Psalm 94

1 Herr! Als der Rache Gott, als Gott der Rache zeige Dich!

Boże pomst! Panie Boże pomst! rozjaśnij się!

2 Erhebe Dich als Erdenrichter! Vergilt den Stolzen nach Verdienst!

Podnieś się, o Sędzio wszystkiej ziemi! a daj zapłatę pysznym.

3 Wie lange sollen Frevler, Herr, wie lange sollen Frevler noch frohlocken

Dokądże niepobożni, Panie! dokądże niepobożni radować się będą?

4 und geifernd so Vermessenes reden und alle Übeltäter so sich brüsten

Długoż będą świegotać i hardzie mówić, chlubiąc się wszyscy, którzy czynią nieprawość?

5 Sie treten, Herr, Dein Volk. Die ewig Deinen quälen sie,

Lud twój, Panie! trzeć, a dziedzictwo twoje trapić?

6 erwürgen Fremdlinge und Witwen und morden Waisen, sprechend:

Wdowy i przychodniów mordować? a sierotki zabijać?

7 "Der Herr sieht's nicht; nicht merkt es Jakobs Gott."

Mówiąc: Nie widzi tego Pan, ani tego rozumie Bóg Jakóbowy.

8 Ihr Albernen im Volke werdet klug! Ihr Törichten! Wann wollt ihr das begreifen?

Zrozumicież, o wy bydlęcy między ludźmi! a wy szaleni kiedyż zrozumiecie?

9 Nicht hören sollte, der das Ohr erschafft? Nicht sehen, der das Auge hat gebildet?

Izali ten, który szczepił ucho, nie słyszy? i który ukształtował oko, izali nie widzi?

10 Nicht strafen sollte, der die Heidenvölker züchtigt? Er, der den Menschen Einsicht schenkt?

Izali ten, który ćwiczy narody, nie będzie karał? który uczy człowieka umiejętności.

11 Die menschlichen Gedanken kennt der Herr, wie sie so eitel sind. -

Pan zna myśli ludzkie, iż są szczerą marnością.

12 Dem Manne Heil, den Du erziehst, o Herr, aus Deiner Lehre ihn belehrst,

Błogosławiony jest mąż, którego ty ćwiczysz, Panie! a zakonu twego uczysz go.

13 ihn ob des Bösen Glück beruhigend, bis daß gegraben ist die Grube für den Frevler:

Abyś mu sprawił pokój od złych dni, ażby był wykopany dół niezbożnikowi.

14 "Der Herr verstößt sein Volk nicht ganz, verläßt die ewig Seinen nicht.

Albowiem, nie opuści Pan ludu swego, a dziedzictwa swego nie zaniecha.

15 Noch immer sitzt er zu Gericht; ihm fallen alle frommen Herzen zu."

Ale aż ku sprawiedliwości obróci się sąd, a za nim wszyscy serca uprzejmego.

16 Wer steht mir gegen Bösewichter bei? Wer tritt für mich den Übles Tuenden entgegen?

Któżby się był zastawił za mną przeciwko złośnikom? ktoby się był ujął o mnie przeciwko tym, którzy czynią nieprawość?

17 Wenn nicht der Herr mein Beistand wäre, dann läge meine Seele bald im Reich der Stille.

By mi był Pan nie przybył na pomoc, małoby była nie mieszkała dusza moja w milczeniu.

18 Obschon ich wähnte, daß mein Fuß gewankt, so hält mich dennoch Deine Gnade aufrecht, Herr.

Jużem był rzekł: Zachwiała się noga moja; ale miłosierdzie twoje, o Panie! zatrzymało mię.

19 Und streiten sich in meinem Innern die Gedanken, so labt an Deinen Tröstungen sich meine Seele.

W wielkości utrapienia mego, we wnętrznościach moich, pociechy twoje rozweselały duszę moję.

20 Hat schon des Unrechts Stuhl der aufgestellt, der Unheil dem Gesetz bereitet?

Izali z tobą towarzyszy stolica nieprawości tych, którzy stanowią krzywdę miasto prawa?

21 Sie klagen fromme Seelen an; unschuldig Blut verdammen sie. -

Którzy się zbierają przeciwko duszy sprawiedliwego, a krew niewinną potępiają?

22 Doch eine Burg sei mir der Herr, mein Gott, mein Zufluchtsfels!

Ale Pan jest twierdzą moją, a Bóg mój skałą ufności mojej.

23 Er lohne ihnen auch ihr Unrecht; er tilge sie in ihrer Bosheit! Der Herr vertilge sie, er, unser Gott.

Onci obróci na nich nieprawość ich, a dla złości ich wytraci ich; wytraci ich Pan, Bóg nasz.