< Psalm 12 >

1 Auf den Siegesspender, ein Gesang, ein Lied, von David. Zu Hilfe, Herr! Die Frommen sind dahin; die treuen Seelen sind verschwunden aus der Menschen Mitte.
Drottinn! Hjálpa þú! Hinum trúuðu fækkar óðum. Hvar eru þeir sem hægt er að treysta?
2 Mit seinem Nächsten redet jeder falsch und doppelsinnig reden sie in heuchlerischer Sprache. -
Allir ljúga og iðka svik og pretti, en einlægnin virðist fokin út í veður og vind.
3 Der Herr vertilge all die glatten Lippen und jede Zunge, die vermessen spricht:
En Drottinn mun ekki fara mjúkum höndum um þá sem iðka ranglæti.
4 "Durch unsere Zunge sind wir stark! Wenn unser Mund uns Beistand ist, wer meistert uns?"
Hann mun útrýma þessum lygurum sem segja: „Við skulum ljúga til um áform okkar, enda ráðum við sjálfir hvað við segjum!“
5 "Ob Elender Bedrückung, ob der Jammerklage Armer ich mich erhebe", spricht der Herr, "Heil bring ich dem, der es begehrt."
Þessu svarar Drottinn: „Ég mun rísa upp og verja þá kúguðu, fátæku og hrjáðu. Ég mun frelsa þá samkvæmt bænum þeirra.“
6 Lautere Worte sind des Herren Worte, ein Silber, gut geläutert, von der Erde siebenfach gereinigt. -
Loforð Drottins eru áreiðanleg. Hvert orð á vörum hans er satt og rétt eins og marghreinsað skíragull.
7 Du, Herr: mögst Du sie haltenund ewig uns vor dem Gelichter schützen!
Drottinn, við vitum að þú munt varðveita þitt fólk frá verkum illra manna,
8 Die Frevler sollen betteln gehen, der Menschenkinder niedrigste erhöhet werden!
þó svo þeir vaði alls staðar uppi og njóti heiðurs í landinu.

< Psalm 12 >