Job 13

1 »Seht, dies alles hat mein Auge gesehen, hat mein Ohr gehört und es sich gemerkt.

Oto moje oko widziało [to] wszystko, moje ucho słyszało i zrozumiało.

2 Soviel ihr wißt, weiß ich auch: ich stehe hinter euch nicht zurück.

Co wiecie wy, ja także wiem, nie jestem od was gorszy.

3 Doch ich will zum Allmächtigen reden und trage Verlangen, mich mit Gott auseinanderzusetzen.

Dlatego chciałbym mówić z Wszechmocnym i pragnę prawować się z Bogiem.

4 Ihr dagegen seid nur Lügenschmiede, Pfuscherärzte allesamt.

Wy bowiem jesteście sprawcami kłamstwa, wszyscy jesteście marnymi lekarzami.

5 O wolltet ihr doch ganz stille schweigen: das würde euch als Weisheit angerechnet werden.

Obyście raczej zamilkli, a uznano by wam to za mądrość.

6 Hört doch meine Rechtfertigung an und achtet auf die Entgegnungen meiner Lippen!

Słuchajcie teraz mojego rozumowania, zważajcie na obronę moich warg.

7 Wollt ihr Gott zur Ehre Lügen reden und ihm zuliebe Trug vorbringen?

Czy w obronie Boga będziecie mówić przewrotnie? Czy za niego będziecie mówić kłamliwie?

8 Wollt ihr Parteilichkeit zu seinen Gunsten üben oder Gottes Sachwalter spielen?

Czy macie wzgląd na jego osobę? Czy chcecie spierać się po stronie Boga?

9 Würde es gut für euch ablaufen, wenn er euch ins Verhör nimmt, oder könnt ihr ihn narren, wie man Menschen narrt?

Czy byłoby dobrze, gdyby was doświadczył? Czy chcecie go oszukać, jak się oszukuje człowieka?

10 Mit aller Strenge wird er euch strafen, wenn ihr im geheimen Partei (für ihn) ergreift.

Na pewno będzie was karać, jeśli w ukryciu będziecie stronniczy.

11 Wird nicht sein bloßes Sich-Erheben euch fassungslos machen und Schrecken vor ihm euch befallen?

Czy jego majestat was nie przeraża? Czy jego groza na was nie padnie?

12 Eure Denksprüche sind Sprüche so lose wie Asche, eure Schanzen erweisen sich als Schanzen von Lehm!«

Wasza pamięć jest jak popiół, a wasze ciała jak ciała z gliny.

13 »So schweigt denn vor mir still: ich will reden, es mag über mich hereinfahren, was da will!

Milczcie, zostawcie mnie, abym przemówił, a niech przyjdzie na mnie, co chce.

14 Warum sollte ich mein Fleisch in meinen Zähnen forttragen und meine Seele in meine offene Hand legen?

Czemu mam szarpać swoje ciało zębami i kłaść swoje życie w swoje ręce?

15 Er wird mich ja doch töten, ich habe auf nichts mehr zu hoffen; nur meinen bisherigen Wandel will ich offen vor ihm darlegen.

Oto choćby mnie zabił, jeszcze będę [mu] ufać. Moich dróg będę jednak przed nim bronić.

16 Schon das muß mir zugute kommen, denn kein Heuchler darf ihm vor die Augen treten.

On sam będzie moim zbawieniem, bo żaden obłudnik nie przyjdzie przed jego oblicze.

17 So hört denn meine Rede aufmerksam an und laßt meine Darlegung in euer Ohr dringen!

Słuchajcie uważnie mojej mowy, niech wasze uszy przyjmą moją wypowiedź.

18 Seht doch: ich bin zum Rechtsstreit gerüstet! Ich weiß, daß ich, ja ich, recht behalten werde.

Oto teraz jestem gotowy na sąd i wiem, że zostanę usprawiedliwiony.

19 Wer ist es, der mit mir rechten dürfte? Denn in diesem Fall wollte ich lieber verstummen und den Tod erleiden!

Któż będzie się spierał ze mną? Jeśli bowiem zamilknę, to umrę.

20 Nur zweierlei tu mir dabei nicht an (o Gott), dann will ich mich vor deinem Angesicht nicht verbergen:

Tylko dwóch rzeczy mi nie czyń, a nie będę się krył przed tobą.

21 ziehe deine Hand von mir zurück und laß deine schreckliche Erscheinung mich nicht ängstigen!

Oddal swoją rękę ode mnie i niech twoja groza mnie nie przeraża.

22 Dann rufe mich, so will ich mich verantworten; oder ich will reden, und du entgegne mir!«

Potem zawołaj mnie, a ja ci odpowiem, albo ja przemówię, a [ty] mi odpowiedz.

23 »Wie viele Übertretungen und Missetaten habe ich (begangen)? Meine Übertretung und meine Sünde laß mich wissen!

Ile mam nieprawości i grzechów? Daj mi poznać moje przestępstwo i grzech.

24 Warum verbirgst du dein Angesicht vor mir und siehst in mir deinen Feind?

Czemu zakrywasz swoje oblicze i uważasz mnie za swego wroga?

25 Willst du ein verwehtes Blatt noch aufschrecken und einem dürren Strohhalm noch nachjagen,

Czy skruszysz liść miotany [wiatrem]? Czy będziesz gonić suche źdźbło?

26 daß du mir so bittere Arzneien verschreibst und mich sogar die Verfehlungen meiner Jugend büßen läßt?

Piszesz bowiem przeciwko mnie gorzkie rzeczy, każesz mi dziedziczyć nieprawości mojej młodości;

27 Daß du meine Füße in den Block legst und alle meine Pfade überwachst, meinen Füßen jede freie Bewegung entziehst,

Zakułeś moje nogi w dyby, śledzisz wszystkie moje ścieżki i zaznaczasz ślady moich stóp.

28 mir, einem Manne, der wie ein vom Wurm zerfressenes Gerät zerfällt, wie ein Kleid, das die Motten zernagt haben?«

Niszczeję jak próchno, jak szata, którą zepsują mole.