Psalm 109

1 Auf den Siegesspender, von David, ein Lied. - Mein Gott, den ich lobpreise, sei nicht taub!

Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған күй: — И мәдһийәмниң Егиси Худайим, җим турма!

2 Sie öffnen gegen mich den frechen, falschen Mund; mit Lügenzungen reden sie zu nur

Мана рәзилләрниң ағзи, мәккарларниң ағзи көз алдимда йоған ечилди; Улар ялғанчи тил билән маңа қарши сөзлиди.

3 und überhäufen mich mit Hassesworten und feinden ohne Grund mich an.

Нәпрәтлик сөзләр билән мени чулғап, Улар бекардин-бекар маңа зәрбә бәрмәктә.

4 Für meine Liebe klagen sie mich an; ich muß mich gar verteidigen.

Муһәббитим үчүн улар маңа қарши шикайәтчи болди, Мән болсам — дуаға берилдим.

5 Für Gutes haben sie für mich nur böse Wünsche, für meine Liebe Haß: -

Яхшилиғим үчүн яманлиқ, Сөйгүм үчүн нәпрәт қайтурди.

6 "Man möge einen Frevler gegen ihn bestellen, daß er als Kläger gegen ihn auftrete!

Һәр бириниң үстидә рәзил бир адәм тайинлиғайсән, Униң оң йенида бир дәвагәр турсун.

7 Er gehe schuldig im Gericht hervor; fehlschlage ihm sein Rechten!

У сорақ қилинғанда әйипдар болуп чиқсун, Дуаси гуна дәп һесаплансун.

8 Nur wenig seien seine Tage; ein anderer nehme sein Erspartes!

Күнлири қисқа болсун, Мәнсивини башқиси егилисун.

9 Und seine Kinder sollen Waisen werden und seine Gattin Witwe!

Балилири йетим қалсун, Хотуни тул болсун.

10 Unstet umherziehen und betteln sollen seine Kinder, aus ihren leeren Wohnungen verstoßen werden!

Оғуллири сәргәрдан тиләмчи болсун, Турған харабиликлиридин нан издәп.

11 Ein Wucherer belege seine ganze Habe mit Beschlag, und Fremde sollen sein Erworbnes plündern!

Җазанихор униң егилиги үстигә тор ташлисун, Меһнәт әҗрини ятлар булап-талисун.

12 Nicht einer bleibe ihm gewogen! Nicht einer schenke Mitleid seinen Waisen!

Униңға меһриванлиқ көрситидиған бириси болмисун, Житим қалған балилириға илтипат қилғучи болмисун.

13 Sein Stamm verfalle der Vernichtung; im zweiten Glied erlösche schon sein Name!

Униң нәсли қурутулсун; Келәр әвладида намлири өчүрүлсун.

14 Beim Herrn werd seiner Väter Schuld gedacht, und seiner Mutter Sünde werde nimmer ausgelöscht!

Ата-бовилириниң қәбиһлигиниң әйиплири Пәрвәрдигарниң ядида қалсун, Анисиниң гунайи өчүрүлмисун.

15 Sie seien stets dem Herrn vor Augen, daß er vertilge ihr Gedächtnis von der Erde.

Буларниң әйиплири дайим Пәрвәрдигарниң көз алдида болсун, Шуниң билән У уларниң нам-әмилини йәр йүзидин өчүрүп ташлайду.

16 Denn er gedachte nimmer, Liebe zu erweisen, verfolgte elende und arme Leute und gab den Todesstoß zerbrochenen Herzen.

Чүнки [рәзил киши] меһриванлиқ көрситишни һеч есигә кәлтүрмиди, Бәлки езилгән, йоқсул һәм дили сунуқларни өлтүрмәккә қоғлап кәлди.

17 Weil ihm der Fluch so lieb und ihm sich leicht einstellte, dieweil das Segnen er nicht mochte, weil's ihm ferne lag,

У ләнәт оқушқа амрақ еди, Шуңа ләнәт униң бешиға келиду; Бәхит тиләшкә райи йоқ еди, Шуңа бәхит униңдин жирақ болиду.

18 dieweil den Fluch er wie sein eigen Kleid anlegte, wie Wasser in sein Inneres nahm und er wie Öl in seine Glieder drang,

У ләнәтләрни өзигә кийим қилип кийгән; Шуңа булар аққан судәк униң ич-бағриға, Майдәк, сүйәклиригә кириду;

19 so sei er ihm wie ein Gewand, das er als Hülle um sich legt, gleich einem Gürtel, den er ständig trägt!" -

Булар униңға йепинған тонидәк, Һәрдайим бағланған бәлвеғидәк чаплансун.

20 Vom Herrn geschehe also meinen Anklägern, die wider mich gar Schlimmes reden!

Булар болса мени әйиплигүчиләргә Пәрвәрдигарниң бекиткән мукапати болсун! Мениң яман гепимни қилғанларниң инъами болсун!

21 Du aber, Herr, mein Gott, befasse Dich mit mir um Deines Namens willen! Errette mich nach Deiner milden Huld!

Бирақ Сән, Пәрвәрдигар Рәббим, Өз намиң үчүн мениң тәрипимдә бир иш қилғайсән, Меһир-муһәббитиң әла болғачқа, Мени қутқузғайсән;

22 Denn ich bin bettelarm und leidend; mein Herz bricht mir im Leibe.

Чүнки мән езилгән һәм һаҗәтмәндурмән, Қәлбим хәстә болди.

23 Gleich einem Schatten, der sich neigt, vergehe ich, bin hohl gleich einem Rauchfang.

Мән қуяш узартқан көләңгидәк йоқилай дәп қалдим, Чекәткә қеқиветилгәндәк чәткә қеқиветилдим.

24 Vor Fasten wanken mir die Knie; mein Leib zehrt ab, wird mager.

Роза тутқинимдин тизлирим кетиду, Әтлирим сизип кетиду.

25 Ich bin ihr Spott; sie sehen mich und schütteln ihren Kopf. -

Шуңлашқа мән улар алдида рәсва болдум; Улар маңа қарашқанда, бешини силкишмәктә.

26 Komm mir zu Hilfe, Herr, mein Gott! Errette mich nach Deiner Huld,

Маңа ярдәмләшкәйсән, и Пәрвәрдигар Худайим, Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә мени қутқузғайсән;

27 damit sie innewerden, Deine Hand sei es, daß Du, Herr, solches tust!

Шуниң билән улар буниң Сениң қолуңдики иш екәнлигини, Буни қилғучиниң Сән Пәрвәрдигар екәнлигини билсун.

28 Sie mögen fluchen! Doch Du segne! So werden meine Widersacher voller Scham, Dein Diener aber voller Freude.

Улар ләнәт оқувәрсун, Сән бәхит ата қилғайсән; Улар һуҗум қилишқа турғанда, хиҗаләттә қалсун, Бирақ қулуң шатлансун!

29 In Schande müssen meine Ankläger sich kleiden, in ihre Scham sich hüllen wie in einen Mantel! -

Мени әйиплигүчиләр хиҗаләт билән кийинсун, Улар өз шәрмәндилигини өзлиригә тон қилип йепинсун.

30 Dann danke ich dem Herrn mit lautem Munde und preise ihn inmitten Vieler,

Ағзимда Пәрвәрдигарға зор тәшәккүр-мәдһийә қайтүримән; Бәрһәқ, көпчилик арисида туруп Уни мәдһийиләймән;

31 daß er dem Armen steht zur Rechten, zur Hilfe gegen die, die ihn verklagen.

Чүнки һаҗәтмәнниң җенини гунаға бекитмәкчи болғанлардин қутқузуш үчүн, [Пәрвәрдигар] униң оң йенида туриду.