Sprueche 1
1 Die Sprüche Salomos, des Davidssohnes und Herrschers über Israel,
İsrail padşahı Davud oğlu Süleymanın məsəlləri:
2 sind dazu da, daß man Charakter und Weisheit würdige und kluge Worte wohl verstehe
Hikmət və tərbiyəyə malik olmaq, Müdrik sözləri dərk etmək üçün,
3 und Zucht und Anstand lerne, was recht und rechtlich, ehrlich sei,
Salehlik, ədalət, insaf barədə İdrak tərbiyəsi almaq üçün,
4 daß Bildung Unerfahrene empfangen und daß die Jugend Lebenskunst erlerne.
Cahillərə uzaqgörənlik, Gənc oğlana bilik və dərrakə vermək üçün;
5 Vernimmt ein Weiser sie, so kann er seine Rede fesselnder gestalten; ein kluger Mann kann sich die richtige Belehrung sichern.
Qoy hikmətli qulaq asıb müdrikliyini artırsın, Dərrakəli adam sağlam məsləhət alsın.
6 Er kann das Gleichnis und den Sinnspruch faßlicher gestalten, wie auch der Weisen Worte, ihre dunklen Reden. -
Bu yolla insanlar məsəl və kinayələri, Hikmətlilərin sözlərini və müəmmalarını anlasınlar.
7 Die Furcht des Herrn ist Anfang der Erkenntnis, Weisheit, Bildung. Nur Toren sind's, die sie verachten.
Rəbb qorxusu biliyin başlanğıcıdır, Amma səfehlər hikmət və tərbiyəyə xor baxar.
8 Der väterlichen Zucht, mein Sohn, gehorche! Der Mutter Mahnung achte nicht gering!
Oğlum, ata tərbiyəsinə qulaq as, Ananın öyrətdiklərini kənara atma.
9 Sie zieren wie ein Kranz dein Haupt und deinen Hals wie Kettenschmuck.
Onlar başını gözəl çələng kimi, Boynunu boyunbağı kimi bəzər.
10 Mein Sohn, wenn dich Verbrecher locken, folg ihnen nicht!
Oğlum, qoyma səni günahkarlar azdırsın.
11 Wenn sie dir sagen: "Halt's mit uns! Wir haben einen Anschlag gegen einen Menschen vor; wir wollen ungefährdet im Versteck Arglosen auflauern.
Desələr ki: «Gəl bizimlə pusqu qurub qan tökək, Nahaq yerə günahsızları güdək,
12 Wir wollen selbst am Leben bleiben und sie verschlingen gleich der Unterwelt, mit Haut und Haar als solche, die zur Grube fahren. (Sheol h7585)
Gəl onları ölülər diyarı kimi diri-diri udaq, Tamam qəbirə düşənlərə bənzəsinlər. (Sheol h7585)
13 Und wir gewinnen alles mögliche kostbare Gut und füllen unsere Häuser mit dem Raub.
Onda çoxlu qiymətli sərvət taparıq, Evlərimizi talan malı ilə doldurarıq.
14 Du darfst auch mit uns teilen; wir alle haben einen Beutel."
Bizə qoşul, Qoy kisəmiz bir olsun»,
15 Mein Sohn, geh nicht auf einem Weg mit ihnen! Halt deinen Fuß von ihren Pfaden fern!
Oğlum, onlara qoşulma, Yollarına ayaq basma.
16 Denn ihre Füße laufen dem Verderben zu und eilen blutigem Tod entgegen.
Çünki onların ayaqları pisliyə tərəf qaçar, Qan tökməyə tələsər.
17 Vergeblich wird man Netze spannen vor den Blicken der beschwingten Vögel;
Bir quşun gözü önündə Tələ qurmaq faydasızdır.
18 sie aber lauern auf ihr eigen Blut und stellen sich selbst nach dem Leben.
Çünki onların qurduğu pusqu öz qanlarını tökmək üçündür, Güdməkləri öz canları üçündür.
19 So ist das Schicksal eines jeden, der auf unrechten Gewinn ausgeht. Er bringt ihn um sein Leben.
Tamahkarın yolu həmişə belədir, Tamahı onun canını alar.
20 Auf Straßen ruft die Weisheit; auf Plätzen ruft sie laut.
Hikmət bayırda ucadan çağırır, Meydanlarda onun səsi ucalır.
21 Hoch oben auf den Mauern predigt sie, an Stadttoren; vor aller Welt nimmt sie das Wort:
O, səsli-küylü küçələrin başında çağırır, Şəhər darvazalarında deyir:
22 "Wie lange liebt ihr Toren noch Betörung, gefällt den Dünkelhaften Spott und hassen Toren Einsicht?
«Ey cahillər, nə vaxtadək Cəhaləti sevəcəksiniz? Nə vaxtadək rişxəndçilər rişxənddən zövq alacaq, Axmaqların bilikdən zəhləsi gedəcək?
23 Ihr kommt auf meine Mahnrede zurück. Fürwahr, ich sag euch unumwunden, was ich auf dem Herzen habe. Ich tue meine Warnungen euch kund.
Məzəmmətimdən düzəlsəydiniz, Ruhumu üstünüzə tökərdim, Sözlərimi sizə bildirərdim.
24 Ich rief; ihr aber wolltet nicht; ich winkte euch, und niemand gab drauf acht.
Sizi çağıranda məni rədd etdiniz, Əlimi uzadanda əhəmiyyət vermədiniz.
25 Ihr schluget meinen Ratschlag in den Wind und mochtet meine Rüge nicht.
Bütün nəsihətlərimi boş saydınız, Məzəmmətlərimi qəbul etmədiniz.
26 So lache ich bei eurem Unglück nur und spotte, wenn euch Angst befällt,
Ona görə də sizin üzərinizə bəla gələndə güləcəyəm, Dəhşət sizi bürüyəndə,
27 wenn wie ein Ungewitter euer Schrecken kommt, einherfährt gleich dem Sturmwind euer Unglück und Not und Drangsal euch befällt.
Tufan kimi dəhşət sizə hücum çəkəndə, Sizə qasırğa kimi bəla gələndə, Dara, əziyyətə düşəndə istehza edəcəyəm.
28 Dann rufen sie mich an; ich gebe keine Antwort. Sie suchen, aber finden mich nicht mehr.
O vaxt məni çağıranlara cavab verməyəcəyəm, Səylə axtarsalar da, məni tapa bilməyəcəklər.
29 Erkenntnis haben sie gehaßt und nach der Furcht des Herren nicht gefragt,
Çünki onlar biliyə nifrət etdilər, Rəbdən qorxmaq istəmədilər,
30 sie wollten nichts von meinem Rate wissen, und meine Rüge haben sie verschmäht.
Nəsihətimi istəmədilər, Hər məzəmmətimi rədd etdilər.
31 So mögen sie denn ihres Handels Frucht genießen, sich sättigen mit dem, was sie sich selbst bereitet!
Buna görə də öz yollarının bəhrəsini yeyəcəklər, Öz nəsihətləri ilə doyacaqlar.
32 Ihr Fehlgehn bringt sie, diese Dummen, um; Sorglosigkeit vernichtet diese Toren.
Cahili özbaşınalığı öldürəcək, Axmağı laqeydliyi məhv edəcək.
33 Wer aber mir gehorcht, der kann in Ruhe wohnen und unbesorgt vor Unheilsschrecken sein."
Mənə qulaq asanlarsa əmin-amanlıqda yaşayacaq, Rahatlıq tapacaq, pislikdən qorxmayacaq».
