< Psalm 9 >

1 Ein Psalm Davids, von der schönen Jugend, vorzusingen. Ich danke dem HERRN von ganzem Herzen und erzähle alle deine Wunder.
Ki he Takimuʻa ʻi he Muti-Lapeni, ko e Saame ʻa Tevita. Te u fakafetaʻi kiate koe, ʻE Sihova, ʻaki hoku loto kotoa; te u fakahā atu hoʻo ngāue fakaofo kotoa pē.
2 Ich freue mich und bin fröhlich in dir und lobe deinen Namen, du Allerhöchster,
Te u fiefia mo nekeneka ʻiate koe: te u hiva fakamālō ki ho huafa, ʻa koe ʻoku ke māʻolunga lahi taha pe.
3 daß du meine Feinde hinter sich getrieben hast; sie sind gefallen und umgekommen vor dir.
Pea ka foki kimui hoku ngaahi fili, te nau hinga ʻo ʻauha ʻi ho fofonga.
4 Denn du führest mein Recht und meine Sache aus; du sitzest auf dem Stuhl, ein rechter Richter.
He naʻa ke langomia ʻeku totonu mo ʻeku ngāue; naʻa ke nofo ʻi he nofoʻa, ʻo fakamaau ʻi he māʻoniʻoni.
5 Du schiltst die Heiden und bringst die Gottlosen um; ihren Namen vertilgst du immer und ewiglich.
Kuo ke valoki ʻae hiteni, kuo ke fakaʻauha ʻae angakovi, kuo ke tāmateʻi honau hingoa ke taʻengata pea taʻengata.
6 Die Schwerter des Feindes haben ein Ende; die Städte hast du umgekehrt; ihr Gedächtnis ist umgekommen samt ihnen.
Kuo hoko ke ngata ʻaupito ʻae ngaahi fakaʻauha ʻoe fili: pea ko honau ngaahi kolo kuo ke fakaʻauha; kuo ʻauha mo kinautolu honau fakamanatu.
7 Der HERR aber bleibt ewiglich; er hat seinen Stuhl bereitet zum Gericht,
Ka ʻe moʻui maʻuaipē ʻa Sihova: kuo ne teuʻi hono ʻafioʻanga ki he fakamaau.
8 und er wird den Erdboden recht richten und die Völker regieren rechtschaffen.
Pea te ne fakamaau ʻa māmani ʻi he māʻoniʻoni, ʻe ʻatu ʻe ia ʻae fakamaau ki he kakai ʻi he angatonu.
9 Und der HERR ist des Armen Schutz, ein Schutz in der Not.
Pea ko e hūfanga foki ʻa Sihova ki he mamahi, ko e kalofanga ʻi he ngaahi ʻaho fakamamahi.
10 Darum hoffen auf dich, die deinen Namen kennen; denn du verlässest nicht, die dich, HERR, suchen.
Pea ko kinautolu ʻoku ʻilo ki ho huafa te nau falala kiate koe: he ko koe, ʻE Sihova, naʻe ʻikai te ke siʻaki ʻakinautolu ʻoku kumi kiate koe.
11 Lobet den HERRN, der zu Zion wohnt; verkündiget unter den Völkern sein Tun!
Hiva fakafetaʻi kia Sihova, ʻaia ʻoku ʻafio ʻi Saione: fakahā ʻi he ʻao ʻoe kakai ʻene ngaahi ngāue.
12 Denn er gedenkt und fragt nach ihrem Blut; er vergißt nicht des Schreiens der Armen.
‌ʻOka ne ka ʻeke ki he toto, ʻoku ne manatuʻi ʻakinautolu: ʻoku ʻikai te ne fakangalongaloʻi ʻae tangi ʻae angavaivai.
13 HERR, sei mir gnädig; siehe an mein Elend unter den Feinden, der du mich erhebst aus den Toren des Todes,
Ke ke ʻaloʻofa kiate au, ʻE Sihova; ʻo tokanga ki heʻeku mamahi meiate kinautolu ʻoku fehiʻa kiate au, ʻa koe ʻoku ke hiki au ki ʻolunga mei he ngaahi matapā ʻoe mate:
14 auf daß ich erzähle all deinen Preis in den Toren der Tochter Zion, daß ich fröhlich sei über deine Hilfe.
Koeʻuhi ke u fakahā ho ongoongolelei kotoa pē. ʻi he ngaahi matapā ʻoe taʻahine ʻo Saione: te u fiefia ʻi hoʻo fakamoʻui.
15 Die Heiden sind versunken in der Grube, die sie zugerichtet hatten; ihr Fuß ist gefangen in dem Netz, das sie gestellt hatten.
Kuo ngalo hifo ʻae hiteni ʻi he luo naʻa nau ngaohi: ʻi he tauhele naʻa nau fakalilo kuo moʻua ai honau vaʻe.
16 So erkennt man, daß der HERR Recht schafft. Der Gottlose ist verstrickt in dem Werk seiner Hände. (Zwischenspiel, Sela)
‌ʻOku ʻiloʻi ʻa Sihova ʻi he fakamaau ʻoku ne fai: kuo heleʻi ʻae angakovi ʻi he ngāue ʻa hono nima ʻoʻona. (Hikaione, Sila)
17 Ach daß die Gottlosen müßten zur Hölle gekehrt werden, alle Heiden, die Gottes vergessen! (Sheol h7585)
‌ʻE tekeʻi ʻae angahala ki loto heli, mo e ngaahi puleʻanga kotoa pē ʻoku fakangalongaloʻi ʻae ʻOtua. (Sheol h7585)
18 Denn er wird des Armen nicht so ganz vergessen, und die Hoffnung der Elenden wird nicht verloren sein ewiglich.
Koeʻuhi ʻe ʻikai ngalo maʻuaipē ʻae masiva: ʻe ʻikai ʻauha ke taʻengata ʻae ʻamanaki ʻae masiva.
19 HERR, stehe auf, daß die Menschen nicht Oberhand haben; laß alle Heiden vor dir gerichtet werden!
Tuʻu hake, ʻE Sihova; ʻoua naʻa tuku ke mālohi ʻae tangata: tuku ke fakamaau ʻae hiteni ʻi ho ʻao.
20 Gib ihnen, HERR, einen Meister, daß die Heiden erkennen, daß sie Menschen sind. (Sela)
Fakamanavahēʻi ʻakinautolu, ʻE Sihova: koeʻuhi ke ʻilo ʻe he ngaahi puleʻanga ko e tangata pē ʻakinautolu. (Sila)

< Psalm 9 >