Psalm 34

1 Von David, als er seinen Verstand vor Abimelech verstellte und dieser ihn verjagte, worauf er sich entfernte. Lobpreisen will ich jederzeit den Herrn. Sein Lob sei stets in meinem Munde!

Psalm Dawidowy, gdy sobie odmienił postawę przed Abimelechem, od którego będąc wygnany, odszedł. Będę błogosławił Pana na każdy czas; zawżdy będzie chwała jego w ustach moich.

2 Es rühme meine Seele sich im Herrn! Die Armen sollen's hören und sich freuen!

W Panu się chlubić będzie dusza moja, co usłyszawszy pokorni rozweselą się.

3 Verherrlichet den Herrn mit mir! Laßt uns gemeinsam seinen Namen preisen!

Wielbijcie Pana ze mną, a wywyższajmy imię jego społecznie.

4 Den Herrn such ich auf; er hört auf mich, befreit mich aus den Ängsten all.

Bom szukał Pana, i wysłuchał mię, a ze wszystkich strachów moich wyrwał mię.

5 Mich schauet an und strahlt vor Freude! Nie röte mehr sich euer Angesicht!

Którzy nań spoglądają, a zbiegają się do niego, oblicza ich nie będą zawstydzone.

6 Hier ist ein armer Mensch, der einst gerufen. Der Herr vernahm's und half ihm aus den Nöten all.

Ten chudzina wołał, a Pan wysłuchał, i ze wszystkich ucisków jego wybawił go.

7 Des Herrn Engel lagert sich um jene, die ihn fürchten, er rettet sie.

Zatacza obóz Anioł Pański około tych, którzy się go boją, i wyrywa ich.

8 So kostet und erfahrt, wie gut der Herr! Wie wohl dem Mann, der ihm vertraut!

Skosztujcież, a obaczcie, jako jest dobry Pan: błogosławiony człowiek, który w nim ufa.

9 Vorm Herrn habt Furcht, ihr, seine Heiligen! Denn die ihn fürchten, leiden keinen Mangel.

Bójcie się Pana święci jego; bo niemasz niedostatku bojącym się go.

10 Die Gottesleugner hungern darbend; doch denen, die den Herrn aufsuchen, mangelt nicht, was ihnen frommt.

Lwięta niedostatek cierpią i głód; lecz szukającym Pana nie będzie schodziło na wszelkiem dobrem.

11 Her, Kinder, hört mir zu! Ich lehre euch die Furcht des Herrn.

Pójdźcież synowie, słuchajcie mię; bojaźni Pańskiej was nauczę.

12 Wer ist der Mann, der Lust zum Leben hat, der zum Genuß des Glückes leben möchte?

Któż jest, co chce długo żyć, a miłuje dni, aby widział dobra?

13 Behüte vor dem Bösen deine Zunge, vor trügerischer Rede deine Lippen!

Strzeż języka twego od złego, a warg twoich, aby nie mówiły zdrady.

14 Vom Bösen laß und tu das Gute! den Frieden such! Ihm jage nach!

Odwróć się od złego, a czyń dobrze; szukaj pokoju, a ścigaj go.

15 Des Herrn Augen achten auf die Frommen und seine Ohren auf ihr Flehen.

Oczy Pańskie otworzone są na sprawiedliwych, a uszy jego na wołanie ich;

16 Des Herrn Antlitz wendet sich den Übeltätern zu und tilgt ihr Angedenken von der Erde.

Ale oblicze Pańskie przeciwko tym, którzy broją złości, aby wykorzenił z ziemi pamiątkę ich.

17 Die Frommen schreien, und schon hört's der Herr und rettet sie aus aller Not.

Wołają sprawiedliwi, a Pan ich wysłuchiwa, i ze wszystkich trudności ich wybawia ich.

18 Der Herr ist nahe den zerknirschten Herzen; zerschlagenen Gemütern hilft er auf.

Bliski jest Pan tym, którzy są skruszonego serca, a utrapionych w duchu zachowuje.

19 In viel Gefahren ist der Fromme; aus ihnen allen rettet ihn der Herr.

Wiele złego przychodzi na sprawiedliwego; ale z tego wszystkiego wyrywa go Pan.

20 Er hütet jedes seiner Glieder; versehrt wird auch nicht eins davon.

On strzeże wszystkich kości jego, tak, iż i jedna z nich nie skruszy się.

21 Den Frevler rafft ein Unfall weg; des Frommen Hasser müssen es bereuen.

Zabije złość niepobożnego, a którzy w nienawiści mają sprawiedliwego, będą spustoszeni;

22 Der Herr erlöst die Seele seiner Diener; wer auf ihn baut, bereut es nicht.

Ale Pan odkupi duszę sług swoich, a nie będą spustoszeni wszyscy, którzy w nim ufają.