Psalm 34

1 Von David, als er seinen Verstand vor Abimelech verstellte und dieser ihn verjagte, worauf er sich entfernte. Lobpreisen will ich jederzeit den Herrn. Sein Lob sei stets in meinem Munde!

Вой бинекувынта пе Домнул ын орьче време; лауда Луй ва фи тотдяуна ын гура мя.

2 Es rühme meine Seele sich im Herrn! Die Armen sollen's hören und sich freuen!

Сэ ми се лауде суфлетул ын Домнул! Сэ аскулте чей ненорочиць ши сэ се букуре!

3 Verherrlichet den Herrn mit mir! Laßt uns gemeinsam seinen Namen preisen!

Ынэлцаць пе Домнул ымпреунэ ку мине! Сэ лэудэм ку тоций Нумеле Луй!

4 Den Herrn such ich auf; er hört auf mich, befreit mich aus den Ängsten all.

Еу ам кэутат пе Домнул ши мь-а рэспунс: м-а избэвит дин тоате темериле меле.

5 Mich schauet an und strahlt vor Freude! Nie röte mehr sich euer Angesicht!

Кынд ыць ынторчь привириле спре Ел, те луминезь де букурие ши ну ци се умпле фаца де рушине.

6 Hier ist ein armer Mensch, der einst gerufen. Der Herr vernahm's und half ihm aus den Nöten all.

Кынд стригэ ун ненорочит, Домнул ауде ши-л скапэ дин тоате неказуриле луй.

7 Des Herrn Engel lagert sich um jene, die ihn fürchten, er rettet sie.

Ынӂерул Домнулуй тэбэрэште ын журул челор че се тем де Ел ши-й скапэ дин примеждие.

8 So kostet und erfahrt, wie gut der Herr! Wie wohl dem Mann, der ihm vertraut!

Густаць ши ведець че бун есте Домнул! Фериче де омул каре се ынкреде ын Ел!

9 Vorm Herrn habt Furcht, ihr, seine Heiligen! Denn die ihn fürchten, leiden keinen Mangel.

Темеци-вэ де Домнул вой, сфинций Луй, кэч де нимик ну дук липсэ чей че се тем де Ел!

10 Die Gottesleugner hungern darbend; doch denen, die den Herrn aufsuchen, mangelt nicht, was ihnen frommt.

Пуий де леу дук липсэ ши ли-й фоаме, дар чей че каутэ пе Домнул ну дук липсэ де ничун бине.

11 Her, Kinder, hört mir zu! Ich lehre euch die Furcht des Herrn.

Вениць, фиилор, ши аскултаци-мэ, кэч вэ вой ынвэца фрика де Домнул!

12 Wer ist der Mann, der Lust zum Leben hat, der zum Genuß des Glückes leben möchte?

Чине есте омул каре дореште вяца ши вря сэ айбэ парте де зиле феричите?

13 Behüte vor dem Bösen deine Zunge, vor trügerischer Rede deine Lippen!

Фереште-ць лимба де рэу ши бузеле де кувинте ыншелэтоаре!

14 Vom Bösen laß und tu das Gute! den Frieden such! Ihm jage nach!

Депэртязэ-те де рэу ши фэ бинеле; каутэ пачя ши аляргэ дупэ еа!

15 Des Herrn Augen achten auf die Frommen und seine Ohren auf ihr Flehen.

Окий Домнулуй сунт песте чей фэрэ приханэ ши урекиле Луй яу аминте ла стригэтеле лор.

16 Des Herrn Antlitz wendet sich den Übeltätern zu und tilgt ihr Angedenken von der Erde.

Домнул Ышь ынтоарче Фаца ымпотрива челор рэй, ка сэ ле штяргэ помениря де пе пэмынт.

17 Die Frommen schreien, und schon hört's der Herr und rettet sie aus aller Not.

Кынд стригэ чей фэрэ приханэ, Домнул ауде ши-й скапэ дин тоате неказуриле лор.

18 Der Herr ist nahe den zerknirschten Herzen; zerschlagenen Gemütern hilft er auf.

Домнул есте апроапе де чей ку инима ынфрынтэ ши мынтуеште пе чей ку духул здробит.

19 In viel Gefahren ist der Fromme; aus ihnen allen rettet ihn der Herr.

Де мулте орь вине ненорочиря песте чел фэрэ приханэ, дар Домнул ыл скапэ тотдяуна дин еа.

20 Er hütet jedes seiner Glieder; versehrt wird auch nicht eins davon.

Тоате оаселе и ле пэзеште, ка ничунул дин еле сэ ну и се сфэрыме.

21 Den Frevler rafft ein Unfall weg; des Frommen Hasser müssen es bereuen.

Пе чел рэу ыл омоарэ ненорочиря, дар врэжмаший челуй фэрэ приханэ сунт педепсиць.

22 Der Herr erlöst die Seele seiner Diener; wer auf ihn baut, bereut es nicht.

Домнул скапэ суфлетул робилор Сэй ши ничунул дин чей че се ынкред ын Ел ну есте осындит.