Psalm 69

1 Dem Vorsänger. Nach [der Singweise] «Lilien». Von David. O Gott, hilf mir; denn das Wasser geht mir bis an die Seele!

Przewodnikowi chóru, na Sosannim. Psalm Dawida. Wybaw mnie, Boże, bo wody sięgają aż do [mojej] duszy.

2 Ich versinke in tiefem Schlamm und habe keinen Stand, ich bin in tiefes Wasser geraten, und die Flut will mich überströmen;

Grzęznę w głębokim błocie, gdzie nie ma dna; dostałem się w głębokie wody i nurt mnie porywa.

3 ich bin müde von meinem Schreien, meine Kehle ist vertrocknet, ich habe mir die Augen ausgeweint im Harren auf meinen Gott.

Zmęczyłem się wołaniem, wyschło mi gardło; słabną moje oczy, gdy czekam na mojego Boga.

4 Derer, die mich ohne Ursache hassen, sind mehr als Haare auf meinem Haupt; meine Feinde, die mich mit Lügen vernichten wollen, sind stark; was ich nicht geraubt habe, das soll ich erstatten!

Więcej niż włosów na mojej głowie jest tych, którzy mnie nienawidzą bez powodu; ci, którzy niesłusznie [są] moimi wrogami i chcą mnie zniszczyć, wzmocnili się; musiałem zapłacić za to, czego nie zabrałem.

5 O Gott, du kennst meine Torheit, und meine Schulden sind dir nicht verborgen.

Boże, ty znasz moją głupotę, a moje grzechy nie są ukryte przed tobą.

6 Laß nicht zuschanden werden an mir, die deiner harren, o Gott; HERR der Heerscharen; laß nicht meinethalben beschämt werden, die dich suchen, Gott Israels!

Niech nie zaznają wstydu z mego powodu ci, którzy ciebie oczekują, Panie BOŻE zastępów, niech nie rumienią się z mego powodu ci, którzy ciebie szukają, Boże Izraela.

7 Denn um deinetwillen trage ich Schmach und bedeckt Schande mein Angesicht.

Bo dla ciebie znoszę urąganie, hańba okrywa moją twarz.

8 Ich bin fremd geworden meinen Brüdern und unbekannt den Söhnen meiner Mutter;

Stałem się obcy dla moich braci i cudzoziemcem dla synów mojej matki;

9 denn der Eifer um dein Haus hat mich gefressen, und die Schmähungen derer, die dich schmähen, sind auf mich gefallen.

Bo gorliwość o twój dom zżarła mnie i spadły na mnie urągania urągających tobie.

10 Als meine Seele fastete und weinte, wurde ich deshalb beschimpft;

Płakałem i umartwiałem postem swą duszę, a stało się [to] moją hańbą.

11 und als ich mich mit einem Sack kleidete, haben sie mich zum Sprichwort gemacht.

Założyłem wór [pokutny] jako szatę i stałem się dla nich pośmiewiskiem.

12 Die im Tor herumsitzen, schwatzen von mir, und die Zecher pfeifen mich aus.

Mówili o mnie ci, którzy siedzą w bramie, i byłem [tematem] pieśni pijaków.

13 Ich aber bete, HERR, zu dir zur angenehmen Zeit; antworte mir, o Gott, nach deiner großen Gnade mit deinem wahren Heil!

Ale ja [kieruję] swoją modlitwę do ciebie, PANIE, w czasie pomyślnym; Boże, wysłuchaj mnie według twego wielkiego miłosierdzia, dla prawdy twego zbawienia.

14 Reiße mich aus dem Schlamm, daß ich nicht versinke; möchte ich doch errettet werden von meinen Hassern und aus den tiefen Wassern,

Uwolnij mnie z błota, abym nie ugrzązł; ocal mnie od tych, którzy mnie nienawidzą, i z głębokich wód.

15 daß mich die Wasserflut nicht überströme und mich die Tiefe nicht verschlinge, noch die Zisterne sich über mir schließe.

Niech nie zaleją mnie wezbrane wody ani nie pożre głębia i niech otchłań nie zamknie nade mną swej paszczy.

16 Erhöre mich, HERR; denn deine Gnade ist freundlich; wende dich zu mir nach deiner großen Barmherzigkeit

Wysłuchaj mnie, PANIE, bo dobre jest twoje miłosierdzie, według twojej wielkiej litości spójrz na mnie.

17 und verbirg dein Angesicht nicht vor deinem Knecht; denn mir ist angst, erhöre mich bald!

Nie zakrywaj twego oblicza przed swoim sługą, bo jestem w utrapieniu; wysłuchaj mnie czym prędzej.

18 Nahe dich meiner Seele, erlöse sie; um meiner Feinde willen befreie mich!

Zbliż się do mojej duszy i wybaw ją, odkup mnie ze względu na mych wrogów.

19 Du weißt, was für Schimpf, für Schande und Schmach mir angetan wird; meine Widersacher sind alle vor dir.

Ty znasz moją hańbę, mój wstyd i niesławę, przed tobą [są] wszyscy moi wrogowie.

20 Die Schmach hat mir das Herz gebrochen, daß ich krank geworden bin; ich wartete auf Mitleid, aber da war keines, und auf Tröster, aber ich fand sie nicht.

Hańba złamała moje serce, ogarnęło mnie przygnębienie; oczekiwałem współczującego, ale go nie było; [szukałem] pocieszającego, ale nie znalazłem.

21 Und sie taten Galle in meine Speise und tränkten mich mit Essig in meinem Durst.

Zamiast pokarmu podali mi żółć, a gdy pragnąłem, napoili mnie octem.

22 Ihr Tisch vor ihnen müsse zur Schlinge werden und den Sorglosen zum Fallstrick!

Niech ich stół stanie się dla nich sidłem, a ich pomyślność – pułapką.

23 Ihre Augen sollen so finster werden, daß sie nicht mehr sehen, und ihre Lenden sollen allezeit wanken.

Niech zaćmią się ich oczy, aby nie widzieli, a ich biodra niech się zawsze chwieją.

24 Gieße deinen Grimm über sie aus, und die Glut deines Zorns erfasse sie;

Wylej na nich swoje oburzenie, a żar twego gniewu niech ich dosięgnie.

25 ihre Wohnstätte müsse verwüstet werden, und in ihren Zelten wohne niemand mehr!

Niech ich dom opustoszeje, w ich namiotach niech nikt nie mieszka.

26 Denn sie verfolgen den, welchen du geschlagen hast, und vermehren die Schmerzen deiner Verwundeten.

Bo prześladują [tego], którego ty uderzyłeś, i rozpowiadają o boleściach tych, których zraniłeś.

27 Rechne ihnen um so mehr Schulden zu und laß sie nicht kommen zu deiner Gerechtigkeit!

Dodaj nieprawość do ich nieprawości i niech nie dostąpią twojej sprawiedliwości.

28 Tilge sie aus dem Buche der Lebendigen; sie sollen nicht mit den Gerechten eingeschrieben werden!

Niech będą wymazani z księgi żyjących i niech nie będą zapisani ze sprawiedliwymi.

29 Ich aber bin elend und krank; dein Heil, o Gott, richte mich auf!

Ja zaś jestem strapiony i zbolały; [niech] twoje zbawienie, Boże, podniesie mnie.

30 Ich will den Namen Gottes rühmen mit einem Lied und ihn erheben mit Lobgesang.

Będę chwalił imię Boga pieśnią, będę go wywyższał dziękczynieniem.

31 Das wird dem HERRN angenehmer sein als ein Stier, als ein Farre, der Hörner und Klauen hat!

I będzie to milsze PANU niż wół albo cielec rogaty z kopytami.

32 Wenn das die Elenden sehen, werden sie sich freuen. Ihr, die ihr Gott suchet, euer Herz soll aufleben!

Pokorni [to] ujrzą i rozradują się, ożyje serce szukających Boga.

33 Denn der HERR hört auf die Armen und verachtet seine Gebundenen nicht.

PAN bowiem wysłuchuje ubogich i swymi więźniami nie gardzi.

34 Himmel und Erde sollen ihn rühmen, das Meer und alles, was sich darin regt!

Niech go chwalą niebiosa i ziemia, morze i wszystko, co się w nich porusza.

35 Denn Gott wird Zion retten und die Städte Judas bauen, und man wird daselbst wohnen und sie besitzen;

Bóg bowiem wybawi Syjon i odbuduje miasta Judy; będą tam mieszkać i posiądą tę [ziemię].

36 und der Same seiner Knechte wird sie ererben, und die seinen Namen lieben, werden darin wohnen.

Także i potomstwo jego sług ją odziedziczy i zamieszkają w niej ci, którzy miłują jego imię.