< Psalm 94 >

1 Herr! Als der Rache Gott, als Gott der Rache zeige Dich!
Awurade, Onyankopɔn a wotɔ were, Onyankopɔn a wotɔ were, hyerɛn.
2 Erhebe Dich als Erdenrichter! Vergilt den Stolzen nach Verdienst!
Sɔre, asase so Temmufo, tua ahantanfo ka sɛnea ɛfata wɔn.
3 Wie lange sollen Frevler, Herr, wie lange sollen Frevler noch frohlocken
Awurade, enkosi da bɛn, amumɔyɛfo nnye wɔn ani nkosi da bɛn?
4 und geifernd so Vermessenes reden und alle Übeltäter so sich brüsten
Wɔkasa ahantan so; ahohoahoa ahyɛ abɔnefo nyinaa ma.
5 Sie treten, Herr, Dein Volk. Die ewig Deinen quälen sie,
Awurade, wɔdwerɛw wo nkurɔfo; wɔhyɛ wʼagyapade so.
6 erwürgen Fremdlinge und Witwen und morden Waisen, sprechend:
Wokunkum akunafo ne ananafo; na wodi ayisaa awu.
7 "Der Herr sieht's nicht; nicht merkt es Jakobs Gott."
Wɔka se, “Awurade nhu, Yakob Nyankopɔn ayi nʼani.”
8 Ihr Albernen im Volke werdet klug! Ihr Törichten! Wann wollt ihr das begreifen?
Monhwɛ yiye, mo agyimifo a mowɔ nnipa no mu; nkwaseafo, da bɛn na mubehu nyansa?
9 Nicht hören sollte, der das Ohr erschafft? Nicht sehen, der das Auge hat gebildet?
Nea ɔbɔɔ aso no rente asɛm ana? Nea ɔyɛɛ ani no renhu ade ana?
10 Nicht strafen sollte, der die Heidenvölker züchtigt? Er, der den Menschen Einsicht schenkt?
Nea ɔteɛteɛ aman so no rentwe aso ana? Nea ɔkyerɛkyerɛ onipa no nnim nyansa ana?
11 Die menschlichen Gedanken kennt der Herr, wie sie so eitel sind. -
Awurade nim onipa nsusuwii; onim sɛ enkosi hwee.
12 Dem Manne Heil, den Du erziehst, o Herr, aus Deiner Lehre ihn belehrst,
Awurade, nhyira ne onipa a woteɛteɛ no so, onipa a wokyerɛ no wo mmara no;
13 ihn ob des Bösen Glück beruhigend, bis daß gegraben ist die Grube für den Frevler:
Woma ɔhome fi amanehunu nna mu, kosi sɛ wobetu amoa ama amumɔyɛfo.
14 "Der Herr verstößt sein Volk nicht ganz, verläßt die ewig Seinen nicht.
Awurade rempo ne nkurɔfo; na ɔrennyaw nʼagyapade hɔ da.
15 Noch immer sitzt er zu Gericht; ihm fallen alle frommen Herzen zu."
Atemmu begyina treneeyɛ so bio, na wɔn a wɔn koma mu tew nyinaa bedi so.
16 Wer steht mir gegen Bösewichter bei? Wer tritt für mich den Übles Tuenden entgegen?
Hena na ɔbɛsɔre atia amumɔyɛfo ama me? Hena na ɔbɛsɔre atia abɔnefo ama me?
17 Wenn nicht der Herr mein Beistand wäre, dann läge meine Seele bald im Reich der Stille.
Sɛ Awurade ammoa me a, anka mekɔɔ owu kommyɛ mu ntɛm so.
18 Obschon ich wähnte, daß mein Fuß gewankt, so hält mich dennoch Deine Gnade aufrecht, Herr.
Bere a mekae se, “Me nan rewatiri” no, Awurade, wo dɔ no soo me mu.
19 Und streiten sich in meinem Innern die Gedanken, so labt an Deinen Tröstungen sich meine Seele.
Bere a me dadwen dɔɔso no, wʼawerɛkyekye maa me kra abotɔyam.
20 Hat schon des Unrechts Stuhl der aufgestellt, der Unheil dem Gesetz bereitet?
Ahengua a porɔwee ahyɛ no mma no ne wo wɔ ayɔnkofa ana? Ahengua a ne hyɛ nsɛm de amanehunu na ɛba no?
21 Sie klagen fromme Seelen an; unschuldig Blut verdammen sie. -
Wɔka bɔ mu tia atreneefo na wɔn a wodi bem no, wobu wɔn kumfɔ.
22 Doch eine Burg sei mir der Herr, mein Gott, mein Zufluchtsfels!
Nanso Awurade yɛ mʼaban; na me Nyankopɔn ayɛ ɔbotan a ne mu na minya ahintawee.
23 Er lohne ihnen auch ihr Unrecht; er tilge sie in ihrer Bosheit! Der Herr vertilge sie, er, unser Gott.
Obetua wɔn nnebɔne no so ka na wɔn amumɔyɛ nti wasɛe wɔn; Awurade yɛn Nyankopɔn bɛsɛe wɔn.

< Psalm 94 >