Psalm 50

1 Ein Psalm Assaphs. Gott der HERR, der Mächtige, redet und ruft der Welt von Aufgang der Sonne bis zum Niedergang.

Psalmo de Asaf. Dio de la dioj, la Eternulo, ekparolis, Kaj vokis la teron de la sunleviĝo ĝis la sunsubiro.

2 Aus Zion bricht an der schöne Glanz Gottes.

El Cion, la perfektaĵo de beleco, Dio ekbrilis.

3 Unser Gott kommt und schweiget nicht. Fressend Feuer gehet vor ihm her und um ihn her ein groß Wetter.

Nia Dio venas kaj ne silentas; Fajro ekstermanta estas antaŭ Li, Ĉirkaŭ Li estas granda ventego.

4 Er ruft Himmel und Erde, daß er sein Volk richte.

Li vokas la ĉielon supre kaj la teron, Por juĝi Sian popolon:

5 Versammelt mir meine Heiligen, die den Bund mehr achten denn Opfer.

Kolektu al Mi Miajn fidelulojn, Kiuj faris kun Mi interligon ĉe oferdono.

6 Und die Himmel werden seine Gerechtigkeit verkündigen; denn Gott ist Richter. (Sela)

Kaj la ĉielo proklamis Lian justecon, Ĉar Dio estas tiu juĝanto. (Sela)

7 Höre, mein Volk, laß mich reden, Israel; laß mich unter dir zeugen: Ich, Gott, bin dein Gott.

Aŭskultu, ho Mia popolo, kaj Mi parolos; Ho Izrael, Mi atestos pri vi; Mi estas Dio, via Dio.

8 Deines Opfers halben strafe ich dich nicht; sind doch deine Brandopfer sonst immer vor mir.

Ne pro viaj oferdonoj Mi vin riproĉos, Ĉar viaj bruloferoj estas ĉiam antaŭ Mi.

9 Ich will nicht von deinem Hause Farren nehmen, noch Böcke aus deinen Ställen;

Mi ne prenos el via domo bovidon, Nek el viaj kortoj kaprojn:

10 denn alle Tiere im Walde sind mein und Vieh auf den Bergen, da sie bei tausend gehen.

Ĉar al Mi apartenas ĉiuj bestoj en la arbaroj, Miloj da brutoj sur la montoj;

11 Ich kenne alles Gevögel auf den Bergen, und allerlei Tier auf dem Felde ist vor mir.

Mi konas ĉiujn birdojn sur la montoj, Kaj ĉiuj bestoj de la kampoj estas antaŭ Mi.

12 Wo mich hungerte, wollt ich dir nicht davon sagen; denn der Erdboden ist mein und alles, was drinnen ist.

Se Mi fariĝus malsata, Mi ne dirus al vi, Ĉar al Mi apartenas la mondo, kaj ĉio, kio ĝin plenigas.

13 Meinest du, daß ich Ochsenfleisch essen wolle, oder Bocksblut trinken?

Ĉu Mi manĝas viandon de bovoj, Kaj ĉu Mi trinkas sangon de kaproj?

14 Opfere Gott Dank und bezahle dem Höchsten deine Gelübde!

Oferdonu al Dio dankon, Kaj plenumu antaŭ la Plejaltulo viajn promesojn.

15 Und rufe mich an in der Not, so will ich dich erretten, so sollst du mich preisen.

Voku Min en la tago de mizero; Mi vin liberigos, kaj vi Min gloros.

16 Aber zum Gottlosen spricht Gott: Was verkündigest du meine Rechte und nimmst meinen Bund in deinen Mund,

Sed al la malpiulo Dio diris: Por kio vi parolas pri Miaj leĝoj Kaj portas Mian interligon en via buŝo,

17 so du doch Zucht hassest und wirfst meine Worte hinter dich?

Dum vi malamas moralinstruon Kaj ĵetas Miajn vortojn malantaŭen de vi?

18 Wenn du einen Dieb siehest, so läufst du mit ihm und hast Gemeinschaft mit den Ehebrechern.

Kiam vi vidas ŝteliston, vi aliĝas al li, Kaj kun adultuloj vi estas partoprenanto;

19 Dein Maul lässest du Böses reden, und deine Zunge treibet Falschheit.

Vian buŝon vi uzas por malbono, Kaj via lango plektas falsaĵon;

20 Du sitzest und redest wider deinen Bruder, deiner Mutter Sohn verleumdest du.

Vi sidas kaj parolas kontraŭ via frato, Pri la filo de via patrino vi kalumnias.

21 Das tust du, und ich schweige. Da meinest du, ich werde sein gleich wie du. Aber ich will dich strafen und will dir's unter Augen stellen.

Tion vi faris, kaj Mi silentis; Kaj vi pensis, ke Mi estas tia, kiel vi. Mi punos vin, kaj Mi metos ĉion antaŭ viajn okulojn.

22 Merket doch das, die ihr Gottes vergesset, daß ich nicht einmal hinreiße, und sei kein Retter mehr da.

Komprenu ĉi tion, vi, kiuj forgesas Dion; Alie Mi disŝiros, kaj neniu savos.

23 Wer Dank opfert, der preiset mich; und da ist der Weg, daß ich ihm zeige das Heil Gottes.

Kiu oferdonas dankon, tiu Min honoras; Kaj kiu estas singarda en la vojo, Al tiu Mi aperigos Dian helpon.