Psalm 65

1 Auf den Siegesspender, ein Lied, von David, ein Gesang. Als Lobgesang gebührt Dir Schweigen, Gott; in Sion will man Dir Gelübde lösen.

Przedniejszemu śpiewakowi psalm i pieśń Dawidowa. Tobie przynależy, o Boże! chwała na Syonie, a tobie ślub ma być oddany.

2 Erhörer des Gebets! Wenn alles Fleisches Missetat auch vor Dich käme,

Ty wysłuchiwasz modlitwy; przetoż do ciebie przychodzi wszelkie ciało.

3 an Zahl noch mehr als unsere eigenen Vergehen, Du bist es, der sie tilgen kann.

Wielkie nieprawości, które wzięły górę nad nami, i przestępstwa nasze ty oczyszczasz.

4 Heil dem, den Du erwählest und berufst, daß er in Deinen Höfen weile! Wir möchten uns am Segen Deines Hauses, an Deines Tempels Weihe laben.

Błogosławiony, kogo ty obierasz a przyjmujesz, aby mieszkał w sieniach twoich; będziemy nasyceni dobrami domu twego, w świątnicy kościoła twego.

5 Du mögest uns auf wirklich wunderbare Art erhören, Du unseres Heiles Gott, Du Hoffnung aller fernsten Erd- und Meeresgrenzen,

Przedziwne rzeczy podług sprawiedliwości mówisz do nas, Boże zbawienia naszego, nadziejo wszystkich krajów ziemi, i morza dalekiego!

6 der Du die Berge unermüdlich fruchtbar machst, mit Kraft gegürtet,

Który utwierdzasz góry mocą swoją, siłą przepasany będąc;

7 der Du der Meere Brausen stillst, das laute Toben ihrer Wogen, das Ungestüm der Völker.

Który uśmierzasz szum morski, szum nawałności jego, i wzruszenie narodów,

8 Die an den Enden wohnen, vor Deinen Zeichen werden sie sich fürchten, wenn Du das Morgen- und das Abendland aufjubeln machst.

Tak, że się bać muszą cudów twoich, którzy mieszkają na krajach ziemi; których nastawaniem poranku i wieczora do wesela pobudzasz.

9 Wenn Du die Erde heimsuchst, mögst Du sie bewässern und segnen reich mit einem Gottesbach voll Wasser und so ihr Korn bereiten, wenn Du sie so bestellst!

Nawiedzasz ziemię, i odwilżasz ją; obficie ją ubogacasz strumieniem Bożym, napełnionym wodami, i gotujesz zboże ich, gdy ją tak przyprawiasz.

10 Befeuchte ihre Furchen, ebne ihre Schollen, und Regengüsse mögen sie erweichen!

Zagony jej napawasz, bruzdy jej zniżasz, dżdżami ją odmiękczasz, a urodzajom jej błogosławisz.

11 Du aber segne ihr Gewächs! Mögst Du das Jahr mit Deinem Segen krönen, daß Deine Pfade triefen von dem Überfluß!

Koronujesz rok dobrocią twą, a ścieżki twoje skrapiasz tłustością.

12 Auf daß der Steppe Auen triefen, die Hügel sich mit Jubel gürten,

Skrapiasz pastwiska na pustyniach; tak, że i pagórki radością przepasane bywają.

13 die Fluren sich in Früchte kleidenund Täler sich in Korn einholenund jauchzend um die Wette singen!

Przyodziewają się pola stadami owiec, a doliny okrywają się zbożem; tak, że wykrzykają i śpiewają.