Psalm 89
1 Ein Lehrgedicht, von Ethan, dem Ezrachiten. Ich singe von des Herrn ewiger Liebe. Mit meinem Mund verkündige ich Deine Treue für künftige Geschlechter.
Nauczający (złożony) od Etana Ezrahytczyka. O miłosierdziach Pańskich na wieki śpiewać będę; od narodu do narodu opowiadać będę usty swemi prawdę twoję.
2 Denn ich erklär: Die Liebe ist auf ewigen Grund gebaut; dem Himmel gleich befestigest Du Deine Treue.
Rzekłem bowiem: Miłosierdzie na wieki budowane będzie; na niebiosach utwierdziłeś prawdę twoję, o którejś rzekł:
3 "Mit meinem Auserwählten schloß ich einen Bund; Ich schwor dem David, meinem Knecht:
Postanowiłem przymierze z wybranym moim: przysiągłem Dawidowi, słudze swemu,
4 Auf ewig laß ich deinen Stamm bestehen, begründe deinen Thron für alle Zeiten." (Sela)
Że aż na wieki utwierdzę nasienie twoje, a zbuduję od narodu do narodu stolicę twoję. (Sela)
5 Dein unvergleichlich Wesen preist der Himmel, Herr, und Deine Treue mit der heiligen Gemeinde.
Przetoż, Panie! wysławiają niebiosa cud twój, i prawdę twoję w zgromadzeniu świętych.
6 Wer in den Wolken gleicht dem Herrn? Wer von den Gottessöhnen ist dem Herrn ähnlich,
Albowiem któż na niebie przyrównany może być Panu? kto podobien jest Panu między synami mocarzów?
7 dem Gott, so schrecklich in der Heiligen Rat und furchtbar über alle um ihn her?
I w zgromadzeniu świętych bardzo jest Bóg straszliwy, a straszny nade wszystkich, którzy są około niego.
8 Herr, Gott der Heerscharen! Wer ist, wie Du, so mächtig, Herr? Wie Deine Treue doch für die, die Dich umgeben?
Panie, Boże zastępów! któż jest jakoś ty, Pan mocny? bo prawda twoja jest około ciebie.
9 Du bist des stolzen Meeres Herrscher; nur Du beruhigst seiner Wogen Brandung.
Ty panujesz nad nadętością morską; gdy się podnoszą nawałności jego, ty je skracasz.
10 Nur Du schlägst Rahab, daß es kampfunfähig wird, zerstreust mit Deinem starken Arme Deine Feinde.
Tyś potawrł Egipt jako zranionego; mocą ramienia twego rozproszyłeś nieprzyjaciół twoich.
11 Dein ist der Himmel, Dein die Erde; die Welt und was sie füllt, hast Du gegründet.
Twojeć są niebiosa, twoja też i ziemia; okrąg świata i pełność jego tyś ugruntował.
12 Den Norden und den Süden schufest Du; der Tabor und der Hermon hoben sich in Deinem Namen.
Tyś stworzył północy i południe; Tabor i Hermon śpiewają o imieniu twojem.
13 Dir ist ein Arm voll Kraft zu eigen, und stark ist Deine Hand und Deine Rechte hoch erhoben.
Ramię twoje mocne jest; można jest ręka twoja, a wywyższona jest prawica twoja.
14 Gerechtigkeit und Recht sind Deines Thrones Pfeiler, und Huld und Treue gehen vor Dir her.
Sprawiedliwość i sąd są gruntem stolicy twojej; miłosierdzie i prawda uprzedzają oblicze twoje.
15 Dem Volke Heil, das jauchzend im Lichte Deines Angesichtes wandelt, Herr,
Błogosławiony lud, który zna dźwięk twój; Panie! w światłości oblicza twego chodzić będą.
16 das über Deinen Namen stets frohlockt und das durch Deine Liebe groß dasteht!
W imieniu twojem weselić się będą każdego dnia, a w sprwiedliwości twojej wywyższać się będą.
17 Die Krone seiner Macht bist Du; durch Deine Huld wächst unsere Macht.
Boś ty jest chwałą mocy ich, a za wolą twoją wywyższy się róg nasz.
18 Fürwahr, dem Herrn ist unser Schild zu eigen, dem Heiligen Israels unser König. -
Bo od Pana jest tarcza nasza, a od świętego Izraelskiego król nasz.
19 Einst sprachst Du im Gesicht zu Deinem Frommen. Du sprachst: "Ich habe aufgeholfen einem Helden und einen Jüngling aus dem Volk erhoben.
W on czas mówiąc w widzeniu do świętego twego rzekłeś: Położyłem ratunek w ręku mocarza, wywyższyłem wybranego z ludu.
20 Ich habe David, meinen Knecht, ergriffen, mit meinem heiligen Öle ihn gesalbt,
Znalazłem Dawida, sługę mego; olejkiem świętym moim pomazałem go.
21 daß meine Hand beständig mit ihm sei, und daß mein Arm ihn stärke.
Przetoż ręka moja będzie stała przy nim, a ramię moje posili go.
22 Kein Gegner wird ihn überfallen, kein Frevler ihn bedrängen.
Nie uciśnie go nieprzyjaciel, a syn nieprawości nie utrapi go.
23 Vor ihm zerschmettere ich seine Feinde, und seine Hasser schlage ich zu Boden.
Bo potrę przed twarzą jego przeciwników jego, a tych, którzy go mają w nienawiści, porażę.
24 Begleiten soll'n ihn meine Huld und Treue, mein Name seine Macht erhöhen!
Nadto prawda moja i miłosierdzie moje z nim będzie, a w imieniu mojem wywyższony będzie róg jego.
25 Ich setze seine Hand aufs Meer und auf die Ströme seine Rechte.
I położę na morzu rękę jego i na rzekach prawicę jego.
26 Er soll mich anrufen: 'Mein Vater Du, mein Gott und meines Heiles Hort bist Du.'
On wołając rzecze: Tyś ojciec mój, Bóg mój, i skała zbawienia mego,
27 Ich mache ihn zum Erstgeborenen, zum Höchsten von den Erdenkönigen.
Ja go też za pierworodnego wystawię, i za wyższego nad królami ziemi.
28 Ich will ihm ewig meine Huld bewahren und unverbrüchlich meinen Bund.
Na wieki mu zachowam miłosierdzie moje, a przymierze moje stałe będzie przy nim.
29 Ich mache ewig seinen Stamm und seinen Thron des Himmels Tagen gleich.
I uczynię, że na wieki będzie trwało nasienie jego, a stolica jego jako dni niebios.
30 Verlassen aber seine Söhne mein Gesetz und wandeln nicht nach meinen Ordnungen,
Ale jeźliby synowie jego opuścili zakon mój, a w sądach moich nie chodzili;
31 entweihn sie meine Satzungen und halten nimmer meine Vorschriften,
Jeźliby ustawy moje splugawili, a przykazań moich nie przestrzegali:
32 dann strafe ich mit Ruten ihr Vergehen, mit Streichen ihre Missetat.
Tedy nawiedzę rózgą przestępstwo ich, a karaniem nieprawość ich.
33 Doch ich entziehe ihm nicht meine Gnade, und meine Treue laß ich ihm nicht fehlen,
Ale miłosierdzia swego nie odejmę od niego, ani skłamię przeciw prawdzie mojej.
34 verletze nimmer meinen Bund und ändre nicht den Ausspruch meiner Lippen.
Nie splugawię przymierza mego, a tego, co wyszło z ust moich, nie odmienię.
35 Ich schwöre ein für allemal bei meiner Heiligkeit: - Wie sollte ich auch David täuschen? -
Razem przysiągł przez świętobliwość moję, że nie skłamię Dawidowi,
36 Sein Stamm soll ewig dauern, sein Thron, der Sonne gleich nach meinem Willen,
A że nasienie jego zostanie na wieki, a stolica jego jako słońce przedemną;
37 und wie der Mond für alle Zeiten währen, beständig so, wie dieser in den Wolken!" (Sela)
Jako miesiąc będzie utwierdzone na wieki, i jako świadkowie na niebie godnowierni. (Sela)
38 Und doch verwirfst Du und verschmähst im Zorne den, den Du gesalbt,
Aleś go ty odrzucił i wzgardził; rozgniewałeś się na pomazańca twego.
39 vernichtest Deines Knechtes Bund; wirfst seine Krone in den Staub,
Zrzuciłeś przymierze z sługą twoim; strąciłeś na ziemię koronę jego.
40 durchbrichst all seine Mauern, zertrümmerst seine Festen.
Roztargałeś wszystkie płoty jego, i basztyś jego rozwalił.
41 Wer da vorübergeht, der plündert ihn; für seine Nachbarn ist er nur ein Hohn.
Szarpają go wszyscy, którzy drogą mimo idą; pośmiewiskiem jest i sąsiadom swoim.
42 Du hebst empor die Rechte seiner Dränger, erfreuest alle seine Feinde.
Wywyższyłeś prawicę przeciwników jego; uweseliłeś wszysstkich nieprzyjaciół jego.
43 Du läßt abprallen seines Schwertes Schneide und ihn im Kampfe nicht bestehn,
I ostrze miecza jego stępiłeś, a nie ratowałeś go w bitwie.
44 vernichtest seine Heiligkeit und stürzest seinen Thron zu Boden,
Zniosłeś ochędóstwo jego, a stolicę jego uderzyłeś o ziemię.
45 verkürzest seine Jugendzeit, und deckest ihn mit Schande zu. (Sela)
Ukróciłeś dni młodości jego, a przyodziałeś go hańbą. (Sela)
46 Wie lange, Herr, verbirgst Du Dich so ganz? Wie lange brennt Dein Grimm wie Feuer?
Dokądże, Panie! na wiekiż się kryć będziesz? także będzie jako ogień pałać zapalczywość twoja?
47 Bedenk doch, was ich für ein Wesen bin! Zu welchem Nichts schufst Du die Menschenkinder alle!
Wspomnijże na mię, jako krótki jest wiek mój; azaś próżno stworzył wszystkich synów ludzkich?
48 Wo ist der Mann, der leben bliebe und den Tod nicht schaute, der vor des Grabes Macht sein Leben wahrte? (Sela) (Sheol h7585)
Któż z ludzi tak żyć może, aby nie oglądał śmierci? któż wyrwie duszę swą z mocy grobu? (Sela) (Sheol h7585)
49 Wo sind, Herr, Deiner Gnade frühere Beweise, die Du dem David schwurst bei Deiner Treue?
Gdzież są litości twoje dawne, o Panie! któreś przysiągł Dawidowi w prawdzie swej?
50 Bedenk den Hohn auf Deine Knechte, Herr, den ich von all den vielen Völkern her in meinem Busen trage,
Wspomnij, Panie! na zelżywość sług twoich, a jakom ponosił wzgardę w zanadrzu swem od wszystkich narodów możnych.
51 den Hohn, mit dem Dich Deine Feinde, Herr, verhöhnen, mit dem sie des von Dir Gesalbten Stamm beschimpfen!
Panie! jako urągali nieprzyjaciele twoi, jako urągali ścieżkom pomazańca twego.
52 Gepriesen sei der Herr in Ewigkeit! Amen! Amen!
Niech będzie błogosławiony Pan aż na wieki. Amen, Amen.
