Psalm 103

1 Von David. - Den Herrn lobpreise, meine Seele, mein ganzes Herz den heiligen Namen sein!

Давут язған күй: — Пәрвәрдигарға тәшәккүр қайтур, и җеним; И пүтүн вуҗудум, Униң муқәддәс намиға тәшәккүр қайтур!

2 Lobpreis den Herrn, du, meine Seele! Vergiß nicht, was er Gutes dir getan!

Пәрвәрдигарға тәшәккүр қайтур, и җеним, Унтума униң барлиқ меһримбанлиқ-бәрикәтлирини;

3 Er ist's, der alle deine Schuld vergibt, der alle deine Leiden heilt,

У пүткүл қәбиһликлириңни кәчүриду, Барлиқ кесәллириңгә дава қилиду;

4 der vor dem Grab dein Leben rettet, mit Huld und Liebe dich umgibt,

Һаятиңни һаңдин һөрлүккә қутқузиду, Бешиңға меһир-муһәббәт һәм рәһимдиллиқларни таҗ қилип кийгүзиду.

5 mit Segen dein Verlangen stillt und dich dem Phönix gleich verjüngt.

Көңлүңни назу-немәтләр билән қандуриду; Яшлиғиң бүркүтниңкидәк йеңилиниду.

6 Gerechtigkeit übt stets der Herr, schafft allen Unterdrückten Recht.

Пәрвәрдигар барлиқ езилгәнләр үчүн һәққанийлиқ һәм адаләтни жүргүзиду;

7 Er zeigt, wie einst dem Moses seine Wege, den Kindern Israels all seine Taten.

У Өз йоллирини Мусаға, Қилғанлирини Исраилларға намайән қилған.

8 Barmherzig ist der Herr und gnädig, langmütig und von großer Huld.

Пәрвәрдигар рәһимдил вә шәпқәтликтур, У асанлиқчә аччиқланмайду, Униң меһир-муһәббити тешип туриду.

9 Er zürnt nicht immerfort; noch trägt er ewig nach.

У узунғичә әйипләвәрмәйду, Яки та мәңгүгә ғәзивидә туривәрмәйду.

10 Er tut uns nicht nach unsren Sünden, vergüt uns nicht nach unsren Missetaten.

У бизгә гуналиримизға қарита муамилидә болған әмәс, Бизгә қәбиһликлиримизгә қарита тегишлигини яндурған әмәс.

11 So hoch der Himmel über dieser Erde, so überragend seine Liebe über denen, die ihn fürchten.

Асман йәрдин қанчилик егиз болса, Униңдин қорқидиғанларға болған муһәббитиму шунчилик зордүр.

12 So fern der Morgen von dem Abend ist, entfernt er unsere Schuld von uns.

Шәриқ ғәриптин қанчилик жирақта болса, Биздики асийлиқларниму шунчә жирақлаштурди.

13 So innig, wie ein Vater seine Kinder liebt, so liebt der Herr die, so ihn fürchten.

Ата балилириға қандақ көйүнгән болса, Пәрвәрдигарму Өзидин қорқидиғанларға шундақ меһривандур.

14 Er kennt ja unsere Art, ist eingedenk, daß wir aus Staub.

Чүнки У Өзи бизниң җисмимизни билиду, Тупрақтин екәнлигимизни У есигә алиду.

15 Der Sterbliche! Wie Gras sind seine Tage, er blüht wie eine Blume auf dem Felde.

Инсан болса — униң күнлири от-чөпкә охшайду, Даладики гүлдәк үнүп чиқип чечәкләйду;

16 Wenn sie ein Lüftchen anhaucht, ist sie weg, und ihre Stätte kennt sie nimmer.

Униң үстидин шамал учуп өтиду, У йоқ болиду, әслий маканиму уни қайта тонумайду.

17 Die Huld des Herrn jedoch ruht für und für auf denen, die ihn fürchten, und seine Liebe auf den Kindeskindern,

Лекин Өзидин қорқидиғанларға, Өз әһдисигә вапа қилғанларға, Көрсәтмилирини орунлаш үчүн уларни есидә тутқанларға, Пәрвәрдигарниң меһир-муһәббити әзәлдин әбәткичә, Һәққанийити әвлаттин әвлатлиригичидур.

18 die seinen Bund bewahren und seine Vorschriften erfüllen wollen.

19 Der Herr hat seinen Thron im Himmel aufgestellt; doch seine Herrschaft waltet über alles.

Пәрвәрдигар тәхтини әрштә қурған, Униң сәлтәнити һәмминиң үстидин һөкүм сүриду;

20 Lobpreist den Herrn, ihr, seine Engel, ihr starken Helden, die ihr seinen Willen tut und seinem Donnerrufe folgt!

И сөзигә қулақ салғучи, Каламини иҗра қилғучи, қудрити зор болған Униң пәриштилири, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар!

21 Lobpreist den Herrn, all seine Heere! Ihr Diener, die Vollstrecker seines Willens!

И силәр, Униң барлиқ қошунлири, Ирадисини ада қилғучи хизмәткарлири, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар!

22 Lobpreist den Herrn, all seine Werke an allen Orten seiner Herrschaft! Lobpreis den Herrn, du, meine Seele!

И, Униң барлиқ ясиғанлири, Һөкүмранлиғи астидики барлиқ җайларда Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар! И мениң җеним, Пәрвәрдигарға тәшәккүр қайтур!