Psalm 68

1 Auf den Siegesspender, von David, ein Lied, ein Gesang. Erhebt sich Gott, dann stieben seine Feinde fort, und seine Hasser fliehn vor ihm.

Думнезеу Се скоалэ, врэжмаший Луй се рисипеск ши потривничий Луй фуг динаинтя Фецей Луй.

2 Wie Rauch verschwindet, wenn es stürmt, wie vor dem Feuer Wachs zerschmilzt, also vergehn vor Gottes Angesicht die Frevler.

Кум се рисипеште фумул, аша-й рисипешть Ту; кум се топеште чара ла фок, аша пер чей рэй динаинтя луй Думнезеу.

3 Die Frommen aber freuen sich, vor Gottes Angesicht frohlockend, in Freude, voller Fröhlichkeit.

Дар чей неприхэниць се букурэ, салтэ де букурие ынаинтя луй Думнезеу ши ну май пот де веселие.

4 Lobsinget Gott! Singt seinem Namen! Die Bahn macht frei für den, der durch die Wüsten fährt! "Herr" ist sein Name,

Кынтаць луй Думнезеу, лэудаць Нумеле Луй! Фачець друм Челуй че ынаинтязэ прин кымпий! Домнул есте Нумеле Луй: букураци-вэ ынаинтя Луй!

5 "der Waisen Vater und der Witwen Anwalt, Gott". Vor ihm in seiner heiligen Wohnung freuet euch!

Ел есте Татэл орфанилор, Апэрэторул вэдувелор, Ел, Думнезеу, каре локуеште ын Локашул Луй чел Сфынт.

6 Gott bringt Einsame in die Heimat wieder, wenn er die Eingekerkerten in Freiheit setzt. Nur Widerspenstige verbleiben in dem dürren Land.

Думнезеу дэ о фамилие челор пэрэсиць, Ел избэвеште пе принший де рэзбой ши-й фаче феричиць; нумай чей рэзврэтиць локуеск ын локурь ускате.

7 Gott, als Du auszogst an der Spitze Deines Volkes und durch die Wüste schrittest, (Sela)

Думнезеуле, кынд ай ешит Ту ын фрунтя попорулуй ши кынд мерӂяй ын пустиу,

8 erzitterte die Erde. Der Himmel selbst zerfloß vor Gott dort an dem Sinai vor Gott, dem Gott von Israel.

с-а кутремурат пэмынтул, с-ау топит черуриле динаинтя луй Думнезеу, с-а згудуит Синаюл динаинтя луй Думнезеу, Думнезеул луй Исраел.

9 Du mögest wieder Regen reichlich niederströmen lassen, Gott, um so Dein mattes Erbland zu erquicken, das am verschmachten!

Ай дат о плоае бинефэкэтоаре, Думнезеуле, ши ай ынтэрит моштениря Та, слеитэ де путерь.

10 Und Deine Leute, die drin wohnen, mögst Du zur rechten Zeit durch Deine Güte, Gott, versorgen!

Попорул Тэу шь-а ашезат локуинца ын цара пе каре, прин бунэтатя Та, Думнезеуле, о прегэтисешь пентру чей ненорочиць.

11 Der Herr ließ wieder donnern, beschloß der Völkerscharen Heer.

Ун кувынт спуне Домнул, ши фемеиле адукэтоаре де вешть буне сунт о маре оштире:

12 Die Könige der Völker floh'n in wilder Flucht, daß Schwächlinge selbst Beute teilten.

ымпэраций оштирилор фуг, фуг, ши чя каре рэмыне акасэ ымпарте прада.

13 Hinsanken sie auf Düngerstätten, in Kot versteckt, mit Schmach bedeckt, und ihre Reiterscharen in Morast vergraben.

Пе кынд вой вэ одихниць ын мижлокул стаулелор, арипиле порумбелулуй сунт акоперите де арӂинт ши пенеле луй сунт де ун галбен ауриу.

14 Als der Allmächtige die Könige zerstreute, da fielen sie in Schauern auf dem Salmon,

Кынд а ымпрэштият Чел Атотпутерник пе ымпэраць ын царэ, паркэ нинӂя ын Цалмон.

15 auf diesem hohen Berge, diesem Basansberge. Ein kuppenreicher Berg ist dieser Basansberg.

Мунций луй Думнезеу, мунций Басанулуй, мунць ку мулте пискурь, мунций Басанулуй,

16 Warum, ihr kuppenreichen Berge, seid ihr neidisch? Den einen Berg hat Gott zu seinem Sitze sich gewünscht; ja, ihn bewohnt der Herr auf ewig.

пентру че, мунць ку мулте пискурь, пуртаць пизмэ пе мунтеле пе каре л-а алес Думнезеу ка локаш ымпэрэтеск? Ку тоате ачестя, Домнул ва локуи ын ел ын вечь.

17 Der Reiter Gottes sind's Zehntausende, gar viele Tausende. Bei ihnen ist der Herr, wie einst auf Sinai, so jetzt im Heiligtum. -

Кареле Домнулуй се нумэрэ ку доуэзечиле де мий, ку мий ши мий; Домнул есте ын мижлокул лор, венинд дин Синай ын Локашул Сэу чел Сфынт.

18 Du zogst zur Höhe, nahmst Gefangene gefangen, empfingest Menschen als Geschenk, die sich gesträubt, an Gott, den Herrn, zu glauben. -

Те-ай суит пе ынэлциме, ай луат приншь де рэзбой, ай луат ын дар оамень; чей рэзврэтиць вор локуи ши ей лынгэ Домнул Думнезеу.

19 Gepriesen sei der Herr, der täglich für uns sorgt, Gott unsere Hilfe! (Sela)

Бинекувынтат сэ фие Домнул, каре зилник не поартэ повара, Думнезеу, мынтуиря ноастрэ!

20 Des Heiles Gott ist Gott für uns. Der Herr, der Herr, hat manchen Ausweg aus dem Tode.

Думнезеу есте пентру ной Думнезеул избэвирилор ши Домнул Думнезеу не поате скэпа де моарте.

21 Ja, seiner Feinde Haupt hat Gott zerschmettert, den Haarbuschhelm des Mannes, der in seinen Sünden wandelt.

Да, Думнезеу ва здроби капул врэжмашилор Луй, крештетул капулуй челор че трэеск ын пэкат.

22 Verkündet hat der Herr: "Die Ausgeschämten hole ich. Ich hole her die aufgeblasenen Schurken,

Домнул зиче: „Ый вой адуче ынапой дин Басан, ый вой адуче ынапой дин фундул мэрий,

23 daß blutig kann dein Fuß zertreten, die dich lästerten, in einem Augenblicke die verhaßten Hunde."

ка сэ-ць куфунзь пичорул ын сынӂе ши лимба кынилор тэй сэ-шь капете партя дин врэжмаший тэй.”

24 Da sah man Deinen Zug, o Gott, den meines Gottes, meines Königs, in dem Heiligtum.

Ей вэд интраря Та, Думнезеуле, интраря Думнезеулуй меу, Ымпэратулуй меу, ын Локашул чел Сфынт.

25 Vorn an der Spitze zogen Sänger, hinten Saitenspieler her und in der Mitte paukenschlagende Jungfrauen.

Ын фрунте мерг кынтэреций, апой чей че кынтэ дин инструменте, ын мижлокул фетелор каре сунэ дин тимпане.

26 Israel lobte seinen Gott in Chören und mit Musik den Herrn.

Бинекувынтаць пе Думнезеу ын адунэрь, бинекувынтаць пе Домнул, чей че вэ коборыць дин Исраел!

27 Den Takt gab Benjamin, der jüngste. Die Fürsten Judas, Zabulons und Naphtalis, sie klatschten in die Hände. -

Ятэ тынэрул Бениамин, каре стэпынеште песте ей, кэпетенииле луй Иуда ши чата лор, кэпетенииле луй Забулон, кэпетенииле луй Нефтали.

28 Entbiete wiederum, Gott, Deine Macht, von Deinem Tempel aus, die Macht, mit der Du bisher, Gott, für uns gewirkt,

Думнезеул тэу те-а фэкут путерник. Ынтэреште, Думнезеуле, че ай фэкут пентру ной ын Темплул Тэу.

29 daß Könige Dir Gaben für Jerusalem darbringen!

Ымпэраций Ыць вор адуче дарурь ла Иерусалим.

30 Bedroh die Lanzenschar, das Rossevolk, das unter Völkern meist verpflanzte, das zu den Silbergängen sich hinunterläßt! Zerstreu die Völker, die an Kriegen Freude haben!

Ынспэймынтэ фяра дин трестий, чата таурилор, ку вицеий попоарелор; калкэ ын пичоаре пе чей че ышь пун плэчеря ын арӂинт! Рисипеште попоареле кэрора ле плаче сэ се батэ!

31 Gesandte sollen aus Ägypten kommen; zu Gott soll seine Hände Äthiopien ausstrecken!

Чей марь вин дин Еӂипт: Етиопия аляргэ ку мыниле ынтинсе спре Думнезеу.

32 Dann singt, ihr Erdenreiche, Gottes Lob! Lobsingt dem Herrn, (Sela)

Кынтаць луй Думнезеу, ымпэрэцииле пэмынтулуй, ши лэудаць пе Домнул!

33 der durch der Himmel Himmel, den uralten, fährt, der seine Stimme wieder tönen läßt, gar eine mächtige Stimme!

Кынтаць Челуй че кэлэреште пе черуриле черурилор вешниче! Ятэ кэ се ауде гласул Луй, гласул Луй чел путерник!

34 Die Ehre gebet Gott, ihm, dessen Hoheit wartet über Israel, und in den Wolken zeigt sich furchtbar seine Macht.

Даць славэ луй Думнезеу, а кэруй мэрецие есте песте Исраел ши а кэруй путере есте ын черурь!

35 Von alters ist Gott hocherhaben. Wer gleicht dem Gotte Israels, der Macht verleiht und Kraft dem Volk, das würdig ist des Gottessegens?

Че ынфрикошат ешть, Думнезеуле, дин локашул Тэу чел сфынт! Думнезеул луй Исраел дэ попорулуй Сэу тэрие ши маре путере. Бинекувынтат сэ фие Думнезеу!