Job 13

1 Siehe, das alles hat mein Auge gesehen und mein Ohr gehört, und ich habe es verstanden.

Oto moje oko widziało [to] wszystko, moje ucho słyszało i zrozumiało.

2 Was ihr wißt, das weiß ich auch; und bin nicht geringer denn ihr.

Co wiecie wy, ja także wiem, nie jestem od was gorszy.

3 Doch wollte ich gern zu dem Allmächtigen reden und wollte gern mit Gott rechten.

Dlatego chciałbym mówić z Wszechmocnym i pragnę prawować się z Bogiem.

4 Aber ihr deutet's fälschlich und seid alle unnütze Ärzte.

Wy bowiem jesteście sprawcami kłamstwa, wszyscy jesteście marnymi lekarzami.

5 Wollte Gott, ihr schwieget, so wäret ihr weise.

Obyście raczej zamilkli, a uznano by wam to za mądrość.

6 Höret doch meine Verantwortung und merket auf die Sache, davon ich rede!

Słuchajcie teraz mojego rozumowania, zważajcie na obronę moich warg.

7 Wollt ihr Gott verteidigen mit Unrecht und für ihn List brauchen?

Czy w obronie Boga będziecie mówić przewrotnie? Czy za niego będziecie mówić kłamliwie?

8 Wollt ihr seine Person ansehen? Wollt ihr Gott vertreten?

Czy macie wzgląd na jego osobę? Czy chcecie spierać się po stronie Boga?

9 Wird's euch auch wohl gehen, wenn er euch richten wird? Meint ihr, daß ihr ihn täuschen werdet, wie man einen Menschen täuscht?

Czy byłoby dobrze, gdyby was doświadczył? Czy chcecie go oszukać, jak się oszukuje człowieka?

10 Er wird euch strafen, wo ihr heimlich Person ansehet.

Na pewno będzie was karać, jeśli w ukryciu będziecie stronniczy.

11 Wird er euch nicht erschrecken, wenn er sich wird hervortun, und wird seine Furcht nicht über euch fallen?

Czy jego majestat was nie przeraża? Czy jego groza na was nie padnie?

12 Eure Denksprüche sind Aschensprüche; eure Bollwerke werden wie Lehmhaufen sein.

Wasza pamięć jest jak popiół, a wasze ciała jak ciała z gliny.

13 Schweiget mir, daß ich rede, es komme über mich, was da will.

Milczcie, zostawcie mnie, abym przemówił, a niech przyjdzie na mnie, co chce.

14 Was soll ich mein Fleisch mit meinen Zähnen davontragen und meine Seele in meine Hände legen?

Czemu mam szarpać swoje ciało zębami i kłaść swoje życie w swoje ręce?

15 Siehe, er wird mich doch erwürgen, und ich habe nichts zu hoffen; doch will ich meine Wege vor ihm verantworten.

Oto choćby mnie zabił, jeszcze będę [mu] ufać. Moich dróg będę jednak przed nim bronić.

16 Er wird ja mein Heil sein; denn es kommt kein Heuchler vor ihn.

On sam będzie moim zbawieniem, bo żaden obłudnik nie przyjdzie przed jego oblicze.

17 Höret meine Rede, und meine Auslegung gehe ein zu euren Ohren.

Słuchajcie uważnie mojej mowy, niech wasze uszy przyjmą moją wypowiedź.

18 Siehe, ich bin zum Rechtsstreit gerüstet; ich weiß, daß ich recht behalten werde.

Oto teraz jestem gotowy na sąd i wiem, że zostanę usprawiedliwiony.

19 Wer ist, der mit mir rechten könnte? Denn dann wollte ich schweigen und verscheiden.

Któż będzie się spierał ze mną? Jeśli bowiem zamilknę, to umrę.

20 Zweierlei tue mir nur nicht, so will ich mich vor dir nicht verbergen:

Tylko dwóch rzeczy mi nie czyń, a nie będę się krył przed tobą.

21 laß deine Hand fern von mir sein, und dein Schrecken erschrecke mich nicht!

Oddal swoją rękę ode mnie i niech twoja groza mnie nie przeraża.

22 Dann rufe, ich will antworten, oder ich will reden, antworte du mir!

Potem zawołaj mnie, a ja ci odpowiem, albo ja przemówię, a [ty] mi odpowiedz.

23 Wie viel ist meiner Missetaten und Sünden? Laß mich wissen meine Übertretung und Sünde.

Ile mam nieprawości i grzechów? Daj mi poznać moje przestępstwo i grzech.

24 Warum verbirgst du dein Antlitz und hältst mich für deinen Feind?

Czemu zakrywasz swoje oblicze i uważasz mnie za swego wroga?

25 Willst du wider ein fliegend Blatt so ernst sein und einen dürren Halm verfolgen?

Czy skruszysz liść miotany [wiatrem]? Czy będziesz gonić suche źdźbło?

26 Denn du schreibst mir Betrübnis an und willst über mich bringen die Sünden meiner Jugend.

Piszesz bowiem przeciwko mnie gorzkie rzeczy, każesz mi dziedziczyć nieprawości mojej młodości;

27 Du hast meinen Fuß in den Stock gelegt und hast acht auf alle meine Pfade und siehst auf die Fußtapfen meiner Füße,

Zakułeś moje nogi w dyby, śledzisz wszystkie moje ścieżki i zaznaczasz ślady moich stóp.

28 der ich doch wie Moder vergehe und wie ein Kleid, das die Motten fressen.

Niszczeję jak próchno, jak szata, którą zepsują mole.