Προς Κορινθιους Β΄ 9

1 περι μεν γαρ της διακονιας της εις τους αγιους περισσον μοι εστιν το γραφειν υμιν

For indeed it is superfluous for me to write to you about the service for the sanctified.

2 οιδα γαρ την προθυμιαν υμων ην υπερ υμων καυχωμαι μακεδοσιν οτι αχαια παρεσκευασται απο περυσι και ο εξ υμων ζηλος ηρεθισεν τους πλειονας

For I know your willingness, which I boast about you to the Macedonians, that Achaia was prepared from a year ago. And your zeal provoked the majority.

3 επεμψα δε τους αδελφους ινα μη το καυχημα ημων το υπερ υμων κενωθη εν τω μερει τουτω ινα καθως ελεγον παρεσκευασμενοι ητε

But I sent the brothers so that our boast about you would not be empty in this regard. So that, as I said, ye may be prepared,

4 μηπως εαν ελθωσιν συν εμοι μακεδονες και ευρωσιν υμας απαρασκευαστους καταισχυνθωμεν ημεις ινα μη λεγωμεν υμεις εν τη υποστασει ταυτη της καυχησεως

if somehow Macedonians should come with me and find you unprepared, we (that we might not say, ye) would be embarrassed in this confidence of boast.

5 αναγκαιον ουν ηγησαμην παρακαλεσαι τους αδελφους ινα προελθωσιν εις υμας και προκαταρτισωσιν την προκατηγγελμενην ευλογιαν υμων ταυτην ετοιμην ειναι ουτως ως ευλογιαν και μη ως πλεονεξιαν

Therefore I thought it necessary to exhort the brothers that they would go ahead to you, and arrange in advance your gift that was earlier announced, for this to be ready this way as a gift and not as an exaction.

6 τουτο δε ο σπειρων φειδομενως φειδομενως και θερισει και ο σπειρων επ ευλογιαις επ ευλογιαις και θερισει

But this, he who sows sparingly will also reap sparingly, and he who sows in blessings will also reap in blessings.

7 εκαστος καθως προαιρειται τη καρδια μη εκ λυπης η εξ αναγκης ιλαρον γαρ δοτην αγαπα ο θεος

Each man as he purposes in his heart, not from regret or from necessity, for God loves a cheerful giver.

8 δυνατος δε ο θεος πασαν χαριν περισσευσαι εις υμας ινα εν παντι παντοτε πασαν αυταρκειαν εχοντες περισσευητε εις παν εργον αγαθον

And God is able to abound all grace for you, so that always in everything having all sufficiency, ye may abound for every good work,

9 καθως γεγραπται εσκορπισεν εδωκεν τοις πενησιν η δικαιοσυνη αυτου μενει εις τον αιωνα (aiōn g165)

as it is written, He has scattered abroad. He has given to the poor. His righteousness endures into the age. (aiōn g165)

10 ο δε επιχορηγων σπερμα τω σπειροντι και αρτον εις βρωσιν χορηγησαι και πληθυναι τον σπορον υμων και αυξησαι τα γενηματα της δικαιοσυνης υμων

And he who supplies seed to the man who sows, and bread for eating, may he supply and multiply your seed, and may he increase the fruits of your righteousness,

11 εν παντι πλουτιζομενοι εις πασαν απλοτητα ητις κατεργαζεται δι ημων ευχαριστιαν τω θεω

being enriched in everything for every generosity, which works gratitude to God through us.

12 οτι η διακονια της λειτουργιας ταυτης ου μονον εστιν προσαναπληρουσα τα υστερηματα των αγιων αλλα και περισσευουσα δια πολλων ευχαριστιων τω θεω

Because the service of this ministry is not only supplying the needs of the sanctified, but also abounding through many thanksgivings to God

13 δια της δοκιμης της διακονιας ταυτης δοξαζοντες τον θεον επι τη υποταγη της ομολογιας υμων εις το ευαγγελιον του χριστου και απλοτητι της κοινωνιας εις αυτους και εις παντας

through the evidence of this service, glorifying God at the subjection of your confession toward the good news of the Christ, and at the generosity of the participation, for them and for all,

14 και αυτων δεησει υπερ υμων επιποθουντων υμας δια την υπερβαλλουσαν χαριν του θεου εφ υμιν

and by their supplication about you, yearning for you because of the transcending grace of God in you.

15 χαρις δε τω θεω επι τη ανεκδιηγητω αυτου δωρεα

And thanks to God for his indescribable gift.