Psalm 136
1 Dem Herrn sagt Dank! Denn er ist gut. Ja, ewig währet seine Huld.
Δοξολογείτε τον Κύριον, διότι είναι αγαθός, διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού.
2 Dem Gott der Götter danket; denn ewig währet seine Huld!
Δοξολογείτε τον Θεόν των θεών· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού.
3 Dem Herrn der Herren danket; denn ewig währet seine Huld!
Δοξολογείτε τον Κύριον των κυρίων· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού.
4 Ihm, der allein nur große Wunder tut; denn ewig währet seine Huld!
Τον μόνον ποιούντα θαυμάσια μεγάλα· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού.
5 Ihm, der mit Einsicht schuf den Himmel; denn ewig währet seine Huld!
Τον ποιήσαντα τους ουρανούς εν συνέσει· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού.
6 Ihm, der die Erde ausgebreitet auf den Wassern; denn ewig währet seine Huld!
Τον στερεώσαντα την γην επί των υδάτων· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού.
7 Ihm, der die großen Lichter schuf; denn ewig währet seine Huld!
Τον ποιήσαντα τους φωστήρας τους μεγάλους· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού·
8 Die Sonne als die Königin des Tages; denn ewig währet seine Huld!
τον ήλιον, διά να εξουσιάζη επί της ημέρας· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού·
9 Als Nachtbeherrscher Mond und Sterne; denn ewig währet seine Huld!
την σελήνην και τους αστέρας, διά να εξουσιάζωσιν επί της νυκτός· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού.
10 Der die Ägypter schlug an ihren Erstgeborenen; denn ewig währet seine Huld!
Τον πατάξαντα την Αίγυπτον εις τα πρωτότοκα αυτής· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού·
11 Der Israel aus ihrer Mitte führte; denn ewig währet seine Huld!
και εξαγαγόντα τον Ισραήλ εκ μέσου αυτής· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού·
12 Mit starker Hand und ausgestrecktem Arme; denn ewig währet seine Huld!
Εν χειρί κραταιά και εν βραχίονι ηπλωμένω· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού.
13 Ihm, der das Schilfmeer schnitt in Teile; denn ewig währet seine Huld!
Τον διαιρέσαντα την Ερυθράν θάλασσαν εις δύο μέρη· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού·
14 Der Israel durch seine Mitte führte; denn ewig währet seine Huld!
και διαβιβάσαντα τον Ισραήλ διά μέσου αυτής· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού·
15 Der Pharao und seine Macht ins Schilfmeer stürzte; denn ewig währet seine Huld!
και καταστρέψαντα τον Φαραώ και το στράτευμα αυτού εν τη Ερυθρά θαλάσση· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού.
16 Der seines Volkes Führer durch die Wüste war; denn ewig währet seine Huld!
Τον οδηγήσαντα τον λαόν αυτού εν τη ερήμω· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού.
17 Der große Könige erschlug; denn ewig währet seine Huld!
Τον πατάξαντα βασιλείς μεγάλους· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού·
18 Der starken Königen das Leben nahm; denn ewig währet seine Huld!
και αποκτείναντα βασιλείς κραταιούς· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού·
19 Den Amoriterkönig Sichon; denn ewig währet seine Huld!
τον Σηών, βασιλέα των Αμορραίων· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού·
20 Und Og, den Basankönig; denn ewig währet seine Huld!
και τον Ωγ βασιλέα της Βασάν· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού·
21 Und der ihr Land zum ewigen Besitze machte; denn ewig währet seine Huld!
και δόντα την γην αυτήν εις κληρονομίαν· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού·
22 Zum ewigen Besitz für seinen Diener Israel; denn ewig währet seine Huld!
κληρονομίαν εις τον Ισραήλ τον δούλον αυτού· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού.
23 Der unsere Erniedrigung uns hoch anschrieb; denn ewig währet seine Huld!
Τον μνησθέντα ημών εν τη ταπεινώσει ημών· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού·
24 Der uns von unseren Bedrängern rettete; denn ewig währet seine Huld!
και λυτρώσαντα ημάς εκ των εχθρών ημών· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού.
25 Der allem Fleische Speise gibt; denn ewig währet seine Huld!
Τον διδόντα τροφήν εις πάσαν σάρκα· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού.
26 Dem Himmelsgott sagt Dank! Denn ewig währet seine Huld!
Δοξολογείτε τον Θεόν του ουρανού· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού.
