Psalm 50

1 Ein Lied, von Asaph. - Gott, Gott der Herr, soll reden; rufe er die Erde vom Aufgang bis zum Niedergang!

Psalm Asafowi podany. Bóg nad Bogami, Pan mówił i przyzwał ziemię od wschodu słońca aż do zachodu jego.

2 Von Sion her, der Schönheit Krone, erstrahle Gott!

Objaśnił się Bóg z Syonu w doskonałej ozdobie.

3 So komme wieder unser Gott und schweige nicht! Verzehrend Feuer schreite vor ihm her; gewaltig stürme es um ihn!

Przyjdzie Bóg nasz, a nie będzie milczał; ogień przed twarzą jego będzie pożerał, a około niego powstanie wicher gwałtowny.

4 Dem Himmel droben rufe er und dann der Erde mit den Worten:

Przyzwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądził lud swój.

5 "Versammelt mir jetzt meine Frommen, die einen Bund mit mir geschlossen!", daß sie sein Volk der Opfer wegen richten.

Mówiąc: Zgromadźcie mi świętych moich, którzy ze mną uczynili przymierze przy ofierze.

6 Der Himmel lege Zeugnis dafür ab: "Er ist im Recht; er ist ein Gott des Rechtes." (Sela)

Tedy niebiosa opowiedzą sprawiedliwość jego; albowiem sam Bóg jest sędzią. (Sela)

7 Mein Volk, gib acht und laß mich reden, Israel! Dich ermahn ich ernstlich: "Gott, dein Gott, bin ich.

Słuchaj, ludu mój! a będę mówił; słuchaj, Izraelu! a oświadczę się przed tobą: Jam Bóg, Bóg twój Jam jest.

8 Ich tadle dich nicht deiner Opfer wegen, und deine Brandopfer steht immer mir vor Augen.

Nie będę cię z ofiar twoich winił, ani całopalenia twego, które są zawsze przedemną.

9 Doch brauche ich kein Rind aus deinem Hause, aus deinen Hürden keine Böcke.

Nie wezmę z domu twojego cielca, ani z okołu twego kozłów.

10 Denn mein ist alles Wild im Walde, auf Tausenden von Bergen das Getier.

Albowiem mój jest wszelki zwierz leśny, i tysiące bydła po górach.

11 Ich kenne alle Vögel im Gebirge; mir steht zu Diensten das, was sich im Felde regt.

Znam wszystko ptastwo po górach, i zwierz polny jest przedemną.

12 Und sollte je ich hungern, dir sagt' ich es nicht; mein ist die Welt und was sie füllt.

Będęli łaknął, nie rzekęć o to; bo mój jest okrąg ziemi, i napełnienie jego.

13 Will ich denn Fleisch von Stieren essen? Und trinke ich der Böcke Blut?

Izali jadam mięso wołowe? albo pijam krew kozłową?

14 Bring Dank dem Herrn zum Opfer dar und löse so dem Höchsten dein Gelübde!

Ofiaruj Bogu chwałę, i oddaj Najwyższemu śluby twoje;

15 Und ruf am Tag der Not mich an. Dann werde ich dich retten. Aber danken sollst du mir."

A wzywaj mię w dzień utrapienia: tedy cię wyrwę, a ty mię uwielbisz.

16 Zum Frevler aber spreche Gott: "Was schwatzest du von meinen Satzungen und führst im Munde meinen Bund!

Lecz niezbożnemu rzekł Bóg: Cóżci do tego, że opowiadasz ustawy moje, a bieżesz przymierze moje w usta twoje?

17 Du hassest doch die Zucht, und meine Worte schlägst du in den Wind.

Ponieważ masz w nienawiści karność, i zarzuciłeś słowa moje za się.

18 Kaum siehst du einen Dieb, so läufst du schon mit ihm. Mit Ehebrechern gehst du um

Widziszli złodzieja, bieżysz z nim, a z cudzołożnikami masz skład twój.

19 und lässest deinen Mund in Bosheit sich ergehen, und deine Zunge paarest du mit Trug.

Usta twoje rozpuszczasz na złe, a język twój składa zdrady.

20 Da setzst du dich und redest gegen deinen Bruder, verleumdest deiner Mutter Sohn.

Zasiadłszy mówisz przeciwko bratu twemu, a lżysz syna matki twojej.

21 Das tust du, und ich sollte schweigen? Du dächtest dann, ich sei wie du. Zur Rede stelle ich dich jetzt und zeige deutlich dir den Unterschied-

Toś czynił, a Jam milczał; dlategoś mniemał, żem ja tobie podobny, ale będę cię karał, i stawięć to przed oczy twoje.

22 Dies merkt, ihr Gottvergessenen! Sonst raffe ich euch rettungslos dahin.

Zrozumiejcież to wżdy teraz, którzy zapominacie Boga, bym was snać nie porwał, a nie będzie ktoby was wyrwał.

23 Wer Dank darbringt, der gibt mir Ehre. Wer gutes Beispiel gibt, den laß' ich göttlich Heil erblicken."

Kto mi ofiaruje chwałę, uczci mię; a temu, który naprawia drogę swą, ukażę zbawienie Boże.