Psalm 105
1 Dem Herrn sagt Dank! Verherrlicht seinen Namen! Macht seine Taten den Nationen kund!
Wysławiajcie Pana; ogłaszajcie imię jego; opowiadajcie między narodami sprawy jego.
2 Lobsingt von ihm! Lobt ihn! Erzählt von seinen Wundern all!
Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego.
3 In seinem heiligen Namen rühmet euch! Von Herzen freue sich, wer nach dem Herrn sucht!
Chlubcie się imieniem świętem jego; niech się weseli serce szukających Pana.
4 Verlanget nach dem Herrn und seiner Herrlichkeit! Stets sucht sein Angesicht!
Szukajcież Pana i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawsze.
5 Gedenkt der Wunder, die er tat, der Zeichen, seiner Richtersprüche!
Przypominajcie sobie dziwy jego, które czynił, cuda jego i sądy ust jego.
6 Geschlecht du, seines Knechtes Abraham, ihr Söhne Jakobs, seines Auserwählten! -
Wy nasienie Abrahama, sługi jego! Wy synowie Jakóbowi, wybrani jego!
7 Der Herr ist unser Gott, und auf der ganzen Erde gelten seine Urteilssprüche.
Onci jest Pan, Bóg nasz, po wszystkiej ziemi sądy jego.
8 In Ewigkeit gedenkt er seines Bundes und seines Wortes, das er sprach, ins tausendste Geschlecht,
Pamięta wiecznie na przymierze swoje: na słowo, które przykazał aż do tysiącznego pokolenia;
9 des Bunds, den er mit Abraham geschlossen für Israel als einen ewigen Bund,
Które postanowił z Abrahamem, i na przysięgę swą uczynioną Izaakowi.
10 den er für Jakob als ein Recht bestätigt, und seines Eides, den er Isaak zugeschworen.
Bo je postanowił Jakóbowi za ustawę, a Izraelowi za umowę wieczną.
11 "Dir", sprach er, "geb' ich Kanaan, als euer zugemessen Erbe." -
Mówiąc: Tobie dam ziemię Chananejską za sznur dziedzictwa waszego;
12 Noch klein war damals ihre Zahl, noch winzig klein und fremd darin.
Kiedy ich był mały poczet, prawie mały poczet, a jeszcze w niej byli przychodniami.
13 Sie wanderten von einem Heidenvolk zum andern, von einem Reich zu einer andern Nation.
Przechodzili zaiste od narodu do narodu, a z królestwa innego ludu;
14 Er gab nicht zu, daß jemand sie bedrückte; er warnte ihretwegen Könige:
Nie dopuszczał nikomu, aby im miał krzywdę czynić; nawet karał dla nich i królów, mówiąc:
15 "Vergreift euch nicht an den von mir Gesalbten! Fügt keinen Schaden meinen Sehern zu!" -
Nie tykajcie pomazańców moich, a prorokom moim nie czyńcie nic złego.
16 Er rief alsdann ins Land den Hunger, jedwede Brotesstütze brechend.
Gdy przywoławszy głód na ziemię, wszystkę podporę chleba pokruszył.
17 Er sandte einen Mann vor ihnen her; zum Sklaven ward Joseph verkauft.
Posłał przed nimi męża, który był za niewolnika sprzedany, to jest Józefa;
18 in Fesseln zwang man seine Füße; in Eisen ward sein Hals gelegt,
Którego nogi pętami trapili, a żelazo ścisnęło ciało jego,
19 bis in Erfüllung ging, was er verheißen, und ihn der Spruch des Herrn bewährte.
Aż do onego czasu, gdy się o nim wzmianka stała; mowa Pańska doświadczała go.
20 Da ließ der König ihn entfesseln; der Völkerherrscher ließ ihn frei.
Posławszy król kazał go puścić; ten, który panował nad narodami, wolnym go uczynił.
21 Er machte ihn zum Herrn in seinem Hause und zum Verwalter über all sein Gut,
Postanowił go panem domu swego, i książęciem nad wszystką dzierżawą swoją,
22 daß er nach seinem Sinne seine Fürsten lenkte und seine Ältesten belehrte. -
Aby władał i książętami jego według zdania duszy swojej, i starców jego mądrości nauczał.
23 Alsdann kam nach Ägypten Israel, und Jakob ward ein Gast im Lande Chams.
Potem wszedł Izrael do Egiptu, a Jakób był gościem w ziemi Chamowej;
24 Er machte fruchtbar dort sein Volk, für seine Feinde allzu zahlreich.
Gdzie rozmnożył Bóg lud swój bardzo, i uczynił go możniejszym nad nieprzyjaciół jego.
25 Nun wandte er ihr Herz zum Hasse wider Gottes Volk, zur Arglist gegen seine Diener.
Odmienił serce ich, iż mieli w nienawiści lud jego, a zmyślali zdrady przeciw sługom jego.
26 Er sandte Moses, seinen Diener, und Aaron, den er sich erkoren.
Posłał Mojżesza, sługę swego i Aarona, którego obrał;
27 Sie zeigten ihnen seine Wunder und taten Zeichen in dem Lande Chams.
Którzy im przedłożyli słowa znaków jego, i cuda w ziemi Chamowej.
28 Er sandte Finsternis, und dunkel ward's; doch achteten sie nicht auf seinen Wink.
Posłał ciemności, i zaćmiło się, a nie byli odpornymi słowu jego.
29 Er wandelte in Blut ihr Wasser, und ihre Fische ließ er sterben.
Obrócił wody ich w krew, a pomorzył ryby w nich.
30 Er ließ ihr Land von Fröschen wimmeln bis in die Kammern ihrer Könige.
Wydała ziemia ich mnóstwo żab, i były w pałacach królów ich.
31 Er sprach; da kam ein Fliegenschwarm und Mücken in ihr ganz Gebiet.
Rzekł, a przyszła rozmaita mucha, i mszyce we wszystkich granicach ich.
32 Für Regen gab er ihnen Hagel und Feuerflammen auf ihr Land,
Dał grad miasto deszczu, ogień palący na ziemię ich.
33 schlug ihren Weinstock, ihren Feigenbaum darnieder. zersplitterte die Bäume all in ihren Grenzen.
Także potłukł winnice ich, i figi ich, a pokruszył drzewa w granicach ich.
34 Er sprach; da kamen Heuschrecken und Ungeziefer ohne Zahl.
Rzekł, a przyszła szarańcza, i chrząszczów niezliczone mnóstwo;
35 Sie fraßen alles Gras in ihrem Land und fraßen ihre Feldfrucht ab.
I pożarły wszelkie ziele w ziemi ich, a pojadły urodzaje ziemi ich.
36 In ihrem Lande schlug er alle Erstgeburt, die Erstlinge all ihrer Kraft. -
Nawet pobił wszystko pierworodztwo w ziemi ich, początek wszystkiej siły ich.
37 Er führte sie mit Gold und Silber aus dem Lande, und unter seinen Stämmen war kein Müder.
Tedy ich wywiódł ze srebrem i ze złotem, a nie był nikt słaby między pokoleniem ich.
38 Ägypten ward ob ihres Wegzugs froh; denn Angst vor ihnen hatte sie befallen.
Radował się Egipt, gdy oni wychodzili; albowiem był przypadł na nich strach ich.
39 Er breitete zum Schirme eine Wolke aus und Feuer, um bei Nacht zu leuchten.
Rozpostarł obłok na okrycie ich, a ogień na oświecanie nocy.
40 Auf ihre Bitte ließ er Wachteln kommen und schenkte ihnen Himmelsspeise zur Genüge.
Na żądanie ich przywiódł przepiórki, a chlebem niebieskim nasycił ich.
41 Er öffnete den Fels, daß Wasser flossen, in dürrem Lande Ströme rieselten.
Otworzył skałę i wypłynęły wody, a płynęły po suchych miejscach jako rzeka.
42 Denn er gedachte seines heiligen Wortes und seines Dieners Abraham.
Albowiem wspomniał na słowo świętobliwości swojej, które rzekł do Abrahama, sługi swego.
43 So führte er sein Volk mit Jubel fort, mit Jauchzen seine Auserwählten.
Przetoż wywiódł lud swój z weselem, a z śpiewaniem wybranych swoich.
44 Der Heiden Länder gab er ihnen, ließ sie die Frucht des Völkerfleißes erben,
I podał im ziemię pogan, a posiedli prace narodów.
45 auf daß sie seine Rechte hielten, und seine Lehren treu bewahrten. Alleluja!
Aby zachowali ustawy jego, a prawa jego przestrzegali. Halleluja.
