Psalm 109

1 Auf den Siegesspender, von David, ein Lied. - Mein Gott, den ich lobpreise, sei nicht taub!

Musiqi rəhbəri üçün. Davudun məzmuru. Ey tərənnüm etdiyim Allah, susma!

2 Sie öffnen gegen mich den frechen, falschen Mund; mit Lügenzungen reden sie zu nur

Çünki pislər, hiyləgərlər ağzını açıb Yalançı dilləri ilə məndən danışırlar.

3 und überhäufen mich mit Hassesworten und feinden ohne Grund mich an.

Mənə hər tərəfdən nifrət dolu sözlər deyirlər, Nahaq yerə hücumlarına məruz qalıram.

4 Für meine Liebe klagen sie mich an; ich muß mich gar verteidigen.

Sevgimin əvəzinə mənə ittiham yağdırırlar, Mən isə dua etməkdəyəm.

5 Für Gutes haben sie für mich nur böse Wünsche, für meine Liebe Haß: -

Yaxşılığımın əvəzinə yamanlıq edirlər, Sevgimin əvəzinə nifrətlə cavab verirlər.

6 "Man möge einen Frevler gegen ihn bestellen, daß er als Kläger gegen ihn auftrete!

Belə adamın qarşısına bir pis insanı çıxar, Sağ tərəfində dayanıb onu ittiham etsin!

7 Er gehe schuldig im Gericht hervor; fehlschlage ihm sein Rechten!

Hökm oxunanda o təqsirkar çıxsın, Qoy onun duası günah sayılsın!

8 Nur wenig seien seine Tage; ein anderer nehme sein Erspartes!

Onun ömrü az olsun, Vəzifəsini başqası tutsun!

9 Und seine Kinder sollen Waisen werden und seine Gattin Witwe!

Övladları yetim, Arvadı isə dul qalsın!

10 Unstet umherziehen und betteln sollen seine Kinder, aus ihren leeren Wohnungen verstoßen werden!

Övladları didərgin düşüb dilənçi olsun, Yaşamağa xarabalıq belə, tapmasın!

11 Ein Wucherer belege seine ganze Habe mit Beschlag, und Fremde sollen sein Erworbnes plündern!

Sələmçilər hər şeyini əlindən alsın, Nə qazanıbsa, yadellilər talayaraq aparsın!

12 Nicht einer bleibe ihm gewogen! Nicht einer schenke Mitleid seinen Waisen!

Ona məhəbbət göstərən olmasın, Yetim qalan balalarına yazığı gələn tapılmasın!

13 Sein Stamm verfalle der Vernichtung; im zweiten Glied erlösche schon sein Name!

Qoy onun nəsli kəsilsin, Gələcək nəslin arasından adları silinsin!

14 Beim Herrn werd seiner Väter Schuld gedacht, und seiner Mutter Sünde werde nimmer ausgelöscht!

Ata-babasının təqsiri Rəbbin hüzurunda yaddan çıxmasın, Anasının günahı heç zaman yuyulmasın!

15 Sie seien stets dem Herrn vor Augen, daß er vertilge ihr Gedächtnis von der Erde.

Belə adamlar Rəbbin hüzurunda daim təqsirkar qalsınlar, Dünyadan izi-tozu silinsin, yada salınmasınlar!

16 Denn er gedachte nimmer, Liebe zu erweisen, verfolgte elende und arme Leute und gab den Todesstoß zerbrochenen Herzen.

Çünki məhəbbət göstərməyi unutdular, Məzlumu, fəqiri, qəlbisınıqları Həlak etmək üçün təqib etdilər.

17 Weil ihm der Fluch so lieb und ihm sich leicht einstellte, dieweil das Segnen er nicht mochte, weil's ihm ferne lag,

Qarğış etməyi sevirdi, öz başına dönsün, Alqış etməyi sevmirdi, ona əli çatmasın!

18 dieweil den Fluch er wie sein eigen Kleid anlegte, wie Wasser in sein Inneres nahm und er wie Öl in seine Glieder drang,

Ondan əynindəki paltar kimi qarğış çıxardı, Qoy qarğışı su kimi canına, ilik kimi sümüklərinə hopsun!

19 so sei er ihm wie ein Gewand, das er als Hülle um sich legt, gleich einem Gürtel, den er ständig trägt!" -

Qarğışı onu əyninin libası kimi bürüsün, Hər gün belinə kəmər tək dolansın!

20 Vom Herrn geschehe also meinen Anklägern, die wider mich gar Schlimmes reden!

Məni ittiham edənlər, Mənim barəmdə pis sözlər söyləyənlər Rəbbin cəzasına gəlsinlər!

21 Du aber, Herr, mein Gott, befasse Dich mit mir um Deines Namens willen! Errette mich nach Deiner milden Huld!

Lakin, ey Xudavənd Rəbb, ismin naminə Özün mənə qayğı göstər, O gözəl məhəbbətinə görə məni azad et.

22 Denn ich bin bettelarm und leidend; mein Herz bricht mir im Leibe.

Çünki mən məzlum və fəqir insanam, Köksümdəki ürəyimdən yaralanmışam.

23 Gleich einem Schatten, der sich neigt, vergehe ich, bin hohl gleich einem Rauchfang.

Düşən kölgə kimi itirəm, Vurulub atılan çəyirtkəyə bənzəyirəm.

24 Vor Fasten wanken mir die Knie; mein Leib zehrt ab, wird mager.

Bax oruc tutmaqdan dizlərim əsir, Bir dəri, bir sümük qalmışam.

25 Ich bin ihr Spott; sie sehen mich und schütteln ihren Kopf. -

Görənlər mənə lağ edir, Başlarını yelləyir.

26 Komm mir zu Hilfe, Herr, mein Gott! Errette mich nach Deiner Huld,

Ya Rəbb Allahım, Sən mənə kömək et, Məhəbbətinə görə məni qurtar.

27 damit sie innewerden, Deine Hand sei es, daß Du, Herr, solches tust!

Bilsinlər ki, bu Sənin əlindədir, Ya Rəbb, Sən bunu edə bilərsən.

28 Sie mögen fluchen! Doch Du segne! So werden meine Widersacher voller Scham, Dein Diener aber voller Freude.

Qoy onlar qarğış etsinlər, Sən mənə xeyir-dua ver, Qoy onlar əleyhimə qalxarkən utansınlar. Sənin qulunam, qoy sevinim!

29 In Schande müssen meine Ankläger sich kleiden, in ihre Scham sich hüllen wie in einen Mantel! -

İttihamçılarım rüsvayçılığa bürünsünlər, Xəcaləti xalat kimi geyinsinlər.

30 Dann danke ich dem Herrn mit lautem Munde und preise ihn inmitten Vieler,

Mənim dilim Rəbbə bol-bol şükür söyləyəcək, Xalq içində Ona həmd edəcək.

31 daß er dem Armen steht zur Rechten, zur Hilfe gegen die, die ihn verklagen.

Çünki O, fəqirin sağ tərəfində dayanar ki, Edam hökmü verənlərin əlindən onu qurtarsın.