Psalm 49
1 Auf den Siegesspender, von den Korachiten, ein Lied. Ihr Völker alle, hört! Ihr Weltbewohner all, merkt auf!
Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm. Słuchajcie tego wszystkie narody; bierzcie to w uszy wszyscy mieszkający na okręgu ziemi!
2 Gemeine Leute, Herrensöhne, ihr all zusammen, reich und arm!
Tak z ludu pospolitego, jako z ludzi zacnych, tak bogaty jako ubogi!
3 Mein Mund trägt Weisheit vor, und meines Herzens Dichtung ist voll Einsicht.
Usta moje będą opowiadały mądrość, a myśl serca mego roztropność.
4 Ich lausche einem Spruch, mein Lied mit Zitherspiel beginnend:
Nakłonię do przypowieści ucha mego, wyłożę przy harfie zagadkę moję.
5 Warum soll ich in Unglückstagen zagen, wo meiner Gegner Bosheit mich umgibt,
Przeczże się mam bać we złe dni, aby mię nieprawość tych, którzy mię depczą, miała ogarnąć?
6 die auf ihr Gut vertrauen, sich ihres großen Reichtums rühmen?
Którzy ufają bogactwom swoim, a w mnóstwie dostatków swoich chlubią się.
7 Nicht einer kann sich selbst loskaufen, nicht einer Gott für sich ein Lösegeld erlegen,
Gdyż brata swego nikt żadnym sposobem nie odkupi, ani może dać Bogu okupu jego zań.
8 zu teuer ist der Loskauf ihrer selbst und so für alle Zeit unmöglich,
(Albowiem drogi jest okup duszy ich, i nie może się ostać na wieki.)
9 daß er für immer lebe und nicht die Grube sehe.
Aby żył na wieki, a nie oglądał grobu.
10 Da sieht man Weise sterben, wie Tor und Narr vergehn und andern ihr Vermögen hinterlassen.
Bo widzimy, iż i mądrzy umierają, głupi i szalony zarówno giną, a zostawiają, obcym bogactwa swoje.
11 Für immer ist ihr Grab ihr Haus, für alle Zukunft ihre Wohnstätte, sie, deren Namen Weltruf hatten.
Myślą, że domy ich są wieczne, a przybytki ich trwają od narodu do narodu; przetoż je nazywają od imion swych na ziemi.
12 Der Mensch bleibt nicht im Ansehen, er gleicht den Tieren, die man würgt.
Ale człowiek we czci nie zostaje, podobnym będąc bydlętom, które giną.
13 Das ist ihr Lauf; das ist's, was ihrer wartet, und was nach ihrem Ende wird, das können selber sie erzählen. (Sela)
Takowa myśl ich głupstwem ich jest, a przecież potomkowie ich pochwalają to usty swemi. (Sela)
14 Sie sind den Schafen gleich, die für die Unterwelt der Tod schon weidet; der führt sie unparteiisch bald hinab, zur Unterwelt, zu ihrer Wohnung, wo ihr Gespenst verschwindet. (Sheol h7585)
Jako owce w grobie złożeni będą, śmierć ich strawi; ale sprawiedliwi panować będą nad nimi z poranku, a kształt ich zniszczony będzie w grobie, gdy ustąpią z mieszkania swego. (Sheol h7585)
Ale Bóg wykupi duszę moję z mocy grobu, gdy mię przyjmie. (Sela) (Sheol h7585)
16 Sei unbesorgt! Wenn einer sich bereichert, wenn seines Hauses Überfluß sich mehrt,
Nie bójże się, gdy się kto zbogaci, a gdy się rozmnoży sława domu jego.
17 beim Sterben nimmt er doch nicht alles mit; sein Reichtum folgt ihm nicht hinab.
Bo umierając nie weźmie nic z sobą, ani za nim zstąpi sława jego.
18 Er schätzte sich dann mit dem bloßen Leben glücklich, und priese glücklich dich, daß dir's noch gut ergeht.
A choć duszy swej za żywota swego pobłaża i chwalono go, gdy sobie dobrze czynił:
19 Doch muß er zum Geschlechte seiner Väter gehen, die nimmermehr das Licht erblicken.
Przecież musi iść za rodziną ojców swych, a na wieki nie ogląda światłości.
20 Der Mensch bleibt nicht im Ansehen, er gleicht den Tieren, die man würgt.
Owóż człowiek, który jest we czci, a nie zrozumiewa tego, podobny jest bydlętom, które giną.
