
Alors le tribun s'étant approché, se saisit de lui, et le fit lier de deux chaînes; puis il demanda qui il était, et ce qu'il avait fait.
34 αλλοι δε αλλο τι εβοων εν τω οχλω μη δυναμενοσ δε γνωναι το ασφαλεσ δια τον θορυβον εκελευσεν αγεσθαι αυτον εισ την παρεμβολην
Mais, dans cette foule, les uns criaient une chose, les autres, une autre, de sorte que ne pouvant rien savoir de certain, à cause du tumulte, il commanda qu'on l'emmenât dans la caserne.
35 οτε δε εγενετο επι τουσ αναβαθμουσ συνεβη βασταζεσθαι αυτον υπο των στρατιωτων δια την βιαν του οχλου
Lorsque Paul fut sur les degrés, il fallut que les soldats le portassent, à cause de la violence de la multitude,
36 ηκολουθει γαρ το πληθοσ του λαου κραζον αιρε αυτον
car le peuple les suivait en foule, en criant: «A mort!»
37 μελλων τε εισαγεσθαι εισ την παρεμβολην ο παυλοσ λεγει τω χιλιαρχω ει εξεστιν μοι ειπειν προσ σε ο δε εφη ελληνιστι γινωσκεισ
Au moment d'entrer dans la caserne, Paul dit au tribun: «Me serait-il permis de te dire quelque chose?» Le tribun lui dit: «Tu sais le grec?
38 ουκ αρα συ ει ο αιγυπτιοσ ο προ τουτων των ημερων αναστατωσασ και εξαγαγων εισ την ερημον τουσ τετρακισχιλιουσ ανδρασ των σικαριων
Tu n'es donc pas cet Égyptien qui s'est révolté, il y a quelques jours, et qui a emmené au désert ces quatre mille brigands?» —
39 ειπεν δε ο παυλοσ εγω ανθρωποσ μεν ειμι ιουδαιοσ ταρσευσ τησ κιλικιασ ουκ ασημου πολεωσ πολιτησ δεομαι δε σου επιτρεψον μοι λαλησαι προσ τον λαον
«Moi, lui dit Paul, je suis Juif, de Tarse, citoyen d'une ville de Cilicie qui n'est pas sans renom. Je te prie, permets-moi de parler au peuple?»
40 επιτρεψαντοσ δε αυτου ο παυλοσ εστωσ επι των αναβαθμων κατεσεισεν τη χειρι τω λαω πολλησ δε σιγησ γενομενησ προσεφωνει τη εβραιδι διαλεκτω λεγων
Le tribun l'y ayant autorisé, Paul, debout sur les degrés, fit signe de la main au peuple. Un profond silence s'étant établi, il leur adressa la parole en langue hébraïque, et dit:
