< Προς Κορινθιους Α΄ 15 >

1 γνωριζω δε υμιν αδελφοι το ευαγγελιον ο ευηγγελισαμην υμιν ο και παρελαβετε εν ω και εστηκατε
And, brothers, I make known to you the good news that I preached to you, which also ye received, and in which ye stand,
2 δι ου και σωζεσθε τινι λογω ευηγγελισαμην υμιν ει κατεχετε εκτος ει μη εικη επιστευσατε
by which also ye are saved if ye hold firm that word I preached to you, unless ye believed in vain.
3 παρεδωκα γαρ υμιν εν πρωτοις ο και παρελαβον οτι χριστος απεθανεν υπερ των αμαρτιων ημων κατα τας γραφας
For I delivered to you at first what I also received, that Christ died for our sins according to the scriptures,
4 και οτι εταφη και οτι εγηγερται τη τριτη ημερα κατα τας γραφας
and that he was buried, and that he arose on the third day according to the scriptures,
5 και οτι ωφθη κηφα ειτα τοις δωδεκα
and that he appeared to Cephas, then to the twelve.
6 επειτα ωφθη επανω πεντακοσιοις αδελφοις εφαπαξ εξ ων οι πλειους μενουσιν εως αρτι τινες δε και εκοιμηθησαν
Then he appeared to over five hundred brothers at once, of whom the greater part remain until now, but some also slept.
7 επειτα ωφθη ιακωβω ειτα τοις αποστολοις πασιν
Then he appeared to James, then to all the apostles,
8 εσχατον δε παντων ωσπερει τω εκτρωματι ωφθη καμοι
and last of all, as to the untimely birth, he also appeared to me.
9 εγω γαρ ειμι ο ελαχιστος των αποστολων ος ουκ ειμι ικανος καλεισθαι αποστολος διοτι εδιωξα την εκκλησιαν του θεου
For I am the least of the apostles, who am not worthy to be called an apostle, because I persecuted the church of God.
10 χαριτι δε θεου ειμι ο ειμι και η χαρις αυτου η εις εμε ου κενη εγενηθη αλλα περισσοτερον αυτων παντων εκοπιασα ουκ εγω δε αλλ η χαρις του θεου η συν εμοι
But by the grace of God I am what I am. And his grace for me did not become empty, but I labored more abundantly than them all, yet not I, but the grace of God with me.
11 ειτε ουν εγω ειτε εκεινοι ουτως κηρυσσομεν και ουτως επιστευσατε
Therefore whether I or those men, so we proclaim, and so ye believed.
12 ει δε χριστος κηρυσσεται οτι εκ νεκρων εγηγερται πως λεγουσιν τινες εν υμιν οτι αναστασις νεκρων ουκ εστιν
Now if Christ is proclaimed that he has risen from the dead, how say some among you that there is no resurrection of the dead?
13 ει δε αναστασις νεκρων ουκ εστιν ουδε χριστος εγηγερται
But if there is no resurrection of the dead, neither has Christ risen.
14 ει δε χριστος ουκ εγηγερται κενον αρα το κηρυγμα ημων κενη δε και η πιστις υμων
And if Christ has not risen, then our preaching is empty, and your faith is also empty.
15 ευρισκομεθα δε και ψευδομαρτυρες του θεου οτι εμαρτυρησαμεν κατα του θεου οτι ηγειρεν τον χριστον ον ουκ ηγειρεν ειπερ αρα νεκροι ουκ εγειρονται
And also we are found false witnesses of God, because we witnessed according to God that he raised up the Christ, whom he did not raise up, if therefore the dead are really not raised.
16 ει γαρ νεκροι ουκ εγειρονται ουδε χριστος εγηγερται
For if the dead are not raised, neither has Christ been raised.
17 ει δε χριστος ουκ εγηγερται ματαια η πιστις υμων ετι εστε εν ταις αμαρτιαις υμων
And if Christ has not been raised, your faith is vain. Ye are still in your sins.
18 αρα και οι κοιμηθεντες εν χριστω απωλοντο
Then also those who slept in Christ have perished.
19 ει εν τη ζωη ταυτη ηλπικοτες εσμεν εν χριστω μονον ελεεινοτεροι παντων ανθρωπων εσμεν
If we are men who have hoped in Christ in this life only, we are of all men more miserable.
20 νυνι δε χριστος εγηγερται εκ νεκρων απαρχη των κεκοιμημενων εγενετο
But now Christ has been raised from the dead. He became the first fruit of those who are asleep.
21 επειδη γαρ δι ανθρωπου ο θανατος και δι ανθρωπου αναστασις νεκρων
For since death is because of a man, the resurrection of the dead is also because of a man.
22 ωσπερ γαρ εν τω αδαμ παντες αποθνησκουσιν ουτως και εν τω χριστω παντες ζωοποιηθησονται
For as by Adam all die, so also by Christ all will be made alive.
23 εκαστος δε εν τω ιδιω ταγματι απαρχη χριστος επειτα οι του χριστου εν τη παρουσια αυτου
But each in his own order. Christ the first fruit, then those of Christ at his coming.
24 ειτα το τελος οταν παραδω την βασιλειαν τω θεω και πατρι οταν καταργηση πασαν αρχην και πασαν εξουσιαν και δυναμιν
Afterwards the end, when he delivers up the kingdom to the God and Father, when he will abolish all rule, and all authority and power.
25 δει γαρ αυτον βασιλευειν αχρις ου αν θη παντας τους εχθρους υπο τους ποδας αυτου
For he must reign until he will put all his enemies under his feet.
26 εσχατος εχθρος καταργειται ο θανατος
The last enemy abolished is death.
27 παντα γαρ υπεταξεν υπο τους ποδας αυτου οταν δε ειπη οτι παντα υποτετακται δηλον οτι εκτος του υποταξαντος αυτω τα παντα
For he subordinated all things under his feet. But when he says that all things have been subordinated, it is clear that he who subordinated all things under him, is excepted.
28 οταν δε υποταγη αυτω τα παντα τοτε και αυτος ο υιος υποταγησεται τω υποταξαντι αυτω τα παντα ινα η ο θεος τα παντα εν πασιν
And when all things are made subordinate to him, then the Son himself will also be made subordinate to him who subordinated all things to him, so that God may be all in all.
29 επει τι ποιησουσιν οι βαπτιζομενοι υπερ των νεκρων ει ολως νεκροι ουκ εγειρονται τι και βαπτιζονται υπερ των νεκρων
Otherwise what will they do who are immersed for the dead? If the dead do not rise at all, why then are they immersed for the dead?
30 τι και ημεις κινδυνευομεν πασαν ωραν
And we, why are we in peril every hour?
31 καθ ημεραν αποθνησκω νη την υμετεραν καυχησιν ην εχω εν χριστω ιησου τω κυριω ημων
By the pride that belongs to you, that I keep in Christ Jesus our Lord, I die daily.
32 ει κατα ανθρωπον εθηριομαχησα εν εφεσω τι μοι το οφελος ει νεκροι ουκ εγειρονται φαγωμεν και πιωμεν αυριον γαρ αποθνησκομεν
If in respect to men I fought with beasts at Ephesus, what is the benefit to me if the dead are not raised? Let us eat and drink, for tomorrow we die.
33 μη πλανασθε φθειρουσιν ηθη χρηστα ομιλιαι κακαι
Be not led astray. Evil associations corrupt good habits.
34 εκνηψατε δικαιως και μη αμαρτανετε αγνωσιαν γαρ θεου τινες εχουσιν προς εντροπην υμιν λεγω
Sober up rightly, and do not sin, for some have ignorance of God. I speak shame about you.
35 αλλ ερει τις πως εγειρονται οι νεκροι ποιω δε σωματι ερχονται
But some man will say, How are the dead raised, and with what kind of body do they come?
36 αφρον συ ο σπειρεις ου ζωοποιειται εαν μη αποθανη
Thou foolish man, what thou sow is not made alive unless it dies.
37 και ο σπειρεις ου το σωμα το γενησομενον σπειρεις αλλα γυμνον κοκκον ει τυχοι σιτου η τινος των λοιπων
And what thou sow, thou do not sow the body that it will become, but a bare grain, if it may happen of wheat, or of some other kind.
38 ο δε θεος αυτω διδωσιν σωμα καθως ηθελησεν και εκαστω των σπερματων το ιδιον σωμα
But God gives it a body as he wills, and to each of the seeds its own body.
39 ου πασα σαρξ η αυτη σαρξ αλλα αλλη μεν ανθρωπων αλλη δε σαρξ κτηνων αλλη δε ιχθυων αλλη δε πτηνων
All flesh is not the same flesh, but one of men, and another flesh of beasts, and another of fishes, and another of birds,
40 και σωματα επουρανια και σωματα επιγεια αλλ ετερα μεν η των επουρανιων δοξα ετερα δε η των επιγειων
and heavenly bodies, and earthly bodies (but the glory of the heavenly is different, and the glory of the earthly is different),
41 αλλη δοξα ηλιου και αλλη δοξα σεληνης και αλλη δοξα αστερων αστηρ γαρ αστερος διαφερει εν δοξη
another glory is of the sun, and another glory of the moon, and another glory of the stars, for star differs from star in glory.
42 ουτως και η αναστασις των νεκρων σπειρεται εν φθορα εγειρεται εν αφθαρσια
So also is the resurrection of the dead. It is sown in the perishable, it is raised in imperishability.
43 σπειρεται εν ατιμια εγειρεται εν δοξη σπειρεται εν ασθενεια εγειρεται εν δυναμει
It is sown in dishonor, it is raised in glory. It is sown in weakness, it is raised in power.
44 σπειρεται σωμα ψυχικον εγειρεται σωμα πνευματικον εστιν σωμα ψυχικον και εστιν σωμα πνευματικον
It is sown a natural body, it is raised a spiritual body. There is a natural body, and there is a spiritual body.
45 ουτως και γεγραπται εγενετο ο πρωτος ανθρωπος αδαμ εις ψυχην ζωσαν ο εσχατος αδαμ εις πνευμα ζωοποιουν
And so it is written, The first man Adam developed into a living soul. The last Adam a life giving spirit.
46 αλλ ου πρωτον το πνευματικον αλλα το ψυχικον επειτα το πνευματικον
Nevertheless the spiritual is not first, but the natural, then the spiritual.
47 ο πρωτος ανθρωπος εκ γης χοικος ο δευτερος ανθρωπος ο κυριος εξ ουρανου
The first man was of the earth, earthly. The second man is the Lord from heaven.
48 οιος ο χοικος τοιουτοι και οι χοικοι και οιος ο επουρανιος τοιουτοι και οι επουρανιοι
As is the earthly, such also are the earthly. And as is the heavenly, such also are the heavenly.
49 και καθως εφορεσαμεν την εικονα του χοικου φορεσωμεν και την εικονα του επουρανιου
And just as we have worn the form of the earthly, we will also wear the form of the heavenly.
50 τουτο δε φημι αδελφοι οτι σαρξ και αιμα βασιλειαν θεου κληρονομησαι ου δυνανται ουδε η φθορα την αφθαρσιαν κληρονομει
Now this I affirm, brothers, that flesh and blood cannot inherit the kingdom of God, nor does the perishable inherit imperishability.
51 ιδου μυστηριον υμιν λεγω παντες μεν ου κοιμηθησομεθα παντες δε αλλαγησομεθα
Behold, I tell you a mystery. We will actually not all sleep, but we will all be transformed,
52 εν ατομω εν ριπη οφθαλμου εν τη εσχατη σαλπιγγι σαλπισει γαρ και οι νεκροι εγερθησονται αφθαρτοι και ημεις αλλαγησομεθα
in an instant, in the blink of an eye, at the last trumpet. For it will sound, and the dead will be raised imperishable, and we will be transformed.
53 δει γαρ το φθαρτον τουτο ενδυσασθαι αφθαρσιαν και το θνητον τουτο ενδυσασθαι αθανασιαν
For this perishable must put on imperishability, and this mortal put on immortality.
54 οταν δε το φθαρτον τουτο ενδυσηται αφθαρσιαν και το θνητον τουτο ενδυσηται αθανασιαν τοτε γενησεται ο λογος ο γεγραμμενος κατεποθη ο θανατος εις νικος
But when this perishable will have put on imperishability, and this mortal will have put on immortality, then will come to pass the saying that is written, Death was swallowed up in victory.
55 που σου θανατε το κεντρον που σου αδη το νικος (Hadēs g86)
O death, where is thy sting? O Hades, where is thy victory? (Hadēs g86)
56 το δε κεντρον του θανατου η αμαρτια η δε δυναμις της αμαρτιας ο νομος
The sting of death is sin, and the power of sin is the law.
57 τω δε θεω χαρις τω διδοντι ημιν το νικος δια του κυριου ημων ιησου χριστου
But thanks is to God who gives us the victory through our Lord Jesus Christ.
58 ωστε αδελφοι μου αγαπητοι εδραιοι γινεσθε αμετακινητοι περισσευοντες εν τω εργω του κυριου παντοτε ειδοτες οτι ο κοπος υμων ουκ εστιν κενος εν κυριω
Therefore, my beloved brothers, become ye steadfast, unmovable, always abounding in the work of the Lord, knowing that your labor is not empty in the Lord.

< Προς Κορινθιους Α΄ 15 >