Sprueche 8

1 Die Weisheit! Ruft sie nicht? Und Einsicht läßt sich hören

Məgər hikmət çağırmırmı, Məgər dərrakə səsləmirmi

2 am Weg ganz oben auf den Höhen; an Scheidewegen tritt sie auf.

Uca yerlərdə, yol kənarında, Yollar ayrıcında dayanıb?

3 Beim Eingang in die Stadt, an ihren Toren, am Eingang zu den Pforten ruft sie aus:

Darvazaların yanında, şəhərin qarşısında, Qapıların kandarında çağırır:

4 "Zu euch, ihr Männer, rede ich; ich spreche zu den Menschenkindern:

«Ey insanlar, mən sizi səsləyirəm, Ey bəşər övladları, sizə xitab edirəm.

5 Ihr Einfältigen, lernet Klugheit! Ihr Toren, kommet zur Vernunft!

Ey cahillər, uzaqgörən olun, Ey axmaqlar, ağıllanın.

6 Hört zu! Denn ich will Rechtes reden, und meiner Rede Inhalt ist, was richtig.

Dinləyin, əla şeylərdən danışıram, Dilimdən düz sözlər çıxır.

7 Denn Redlichkeit nur spricht mein Gaumen; für meine Lippen ist Unehrlichkeit ein Greuel.

Ağzım həqiqət söyləyir, Dilim şərdən iyrənir.

8 Rechtschaffen ist, was immer spricht mein Mund, nichts Hinterlistiges, nichts Falsches ist darin,

Ağzımdan yalnız salehlik sözləri çıxır, Sözlərimdə nə əyrilik, nə də ki yalan var.

9 das Richtige für alle, die da fragen, und recht für die, die suchen nach Erkenntnis.

Anlayanlar üçün hər şey aydındır, Bilik qazananlar üçün bu bir həqiqətdir.

10 Nimm meine Mahnung lieber an als Silber, Erkenntnis lieber als erlesenes Gold. -

Gümüşü yox, tərbiyəmi qəbul edin, Saf qızıldan çox biliyi seçin.

11 Denn besser noch als Perlen ist die Weisheit; und Kostbarkeiten kommen ihr nicht gleich."

Çünki hikmət yaqutdan qiymətlidir, İnsanın könlü istəyən şeylər ona tay deyil.

12 "Ich, Weisheit, hab zur Nachbarin die Klugheit; ich kann zu klugem Wissen kommen.

Mən hikmətəm, uzaqgörənlik məndə məskən salıb, Biliyi, dərrakəni tapmışam.

13 Die Furcht des Herrn verträgt sich nicht mit Bösem. Ich hasse Hochmut, Hoffart, schlimmen Wandel sowie verkehrtes Reden.

Rəbb qorxusu pisliyə nifrət etməkdir, Lovğalığa, təkəbbürə, pis yola, Hiyləli dilə nifrət edərəm.

14 Mein ist der Rat, die Tüchtigkeit; Einsicht ist mein und mein die Stärke.

Nəsihət, sağlam şüur mənimdir, İdrak mənəm, qüvvəm var.

15 Durch mich regieren Könige, und Fürsten herrschen, wie es rechtens ist.

Mənim vasitəmlə şahlar hökmranlıq edir, Hökmdarlar ədalətli fərman verir.

16 Durch mich befehlen Herrschende und all die hohen Erdenrichter.

Ədalətli hakim olan bütün başçılar və əsilzadələr Mənim vasitəmlə hökm verir.

17 Wer mich liebt, den liebe ich; mich finden, die mich suchen,

Məni sevənləri sevirəm, Məni səylə axtaran tapır.

18 Reichtum und Ehre sind bei mir, ein stattlich Gut und Wohlergehen.

Sərvət və şərəf, Dağılmaz var-dövlət və salehlik yanımdadır.

19 Weit besser noch als Gold, als feines Gold, ist meine Frucht, und mein Ertrag ist kostbarer als auserlesen Silber.

Barım qızıldan, saf qızıldan dəyərlidir, Bəhərim gümüşdən qiymətlidir.

20 Ich wandle auf dem Pfade der Gerechtigkeit und mitten auf des Rechtes Wegen.

Mən salehlik yolunda, Ədalət yollarının ortasında gəzərəm.

21 Ich gebe denen, die mich lieben, immerdar Besitz und fülle ihre Schatzkammern."

Məni sevənləri sərvətə çatdıraram, Xəzinələrini dolduraram.

22 Mich schuf der Herr als Anfang seiner Laufbahn, als erstes seiner Werke,

Rəbb Öz yolunun başlanğıcında, Hər işindən əvvəl mənə malik oldu.

23 in der Urzeit. Von Ewigkeit her bin ich eingesetzt, im Anfang seit dem Weltbeginne.

Yaradılışın əzəlindən, Dünya yaranmazdan əvvəl mən var idim.

24 Die Ozeane waren nicht, da ward ich schon geboren, als es noch keine reichen Wasserquellen gab.

Dərin sular olmazdan əvvəl, Bol sulu çeşmələr olmazdan əvvəl doğulmuşam.

25 Bevor die Berge eingesenkt, da war ich vor den Hügeln schon geboren.

Dağlar yaradılmazdan əvvəl, Təpələr mövcud olmazdan əvvəl təvəllüd tapmışam.

26 Er hatte Land und Flur noch nicht gemacht, noch nicht das Element des Staubes in der Welt,

Rəbb dünyanı, çölü-düzü, torpaqları yaradanda,

27 da war ich schon dabei, als er den Himmel hergestellt, als er die Wölbung überm Ozean festsetzte,

Göyləri yaradanda, Dərinliyin üzü üstündə bir dairə çəkəndə,

28 als er die Wolken droben mächtig machte, und als des Ozeanes Fluten mächtig wurden,

Buludları yuxarıda yerləşdirəndə, Dərinlikdə bulaqları bağlayanda,

29 als er dem Meere seine Schranke setzte, daß die Gewässer sein Geheiß nicht überschritten, als er der Erde Gründe legte.

Sular əmrindən çıxmasın deyə dənizə sədd çəkəndə, Yerin bünövrələrini təyin edəndə

30 Zur Seite war ich ihm als Schülerin und diente zur Ergötzung Tag für Tag und spielte vor ihm jede Zeit

Rəbbin yanında memar idim. Hər gün fərəhlənirdim, Hüzurunda həmişə sevinirdim.

31 und spielte auf dem Erdkreis, den ich liebte, und zur Ergötzung diente ich den Menschenkindern."

Yaratdığı aləmə görə sevinirdim, Bəşər övladlarına görə fərəhlənirdim.

32 "Nun, meine Söhne, hört auf mich! Heil denen, die meine Wege wählen!

İndi, ey övladlar, mənə qulaq asın: Yoluma bağlı qalan nə bəxtiyardır!

33 Auf Mahnung hört, auf daß ihr weise werdet! Schlagt sie nicht in den Wind!

Verdiyim tərbiyəyə qulaq asın, Hikmət alın, onu bir tərəfə atmayın.

34 Heil sei den Menschen, die mich hören und Tag für Tag an meinen Türen wachen und meiner Tore Pfosten hüten!

Mənə qulaq asan, Hər gün darvazalarım qarşısında duran, Qapılarımda dayanıb gözləyən nə bəxtiyardır!

35 Denn wer mich findet, findet Leben, und von dem Herrn empfängt er alles Nötige.

Çünki məni tapan həyat tapar, Rəbbi razı salar.

36 Wer aber mich verfehlt, der frevelt gegen seine eigene Seele; ja alle, die mich hassen, lieben nur den Tod."

Məni əldən verən canına qəsd edər, Mənə nifrət edənlərin hamısı ölümü sevər».