Psalm 64

1 Auf den Siegesspender, ein Lied, von David. Erhör, mein Rufen, Gott! Ich klage. Mein Leben wahre vor des Feindes Schrecken!

Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Wysłuchaj, o Boże! głos mój, gdy się modlę; od strachu nieprzyjaciela strzeż żywot mój.

2 Verbirg mich vor der Bösen Rotte, vor dem Gelärm der Missetäter,

Skryj mię przed skrytą radą złośników, przed zbuntowaniem czyniących nieprawość.

3 die ihre Zungen gleich dem Dolche schärfen, ein giftig Wort zum Pfeile machen,

Którzy zaostrzyli język swój jako miecz, nałożyli strzałę swoję, słowo jadowite,

4 um aus Verstecken auf die Wehrlosen zu schießen, sie unvermutet zu erschießen, ohne Scheu!

Aby strzelali z skrytości na niewinnego; niespodzianie nań strzelają, a nikogo się nie boją.

5 Sie machen für sich Schlimmes aus; sie rühmen sich des Schlingenlegens. "Wer wird sie sehen?" sagen sie.

Stwierdzają się w złem; zmawiają się, jakoby zakryć sidłą, i mówią: Któż je obaczy?

6 Sie sinnen auf Verbrechen. "Wir denken sie nach allen Seiten aus", so denken sie bei sich im tiefsten Herzensgrunde.

Szukają pilnie nieprawości; giniemy od rad zdradliwie wynalezionych. Takci wnętrzność i serce człowiecze głębokie jest.

7 Mit Pfeilen treff' sie Gott! Ganz unvermutet sollen ihnen Wunden werden!

Ale gdy Bóg na nich wypuści prędką strzałę, porażeni będą;

8 Sie sollen ihnen ihre Zunge lähmen! Ein jeder schaudere, der dies an ihnen sieht!

A do upadku przywiedzie ich własny język ich; odłączy się od nich każdy, kto ich ujrzy.

9 Dann fürchten sich die andern Menschen alleund künden es als Gottes Tatund rechnen als sein Werk es an.

I ulękną się wszyscy ludzie, a będą opowiadali sprawę Bożą, i dzieło jego zrozumieją.

10 Der Fromme freue sich alsdann des Herrnund baue fest auf ihn, und alle frommen Herzen triumphieren!

Ale sprawiedliwy się będzie weselił w Panu, a będzie w nim ufał; i będą się chlubili wszyscy, którzy są uprzejmego serca.