Psalm 37

1 Von David. - Ereifere dich nicht der Bösewichte wegen! Beneide nicht die Übeltäter!

De David. Ne incitiĝu pro la malvirtuloj; Ne enviu tiujn, kiuj agas maljuste.

2 Sie welken schnell wie Gras, verdorren wie das grüne Kraut.

Ĉar simile al herbo ili rapide dehakiĝas, Kaj kiel verda vegetaĵo ili forvelkas.

3 Vertrau dem Herrn! Tu Gutes! Verbleib im Land, dich redlich nährend!

Fidu la Eternulon kaj faru bonon; Loĝu sur la tero kaj konservu honestecon.

4 Wie ein verwöhntes Kind komm zu dem Herrn! Er gibt dir, was dein Herz sich wünscht.

Serĉu plezuron ĉe la Eternulo, Kaj Li plenumos la dezirojn de via koro.

5 Befiehl du deinen Weg dein Herrn! Auf ihn vertrau! Er wird's schon machen.

Transdonu al la Eternulo vian vojon kaj fidu Lin, Kaj Li faros.

6 Er bringt ans Licht, daß du gerecht, und an den Tag, daß du im Recht.

Kaj Li aperigos vian pravecon kiel lumon, Kaj vian justecon kiel tagmezon.

7 Und schweig zum Herrn und harre sein! Ereifere über den dich nicht, der sich Erfolg erzwingt, nicht über einen Mann, der Schwindel treibt!

Silentu antaŭ la Eternulo kaj esperu al Li; Ne incitiĝu, kiam sukcesas homo, Kiu plenumas malbonajn intencojn.

8 Gib auf den Ärger! So ereifere dich nicht, daß selbst du Böses tätest!

Detenu vin de kolero kaj forlasu furiozon; Ne incitiĝu, ke vi ne faru malbonon.

9 Denn ausgerottet werden Übeltäter; die auf den Herrn vertrauen, bleiben im Besitz des Landes.

Ĉar malbonfarantoj ekstermiĝos, Kaj la esperantaj al la Eternulo heredos la teron.

10 Noch kurze Zeit! Dann ist der Bösewicht dahin! Du schaust nach seiner Stätte. Er ist nicht mehr.

Ankoraŭ malmulte da tempo pasos, kaj la malpiulo jam ne ekzistos; Vi rigardos lian lokon, kaj li ne estos.

11 Die Dulder bleiben im Besitz des Landes an reichem Glücke sich erlabend.

Kaj la humiluloj heredos la teron Kaj ĝuos grandan pacon.

12 Dem Frommen plant zuleid der Frevler Arges und fletscht die Zähne wider ihn.

Malvirtulo malbonintencas kontraŭ virtulo Kaj frapas kontraŭ li per siaj dentoj.

13 Der Herr lacht seiner; schon sieht er seinen Tag sich nahen.

Sed mia Sinjoro ridas pri li; Ĉar Li vidas, ke venas lia tago.

14 Die Frevler zücken zwar ihr Schwert und spannen ihren Bogen, um Elende und Arme zu erlegen und hinzuwürgen, die geraden Wandels.

Glavon nudigas la malvirtuloj kaj streĉas sian pafarkon, Por faligi mizerulon kaj malriĉulon kaj buĉi virtulon.

15 Allein ihr Schwert dringt in ihr eigen Herz, und ihre Bogen splittern.

Ilia glavo trafos en ilian koron, Kaj iliaj pafarkoj rompiĝos.

16 Das Wenige bekommt dem Frommen besser, als Frevlern großer Reichtum.

Pli bona estas la malmulto, kiun havas virtulo, Ol la granda havo de multaj malpiuloj.

17 Zerbrochen werden ja der Frevler Arme; die Frommen aber stützt der Herr.

Ĉar la brakoj de malpiuloj rompiĝas; Sed la virtulojn la Eternulo subtenas.

18 Der Herr sorgt für die Tage lauterer Menschen, und ihr Besitztum dauert immerfort.

La Eternulo scias la tagojn de la virtuloj; Kaj ilia havo restos eterne.

19 Sie werden nicht in böser Zeit zuschanden; sie werden satt in Hungertagen.

Ili ne estos hontigitaj en tempo malbona, Kaj en tagoj de malsato ili estos sataj.

20 Denn nur die Frevler gehn zugrunde, des Herrn Feinde gleich der Auen Pracht; sie schwinden hin wie Rauch; sie schwinden.

Ĉar la malvirtuloj pereos, Kaj la malamikoj de la Eternulo malaperos kiel beleco de la herbejoj, Ili malaperos kiel fumo.

21 Der Frevler borgt, kann's aber nicht zurückerstatten; freigebig, milde kann der Fromme sein.

Malpiulo prunteprenas kaj ne pagas; Sed piulo korfavoras kaj donas.

22 Denn die von ihm Gesegneten verbleiben im Besitz des Landes; doch die von ihm Verfluchten werden ausgerottet.

Ĉar Liaj benitoj heredos la teron, Kaj Liaj malbenitoj ekstermiĝos.

23 Sind eines Mannes Schritte recht im Hinblick auf den Herrn, dann kümmert dieser sich um seinen Weg.

De la Eternulo fortikiĝas la paŝoj de virta homo, Kaj lia vojo plaĉas al Li.

24 Und wankt er auch, so stürzt er nicht; ihn stützt der Herr mit seiner Hand.

Falante, li ne estos forĵetita; Ĉar la Eternulo subtenos lian manon.

25 Ich war ein Jüngling, ward ein Greis; doch ganz verlassen habe ich den Frommen nie gesehen, noch sein Geschlecht um Nahrung betteln.

Mi estis juna kaj mi maljuniĝis, Kaj mi ne vidis virtulon forlasita, Nek liajn infanojn petantaj panon.

26 Stets milde, leiht es allezeit; zum Segen sät es aus.

Ĉiutage li korfavoras kaj pruntedonas, Kaj liaj infanoj estos benitaj.

27 Dem Laster gram, der Tugend hold, so bleibst du immerdar.

Forturniĝu de malbono kaj faru bonon, Kaj vi vivos eterne.

28 Der Herr liebt ja das Recht; von seinen Frommen läßt er nicht. Sie sind für alle Zeit geschützt; der Frevler Brut wird ausgerottet.

Ĉar la Eternulo amas justecon, Kaj ne forlasas Siajn fidelulojn; Ĉiam ili estos gardataj; Sed la semo de la malpiuloj estos ekstermita.

29 Den Frommen wird das Land zu eigen, sie bleiben ewiglich darin.

La virtuloj heredos la teron Kaj loĝos sur ĝi eterne.

30 Des Frommen Mund spricht Weises; nur Rechtes redet seine Zunge.

La buŝo de virtulo parolas saĝon, Kaj lia lango diras justecon.

31 Im Herzen trägt er seines Gottes Lehre, und seine Schritte schwanken nie.

La ordonoj de lia Dio estas en lia koro; Liaj paŝoj ne ŝanceliĝas.

32 Der Frevler lauert auf dem Frommen, begierig, ihn zu morden.

Malvirtulo subrigardas virtulon Kaj celas mortigi lin.

33 Doch überläßt der Herr ihn nimmer seiner Hand, läßt vor Gericht ihn nicht verdammen.

Sed la Eternulo ne lasos lin en liaj manoj, Kaj ne kondamnos lin, kiam li estos juĝata.

34 Dem Herrn vertrau! Halt dich an seinen Weg! Dann gibt er dir das Land zu eigen; der Frevler Untergang erlebst du noch.

Esperu al la Eternulo kaj tenu vin je Lia vojo, Kaj Li altigos vin, ke vi heredu la teron; Vi vidos la ekstermon de la malvirtuloj.

35 Ich habe einen Frevler voller Trotz gesehen, so kahl gemacht wie Gras im Felde.

Mi vidis malpiulon, kiu estis spitema, Kaj tenis sin larĝe, kiel sukplena multebranĉa arbo;

36 Man schaute um; er war nicht mehr. Ich suchte ihn; er war nicht mehr zu finden.

Sed apenaŭ mi preterpasis, li jam ne ekzistis; Mi serĉis lin, kaj li jam ne estis trovebla.

37 Merk auf die Lauteren! Schau auf die Redlichen, wie's jedem gut am Ende geht!

Konservu senkulpecon kaj celu veron, Ĉar estontecon havas homo pacema;

38 Die Missetäter aber werden all vertilgt; der Frevler Zukunft wird vernichtet.

Sed la krimuloj ĉiuj estos ekstermitaj; La estonteco de la malpiuloj pereos.

39 Der Frommen Heil dagegen kommt vom Herrn; er ist ihr Schutz zur Zeit der Not.

La virtuloj havas helpon de la Eternulo; Li estas ilia forto en tempo de mizero.

40 Der Herr steht ihnen bei und rettet sie; er schirmt und schützt sie vor dem Bösen; denn sie vertraun auf ihn.

Kaj la Eternulo ilin helpos kaj savos; Li savos ilin de malbonuloj kaj helpos ilin, Ĉar ili fidas Lin.