Psalm 92

1 Ein Lied, ein Gesang, für den Sabbattag. Gar köstlich ist's, dem Herrn zu danken und Deinem Namen, Höchster, Lob zu singen,

Psalm a pieśń na dzień sobotni. Dobra rzecz jest wysławiać Pana, a śpiewać imieniowi twemu, o Najwyższy.

2 des Morgens Deine Huld zu künden und in den Nächten Deine Treue

Opowiadać z poranku miłosierdzie twoje, i prawdę twoję na każdą noc,

3 zum Psalter mit zehn Saiten und zur Harfe, zum Saitenspiele auf der Zither.

Na instrumencie o dziesięciu strunach, na lutni, i na harfie z śpiewaniem.

4 Du, Herr, erfreust mich durch Dein Tun; ich juble über Deiner Hände Werk.

Albowiemeś mię rozweselił, Panie! sprawami twemi; o sprawach rąk twoich śpiewać będę.

5 Wie groß sind Deine Werke, Herr, und Deine Pläne tief!

O jako wielmożne są sprawy twoje, Panie! bardzo głębokie są myśli twoje.

6 Der Törichte bemerkt es nimmer; der Tor beachtet's nicht.

Człowiek bydlęcy nie zna, a głupi nie zrozumiewa tego,

7 Wenn Frevler blühn, so ist's wie mit dem Gras. Die Übeltäter sprossen alle nur, damit sie ewig untergehen.

Iż wyrastają niezbożnicy jako ziele, a kwitną wszyscy, którzy czynią nieprawość, aby byli wykorzenieni aż na wieki;

8 Du aber bist der Höchste, Herr, in Ewigkeit.

Ale ty, o Najwyższy! jesteś Panem na wieki.

9 Denn Deine Feinde kommen um, Herr, Deine Feinde; die Übeltäter werden allesamt zerstreut.

Albowiem, oto nieprzyjaciele twoi, Panie! albowiem oto nieprzyjaciele twoi zginą; rozproszeni będą wszyscy, którzy czynią nieprawość.

10 Dem wilden Stiere gleich wächst meine Kraft; gleichwie von Öl, so ist mein Alter frisch.

Ale róg mój wywyższysz jako jednorożców; pokropiony będę olejkiem świeżym.

11 Mein Auge sieht mit Lust auf meine Gegner; mit Freuden hört mein Ohr von meiner Widersacher Niederlagen.

I ujrzy oko moje nieszczęście tych, co na mię czyhają; o złośnikach, którzy powstawają przeciwko mnie, usłyszą uszy moje.

12 Der Fromme sproßt wie eine Palme, und wächst wie eine Zeder auf dem Libanon,

Sprawiedliwy jako palma zakwitnie, jako cedra na Libanie rozmnoży się.

13 ins Haus des Herrn verpflanzt und in den Höfen unseres Gottes grünend,

Wszczepieni w domu Pańskim, w sieniach Boga naszego zakwitną.

14 sie tragen noch im Alter Früchte, beständig grün und markig bleibend,

Nawet i w sędziwości przyniosą owoc, czerstwymi i zielonymi będą;

15 zur Kunde, daß der Herr gerecht, daß er mein Hort ist ohne Tadel.

Aby to opowiadano, że uprzejmym jest Pan, skała moja, a że w nim nie masz żadnej nieprawości.