Ayubu 36
1 Elihu agĩthiĩ na mbere kwaria, akiuga atĩrĩ:
Addens quoque Eliu, hæc locutus est:
2 “Ngirĩrĩria hanini, na nĩngũkuonia atĩ harĩ maũndũ mangĩ mangiugwo ma gũciirĩrĩra Ngai.
Sustine me paululum, et indicabo tibi: adhuc enim habeo quod pro Deo loquar.
3 Ũmenyo wakwa ndĩũrutĩte kũraihu; niĩ ngũtũũgĩria kĩhooto kĩa ũcio Mũnyũũmbi.
Repetam scientiam meam a principio, et operatorem meum probabo iustum.
4 Menya wega atĩ ndeto ciakwa ti cia maheeni; ũyũ mũrĩ nake arĩ na ũmenyo mũkinyanĩru.
Vere enim absque mendacio sermones mei, et perfecta scientia probabitur tibi.
5 “Mũrungu nĩwe mwene hinya, no ndairaga andũ; we nĩ mwene hinya, na nĩarũmagia muoroto wake.
Deus potentes non abiicit, cum et ipse sit potens.
6 Ndatũũragia arĩa aaganu muoyo, no nĩaheaga arĩa anyariire kĩhooto kĩao.
Sed non salvat impios, et iudicium pauperibus tribuit.
7 Ndeheragia maitho make harĩ arĩa athingu; amaikaragĩria gĩtĩ kĩa ũnene hamwe na athamaki, na akamatũũgĩria nginya tene.
Non auferet a iusto oculos suos, et reges in solio collocat in perpetuum, et illi eriguntur.
8 No rĩrĩ, andũ mangĩkorwo mohetwo na mĩnyororo, makanyiitio na mĩhĩndo ya mĩnyamaro,
Et si fuerint in catenis, et vinciantur funibus paupertatis.
9 we nĩameeraga ũrĩa mekĩte, atĩ mehĩtie na ũtũrĩka.
Indicabit eis opera eorum, et scelera eorum, quia violenti fuerunt.
10 We nĩatũmaga mathikĩrĩrie ũtaaro, na akamaatha merire ũũru wao.
Revelabit quoque aurem eorum, ut corripiat: et loquetur, ut revertantur ab iniquitate.
11 Mangĩmwathĩkĩra na mamũtungatĩre, megũtũũra matukũ mao marĩa matigaru magaacĩire, na mĩaka yao o maiganĩire.
Si audierint et observaverint, complebunt dies suos in bono, et annos suos in gloria:
12 No mangĩaga kũigua, nĩmakaniinwo na rũhiũ rwa njora, na makue matarĩ na ũmenyo.
Si autem non audierint, transibunt per gladium, et consumentur in stultitia.
13 “Arĩa matarĩ na Ngai ngoro-inĩ meiigagĩra marakara; o na rĩrĩa aramooha na mĩnyororo, matikayaga mateithio.
Simulatores et callidi provocant iram Dei, neque clamabunt cum vincti fuerint.
14 Makuuaga marĩ ethĩ, magakua hamwe na arũme arĩa maraya ma mahooero-inĩ.
Morietur in tempestate anima eorum, et vita eorum inter effeminatos.
15 No arĩa mathĩĩnĩkaga, nĩamakũũraga kuuma thĩĩna-inĩ wao; nĩamaragĩria marĩ mĩnyamaro-inĩ.
Eripiet de angustia sua pauperem, et revelabit in tribulatione aurem eius.
16 “We-rĩ, nĩarakũguucĩrĩria uume magego-inĩ ma mĩnyamaro, agũtware handũ haariĩ hatarĩ na ũkunderu, na agũtware akũhurũkie metha-inĩ yaku ĩiyũrĩte irio iria njega.
Igitur salvabit te de ore angusto latissime, et non habente fundamentum subter se: requies autem mensæ tuæ erit plena pinguedine.
17 No rĩu-rĩ, ũtitikithĩtio ituĩro rĩrĩa rĩagĩrĩire arĩa aaganu; ituĩro rĩa ciira na kĩhooto nĩcigũkumbatĩte.
Causa tua quasi impii iudicata est, causam iudiciumque recipies.
18 Wĩmenyerere mũndũ o na ũrĩkũ ndakanakũheenererie na ũtonga; ndũgetĩkĩrie ihaki inene rĩkũhĩtithie njĩra.
Non te ergo superet ira, ut aliquem opprimas: nec multitudo donorum inclinet te.
19 Ũtonga waku o na kana kĩyo gĩaku kĩnene-rĩ, no ikũnyiitĩrĩre nĩguo ndũgatoonye mĩnyamaro-inĩ?
Depone magnitudinem tuam absque tribulatione, et omnes robustos fortitudine.
20 Tiga kwĩrirĩria ũtukũ, nĩguo ũguucũrũrie andũ kuuma kwao mĩciĩ.
Ne protrahas noctem, ut ascendant populi pro eis.
21 Wĩmenyerere ndũkeerekere ũũru-inĩ, tondũ ũkuoneka taarĩ guo wendete gũkĩra gũthĩĩnĩka.
Cave ne declines ad iniquitatem: hanc enim cœpisti sequi post miseriam.
22 “Mũrungu nĩatũgĩrĩtio nĩ ũndũ wa ũhoti wake. Nũũ mũrutani take?
Ecce, Deus excelsus in fortitudine sua, et nullus ei similis in legislatoribus.
23 Nũũ ũmwathĩrĩire njĩra ciake, kana akamwĩra atĩrĩ, ‘Wee nĩwĩkĩte ũũru’?
Quis poterit scrutari vias eius? aut quis potest ei dicere: Operatus es iniquitatem?
24 Ririkanaga gwĩkĩrĩra wĩra wake, ũrĩa andũ manakumia na rwĩmbo.
Memento quod ignores opus eius, de quo cecinerunt viri.
25 Andũ othe nĩmawonete; andũ mawĩroragĩra marĩ o kũraya.
Omnes homines vident eum, unusquisque intuetur procul.
26 Ĩ Mũrungu ndakĩrĩ mũnene; nĩ mũnene gũkĩra ũmenyi witũ! Mũigana wa mĩaka yake ndũngĩtuĩrĩka.
Ecce, Deus magnus vincens scientiam nostram: numerus annorum eius inæstimabilis.
27 “Ambatagia matata ma maaĩ, marĩa macookaga gũtaatĩra tũrũũĩ ta mbura;
Qui aufert stillas pluviæ, et effundit imbres ad instar gurgitum.
28 matu magaita ũigũ wamo, nayo mbura nyingĩ ĩkoirĩra andũ.
Qui de nubibus fluunt, quæ prætexunt cuncta desuper.
29 Nũũ ũngĩmenya ũrĩa atambũrũkagia matu, kana ũhoro wa marurumĩ marĩa moimaga hema-inĩ yake?
Si voluerit extendere nubes quasi tentorium suum,
30 Kĩone ũrĩa ahurunjaga rũheni rwake rũkamũthiũrũrũkĩria, agathambia iria kũrĩa kũriku.
Et fulgurare lumine suo desuper, cardines quoque maris operiet.
31 Ũũ nĩguo aathaga ndũrĩrĩ na akaheana irio nyingĩ.
Per hæc enim iudicat populos, et dat escas multis mortalibus.
32 Akumbatagĩria rũheni na moko make, na akarwatha rũringe kĩrĩa kĩorotetwo.
In manibus abscondit lucem, et præcepit ei ut rursus adveniat.
33 Marurumĩ make nĩmanagĩrĩra kĩhuhũkanio kĩrĩa kĩroka; o na ngʼombe nĩimenyithanagia atĩ kũrĩ kĩhuhũkanio kĩroka.
Annunciat de ea amico suo, quod possessio eius sit, et ad eam possit ascendere.
