Psalm 56

1 Ein gülden Kleinod Davids, von der stummen Taube unter den Fremden, da ihn die Philister griffen zu Gath. Gott, sei mir gnädig, denn Menschen schnauben wider mich; täglich streiten sie und ängsten mich.

Przewodnikowi chóru, na Jonat elem rechokim. Miktam Dawida, gdy Filistyni schwytali go w Gat. Zmiłuj się nade mną, Boże, bo chce mnie pochłonąć człowiek; każdego dnia uciska mnie walką.

2 Meine Feinde schnauben täglich; denn viele streiten stolz wider mich.

Moi wrogowie każdego dnia chcą mnie połknąć; wielu bowiem walczy przeciwko mnie, o Najwyższy.

3 Wenn ich mich fürchte, so hoffe ich auf dich.

Ilekroć strach mnie ogarnia, ufam tobie.

4 Ich will Gottes Namen rühmen; auf Gott will ich hoffen und mich nicht fürchten; was sollte mir Fleisch tun?

W Bogu będę wysławiać jego słowo; Bogu ufam i nie będę się bał tego, co człowiek może mi uczynić.

5 Täglich fechten sie meine Worte an; all ihre Gedanken sind, daß sie mir Übel tun.

Przez cały dzień przekręcają moje słowa, przeciwko mnie kierują wszystkie swe zamysły, ku memu nieszczęściu.

6 Sie halten zuhauf und lauern und haben acht auf meine Fersen, wie sie meine Seele erhaschen.

Zbierają się, ukrywają i śledzą moje kroki, czyhając na moją duszę.

7 Sollten sie mit ihrer Bosheit entrinnen? Gott, stoße solche Leute ohne alle Gnade hinunter!

Czy unikną [zemsty] za nieprawość? Boże, powal te narody w swoim gniewie.

8 Zähle die Wege meiner Flucht; fasse meine Tränen in deinen Krug. Ohne Zweifel, du zählst sie.

Ty policzyłeś dni mojej tułaczki, zbierz [też] moje łzy do swego bukłaka; czyż nie są [spisane] w twojej księdze?

9 Dann werden sich meine Feinde müssen zurückkehren, wenn ich rufe; so werde ich inne, daß du mein Gott bist.

Gdy zawołam, cofną się moi wrogowie; to wiem, bo Bóg jest ze mną.

10 Ich will rühmen Gottes Wort; ich will rühmen des HERRN Wort.

W Bogu będę wysławiać jego słowa, w PANU będę chwalić jego słowo.

11 Auf Gott hoffe ich und fürchte mich nicht; was können mir die Menschen tun?

Bogu ufam, nie będę się bał tego, co mi może uczynić człowiek.

12 Ich habe dir, Gott, gelobt, daß ich dir danken will;

Tobie, Boże, śluby złożyłem, [dlatego też] tobie oddam chwałę.

13 denn du hast meine Seele vom Tode errettet, meine Füße vom Gleiten, daß ich wandle vor Gott im Licht der Lebendigen.

Ocaliłeś bowiem moją duszę od śmierci, a moje nogi od upadku, abym chodził przed Bogiem w światłości żyjących.