Psalm 35

1 Von David. - Bekämpfe, Herr, die mich bekämpfen! Befehde Du, die mich befehden.

Psalm Dawidowy. Rozpieraj się, Panie! z tymi, którzy się ze mną spierają; a walcz przeciwko tym, którzy walczą przeciwko mnie.

2 Nimm Schild und Wehr! Steh auf zu meiner Hilfe!

Porwij pukierz i tarczę, a powstań na ratunek mój.

3 Schwing Beil und Lanze gegen die, so mich verfolgen, und sprich zu mir: "Ich bin dein Heil!"

Dobądź włóczni, a staw się na drodze przeciwko tym, którzy mię prześladują. Rzeczże duszy mojej: Jam jest zbawieniem twojem.

4 Daß meine Todfeinde voll Scham erröten, mit Scham zurückgetrieben werden, die auf mein Unheil sinnen!

Niech będą pohańbieni i zawstydzeni, którzy szukają duszy mojej; niech tył podadzą, i niech będą zawstydzeni, którzy mi źle myślą.

5 Wie Spreu vorm Winde seien sie! Des Herrn Engel scheuche sie!

Niech będą jako plewy przed wiatrem, a Anioł Pański niechaj ich rozproszy.

6 Ihr Weg sei finster, schlüpfrig, und sie verfolge drauf des Herrn Engel!

Niech będzie droga ich ciemna i śliska, Anioł Pański niech ich goni.

7 Sie legen ohne Grund mir insgeheim ihr Unglücksnetz; sie graben für mich grundlos eine Grube.

Albowiem bez przyczyny zastawili na mię w dole sieci swoje, i bez przyczyny ukopali dół duszy mojej.

8 "Ihn überfalle ahnungslos ein Taumel! Das Netz, das heimlich man für ihn gelegt, verstricke ihn! Im Taumel falle er hinein!"

Niechaj na nich przyjdzie spustoszenie, którego się nie spodziewali; a sieć ich, którą zastawili, niech ich ułowi na zginienie, a niech w nią wpadną.

9 Dann jauchzt mein Herz des Herrn wegen und freut sich seiner Hilfe.

Ale dusza moja niech się rozraduje w Panu, niech się rozweseli w zbawieniu jego.

10 Dann spricht ein jeder Zoll an mir: "Wer rettet so wie Du den Schwachen vor dem Starken, Herr, den Elenden und Armen vor dem Räuber?"

Tedy wszystkie kości moje rzeką: Panie! któż podobny tobie? który wyrywasz utrapionego od mocniejszego nadeń, a nędznego i ubogiego od drapieżcy jego.

11 Auftreten falsche Zeugen und zeihn mich dessen, was mir nicht bewußt,

Powstawają świadkowie fałszywi, a o czem nie wiem, pytają mię.

12 Vergelten Arges mir für Gutes; sie warten auf mein Leben.

Oddawają mi złem za dobre, chcąc mię pozbawić duszy mojej,

13 Und ich? In ihrer Krankheit trage ich ein Bußgewand, mit Fasten mich abhärmend, und bete mit gesenktem Haupte.

Chociażem się ja w wór obłóczył, gdy oni chorowali; trapiłem postem duszę moję, i modliłem się często sam u siebie za nimi.

14 Als wär's mein Freund, mein Bruder, so geh ich einher; als trauerte ich um die Mutter, so bin ich gebeugt.

Jako do przyjaciela, jako do brata mego, ustawiczniem chadzał; poniżałem się jako ten, który się smuci, chodząc po matce w żałobie.

15 Und diese freuen sich bei meinem Sturze, rotten sich zusammen. Sie rotten sich zusammen wider mich gar hinterlistig, daß ich's nicht merke; unaufhörlich lästern sie.

Lecz oni, gdym ja chorował, weselili się, i zbierali się; zbierali się przeciwko mnie, jakoby byli dla mnie utrapieni, czegom ja nie spostrzegł; szczypali mię, a nie milczeli.

16 Des Hohnes, Spottes und der argen Tücke voll, so fletschen sie die Zähne gegen mich. -

Z obłudnikami, z naśmiewcami, z pochlebcami zgrzytali na mię zębami swemi.

17 Wie lange, Herr, siehst Du noch zu? Entreiß mein Leben ihren Schrecknissen, mein einziges den jungen Leuen!

Panie! długoż na to patrzeć będziesz? wyrwijże duszę moję od zguby ich, od lwiąt jedynaczkę moję.

18 Dann preis ich Dich vor großer Menge und singe Dir vor vielem Volke.

Będę cię wysławiał w zgromadzeniu wielkiem; między ludem wielkim będę cię chwalił.

19 Nicht sollen über mich sich freuen, die unverdient mir feindlich sind, nicht mit den Augen zwinkern, die mich ganz unverschuldet hassen!

Niech się nie weselą ze mnie, którzy mi są nieprzyjaciółmi bez przyczyny; którzy mię mają w nienawiści niesłusznie, niech nie mrugają okiem.

20 Sie reden nicht zum Guten von den Kleinen in dem Land; des Truges Worte sinnen sie sich aus.

Albowiem nie mówią o pokoju; ale przeciwko spokojnym na ziemi zdradliwe słowa zmyślają.

21 Sie sperren gegen mich den Mund weit auf und rufen: "Ha, ha, ha! So sehen wir es gerne."

Owszem, rozdzierają na mię gębę swą, mówiąc: Ehej! ehej! widzić to oko nasze.

22 Du siehst es, Herr. Schweig nicht dazu! Herr, sei nicht fern von mir!

Widzisz to, Panie! nie milczże Panie! nie oddalaj się odemnie.

23 Erwache! Wach zu meinem Rechte auf, mein Gott und Herr, für meine Sache!

Obudźże się, a ocuć dla sądu mego, Boże mój i Panie mój! dla sprawy mojej.

24 Verschaffe, Herr, mein Gott, mir Recht nach Deiner Rechtlichkeit! Nicht lustig machen dürfen sie sich über mich,

Sądź mnie według sprawiedliwości twojej, Panie Boże mój! a niech się nie weselą nademną.

25 nicht denken: "Ha! So war's erwünscht", nicht sagen: "Wir vernichten ihn."

Niech nie mówią w sercu swojem: Ehej, duszo masza! niech nie mówią: Pożarliśmy go.

26 Sich schämen und erröten müssen alle, die sich an meinem Unglück freuen, in Schande und in Scham sich hüllen, die großtun gegen mich!

Niechajże będą pohańbieni, i zawstydzeni wszyscy weselący się ze złego mego; niech będą obleczeni w hańbę, i w sromotę, którzy się chlubią przeciwko mnie.

27 Frohlocken, jauchzen sollen aber die, die Heil mir wünschen, und immerdar soll sprechen: "Hochgepriesen sei der Herr!" wer Deinem Knecht gewogen ist!

Ale ci, którzy się kochają w sprawiedliwości mojej, niech śpiewają i radują się, a niech mówią ustawicznie: Niech będzie uwielbiony Pan, który życzy pokoju słudze swemu.

28 Auch meine Zunge kündet alsdann Deine Güte und Deinen Ruhm den ganzen Tag.

A język mój będzie opowiadał sprawiedliwość twoję, i na każdy dzień chwałę twoję.