Job 36

1 Elihu redet weiter und sprach:

Elihu mówił jeszcze:

2 Harre mir noch ein wenig, ich will dir's zeigen; denn ich habe noch von Gottes wegen etwas zu sagen.

Poczekaj trochę, a pouczę cię, bo jeszcze przemówię za Boga.

3 Ich will mein Wissen weither holen und beweisen, daß mein Schöpfer recht habe.

Z daleka przyniosę swą wiedzę i uznam sprawiedliwość mego Stwórcy.

4 Meine Reden sollen ohne Zweifel nicht falsch sein; mein Verstand soll ohne Tadel vor dir sein.

Bo naprawdę moje słowa nie [są] kłamstwem, a [człowiek] z doskonałą wiedzą [stoi] przed tobą.

5 Siehe, Gott ist mächtig, und verachtet doch niemand; er ist mächtig von Kraft des Herzens.

Oto Bóg [jest] potężny, a nie gardzi [nikim]. On jest potężny w sile serca.

6 Den Gottlosen erhält er nicht, sondern hilft dem Elenden zum Recht.

Nie pozostawia niegodziwych przy życiu, a ubogim przyznaje prawa.

7 Er wendet seine Augen nicht von dem Gerechten; sondern mit Königen auf dem Thron läßt er sie sitzen immerdar, daß sie hoch bleiben.

Nie odwraca swoich oczu od sprawiedliwego, ale sadza ich na wieki z królami na tronie – i są wywyższeni.

8 Und wenn sie gefangen blieben in Stöcken und elend gebunden mit Stricken,

A jeśli są związani okowami albo spętani powrozami utrapienia;

9 so verkündigt er ihnen, was sie getan haben, und ihre Untugenden, daß sie sich überhoben,

Wtedy oznajmia im ich czyny i przestępstwa – to, że się wzmogły.

10 und öffnet ihnen das Ohr zur Zucht und sagt ihnen, daß sie sich von dem Unrechten bekehren sollen.

Otwiera im ucho, aby [przyjęli] karę, i każe im odwrócić się od nieprawości.

11 Gehorchen sie und dienen ihm, so werden sie bei guten Tagen alt werden und mit Lust leben.

Jeśli będą posłuszni i będą [mu] służyć, dopełnią swoich dni w dobrobycie, a swoich lat w rozkoszach.

12 Gehorchen sie nicht, so werden sie ins Schwert fallen und vergehen in Unverstand.

Ale jeśli nie usłuchają, zginą od miecza, umrą bez poznania.

13 Die Heuchler werden voll Zorns; sie schreien nicht, wenn er sie gebunden hat.

Lecz [ludzie] obłudnego serca gromadzą gniew, nie wołają, kiedy ich wiąże.

14 So wird ihre Seele in der Jugend sterben und ihr Leben unter den Hurern.

Umierają w młodości, swoje życie spędzają wśród rozpustników.

15 Aber den Elenden wird er in seinem Elend erretten und dem Armen das Ohr öffnen in der Trübsal.

Wyrywa ubogiego z utrapienia i otwiera ich uszy w ucisku.

16 Und auch dich lockt er aus dem Rachen der Angst in weiten Raum, da keine Bedrängnis mehr ist; und an deinem Tische, voll des Guten, wirst du Ruhe haben.

Również ciebie wyrwałby z ciasnego miejsca na [miejsce] przestronne, gdzie nie ma ucisku, a [zastawiłby] twój stół pełnią tłuszczu.

17 Du aber machst die Sache der Gottlosen gut, daß ihre Sache und ihr Recht erhalten wird.

Ale ty zasłużyłeś na sąd niegodziwego, [dlatego] prawo i sąd będą cię trzymać.

18 Siehe zu, daß nicht vielleicht Zorn dich verlocke zum Hohn, oder die Größe des Lösegelds dich verleite.

Gniew [wisi], więc uważaj, by nie poraził cię karą, gdyż nie wybawił cię żaden okup.

19 Meinst du, daß er deine Gewalt achte oder Gold oder irgend eine Stärke oder Vermögen?

Czy będzie zważał na twoje bogactwa? [Nie], ani [na] złoto, ani [na] jakiekolwiek siły [lub] potęgi.

20 Du darfst der Nacht nicht begehren, welche Völker wegnimmt von ihrer Stätte.

Nie tęsknij za nocą, kiedy ludzie są porwani ze swojego miejsca.

21 Hüte dich und kehre dich nicht zum Unrecht, wie du denn vor Elend angefangen hast.

Strzeż się, abyś nie zważał na nieprawość; gdyż wybrałeś to sobie zamiast utrapienia.

22 Siehe Gott ist zu hoch in seiner Kraft; wo ist ein Lehrer, wie er ist?

Oto Bóg jest najwyższy w swojej potędze, któż może tak nauczyć jak on?

23 Wer will ihm weisen seinen Weg, und wer will zu ihm sagen: “Du tust Unrecht?”

Kto mu wytyczył jego drogę? Albo kto mu powie: Popełniłeś nieprawość?

24 Gedenke daß du sein Werk erhebest, davon die Leute singen.

Pamiętaj, abyś wysławiał jego dzieło, któremu przypatrują się ludzie.

25 Denn alle Menschen sehen es; die Leute schauen's von ferne.

Wszyscy ludzie je widzą, człowiek przypatruje się nim z daleka.

26 Siehe Gott ist groß und unbekannt; seiner Jahre Zahl kann niemand erforschen.

Oto Bóg [jest] wielki, a poznać [go] nie możemy, a liczba jego lat jest niezbadana.

27 Er macht das Wasser zu kleinen Tropfen und treibt seine Wolken zusammen zum Regen,

On wyciąga bowiem krople wód, które padają z pary [jako] deszcz;

28 daß die Wolken fließen und triefen sehr auf die Menschen.

Który spuszczają chmury i [który] obficie spływa na ludzi.

29 Wenn er sich vornimmt die Wolken auszubreiten wie sein hoch Gezelt,

(A kto zrozumie rozmieszczenie chmur i grzmot jego namiotu?

30 siehe, so breitet er aus sein Licht über dieselben und bedeckt alle Enden des Meeres.

Oto rozciąga nad nim swoją światłość i okrywa głębiny morskie.

31 Denn damit schreckt er die Leute und gibt doch Speise die Fülle.

Przez te rzeczy bowiem sądzi narody i daje pokarm w obfitości.

32 Er deckt den Blitz wie mit Händen und heißt ihn doch wieder kommen.

Chmurami okrywa światłość i rozkazuje [jej ukrywać] się za wyznaczoną [chmurą]).

33 Davon zeugt sein Geselle, des Donners Zorn in den Wolken.

Grzmot daje o nim znać, a także bydło – o parze unoszącej się w górę.