Sprueche 14
1 Durch weise Weiber wird das Haus erbaut; eine Närrin aber zerbricht's mit ihrem Tun.
| هر زن حکیم خانه خود را بنا می‌کند، اما زن جاهل آن را با دست خود خراب می‌نماید. | ۱ |
2 Wer den HERRN fürchtet, der wandelt auf rechter Bahn; wer ihn aber verachtet, der geht auf Abwegen.
| کسی‌که به راستی خود سلوک می‌نماید ازخداوند می‌ترسد، اما کسی‌که در طریق خودکج رفتار است او را تحقیر می‌نماید. | ۲ |
3 Narren reden tyrannisch; aber die Weisen bewahren ihren Mund.
| در دهان احمق چوب تکبر است، اما لبهای حکیمان ایشان را محافظت خواهد نمود. | ۳ |
4 Wo nicht Ochsen sind, da ist die Krippe rein; aber wo der Ochse geschäftig ist, da ist viel Einkommen.
| جایی که گاو نیست، آخور پاک است، اما ازقوت گاو، محصول زیاد می‌شود. | ۴ |
5 Ein treuer Zeuge lügt nicht; aber ein Falscher Zeuge redet frech Lügen.
| شاهد امین دروغ نمی گوید، اما شاهد دروغ به کذب تنطق می‌کند. | ۵ |
6 Der Spötter sucht Weisheit, und findet sie nicht; aber dem Verständigen ist die Erkenntnis leicht.
| استهزاکننده حکمت را می‌طلبد و نمی یابد. اما به جهت مرد فهیم علم آسان است. | ۶ |
7 Gehe von dem Narren; denn du lernst nichts von ihm.
| از حضور مرد احمق دور شو، زیرا لبهای معرفت را در او نخواهی یافت. | ۷ |
8 Das ist des Klugen Weisheit, daß er auf seinen Weg merkt; aber der Narren Torheit ist eitel Trug.
| حکمت مرد زیرک این است که راه خود رادرک نماید، اما حماقت احمقان فریب است. | ۸ |
9 Die Narren treiben das Gespött mit der Sünde; aber die Frommen haben Lust an den Frommen.
| احمقان به گناه استهزا می‌کنند، اما در میان راستان رضامندی است. | ۹ |
10 Das Herz kennt sein eigen Leid, und in seine Freude kann sich kein Fremder mengen.
| دل شخص تلخی خویشتن را می‌داند، وغریب در خوشی آن مشارکت ندارد. | ۱۰ |
11 Das Haus der Gottlosen wird vertilgt; aber die Hütte der Frommen wird grünen.
| خانه شریران منهدم خواهد شد، اما خیمه راستان شکوفه خواهد آورد. | ۱۱ |
12 Es gefällt manchem ein Weg wohl; aber endlich bringt er ihn zum Tode.
| راهی هست که به نظر آدمی مستقیم می‌نماید، اما عاقبت آن، طرق موت است. | ۱۲ |
13 Auch beim Lachen kann das Herz trauern, und nach der Freude kommt Leid.
| هم در لهو و لعب دل غمگین می‌باشد، وعاقبت این خوشی حزن است. | ۱۳ |
14 Einem losen Menschen wird's gehen wie er handelt; aber ein Frommer wird über ihn sein.
| کسی‌که در دل مرتد است از راههای خودسیر می‌شود، و مرد صالح به خود سیر است. | ۱۴ |
15 Ein Unverständiger glaubt alles; aber ein Kluger merkt auf seinen Gang.
| مرد جاهل هر سخن را باور می‌کند، اما مردزیرک در رفتار خود تامل می‌نماید. | ۱۵ |
16 Ein Weiser fürchtet sich und meidet das Arge; ein Narr aber fährt trotzig hindurch.
| مرد حکیم می‌ترسد و از بدی اجتناب می‌نماید، اما احمق از غرور خود ایمن می‌باشد. | ۱۶ |
17 Ein Ungeduldiger handelt töricht; aber ein Bedächtiger haßt es.
| مرد کج خلق، احمقانه رفتار می‌نماید، و(مردم ) از صاحب سوظن نفرت دارند. | ۱۷ |
18 Die Unverständigen erben Narrheit; aber es ist der Klugen Krone, vorsichtig handeln.
| نصیب جاهلان حماقت است، اما معرفت، تاج زیرکان خواهد بود. | ۱۸ |
19 Die Bösen müssen sich bücken vor dem Guten und die Gottlosen in den Toren des Gerechten.
| بدکاران در حضور نیکان خم می‌شوند، وشریران نزد دروازه های عادلان می‌ایستند. | ۱۹ |
20 Einen Armen hassen auch seine Nächsten; aber die Reichen haben viele Freunde.
| همسایه فقیر نیز از او نفرت دارد، امادوستان شخص دولتمند بسیارند. | ۲۰ |
21 Der Sünder verachtet seinen Nächsten; aber wohl dem, der sich der Elenden erbarmt!
| هرکه همسایه خود را حقیر شمارد گناه می‌ورزد، اما خوشابحال کسی‌که بر فقیران ترحم نماید. | ۲۱ |
22 Die mit bösen Ränken umgehen, werden fehlgehen; die aber Gutes denken, denen wird Treue und Güte widerfahren.
| آیا صاحبان تدبیر فاسد گمراه نمی شوند، اما برای کسانی که تدبیر نیکو می‌نمایند، رحمت و راستی خواهد بود. | ۲۲ |
23 Wo man arbeitet, da ist genug; wo man aber mit Worten umgeht, da ist Mangel.
| از هر مشقتی منفعت است، اما کلام لبها به فقر محض می‌انجامد. | ۲۳ |
24 Den Weisen ist ihr Reichtum eine Krone; aber die Torheit der Narren bleibt Torheit.
| تاج حکیمان دولت ایشان است، اماحماقت احمقان حماقت محض است. | ۲۴ |
25 Ein treuer Zeuge errettet das Leben; aber ein falscher Zeuge betrügt.
| شاهد امین جانها را نجات می‌بخشد، اما هرکه به دروغ تنطق می‌کند فریب محض است. | ۲۵ |
26 Wer den HERRN fürchtet, der hat eine sichere Festung, und seine Kinder werden auch beschirmt.
| در ترس خداوند اعتماد قوی است، وفرزندان او را ملجا خواهد بود. | ۲۶ |
27 Die Furcht des HERRN ist eine Quelle des Lebens, daß man meide die Stricke des Todes.
| ترس خداوند چشمه حیات‌است، تا ازدامهای موت اجتناب نمایند. | ۲۷ |
28 Wo ein König viel Volks hat, das ist seine Herrlichkeit; wo aber wenig Volks ist, das macht einen Herrn blöde.
| جلال پادشاه از کثرت مخلوق است، وشکستگی سلطان از کمی مردم است. | ۲۸ |
29 Wer geduldig ist, der ist weise; wer aber ungeduldig ist, der offenbart seine Torheit.
| کسی‌که دیرغضب باشد کثیرالفهم است، وکج خلق حماقت را به نصیب خود می‌برد. | ۲۹ |
30 Ein gütiges Herz ist des Leibes Leben; aber Neid ist Eiter in den Gebeinen.
| دل آرام حیات بدن است، اما حسدپوسیدگی استخوانها است. | ۳۰ |
31 Wer dem Geringen Gewalt tut, der lästert desselben Schöpfer; aber wer sich des Armen erbarmt, der ehrt Gott.
| هرکه بر فقیر ظلم کند آفریننده خود راحقیر می‌شمارد، و هرکه بر مسکین ترحم کند اورا تمجید می‌نماید. | ۳۱ |
32 Der Gottlose besteht nicht in seinem Unglück; aber der Gerechte ist auch in seinem Tod getrost.
| شریر از شرارت خود به زیر افکنده می‌شود، اما مرد عادل چون بمیرد اعتماد دارد. | ۳۲ |
33 Im Herzen des Verständigen ruht Weisheit, und wird offenbar unter den Narren.
| حکمت در دل مرد فهیم ساکن می‌شود، امادر اندرون جاهلان آشکار می‌گردد. | ۳۳ |
34 Gerechtigkeit erhöhet ein Volk; aber die Sünde ist der Leute Verderben.
| عدالت قوم را رفیع می‌گرداند، اما گناه برای قوم، عار است. | ۳۴ |
35 Ein kluger Knecht gefällt dem König wohl; aber einem schändlichen Knecht ist er feind.
| رضامندی پادشاه بر خادم عاقل است، اماغضب او بر پست فطرتان. | ۳۵ |
