Sprueche 31

1 Die Worte an den König Lemuel, ein Spruch, den seine Mutter lehrte:

Te są słowa Lemuela króla, i zebranie mów, któremi go ćwiczyła matka jego.

2 "Was soll ich dir, mein Sohn, was Lemuel, mein Erstgeborener, dir sagen? Nicht doch, du meines Leibes Sohn, nicht doch du Sohn, den durch Gelübde ich erworben!

Cóż rzekę, synu mój? cóż rzekę, synu żywota mego? i cóż rzekę, synu ślubów moich?

3 Nicht gib den Weibern deine Kraft, noch deine Liebe Königs Freundinnen!

Nie dawaj niewiastom siły twojej, ani dróg twoich tym, którzy do zginienia królów przywodzą.

4 Nicht ziemt den Königen, o Lemuel, nicht ziemt den Königen der Weingenuß, so wenig, wie den Fürsten der des Bieres,

Nie królom, o Lemuelu! nie królom należy pić wino, a nie panom bawić się napojem mocnym;

5 daß er nicht zeche und des Rechts vergäße und der Bedrückten Sache ändere.

By snać pijąc nie zapomniał na ustawy, a nie odmienił spraw wszystkich ludzi uciśnionych.

6 Dem Elenden gebt Bier und dem betrübten Herzen Wein!

Dajcie napój mocny ginącemu, a wino tym, którzy są ducha sfrasowanego.

7 Er soll nur trinken und des Jammers so vergessen und seines Leids nicht mehr gedenken!

Niech się napije, a zapomni ubóstwa swego, a na utrapienie swoje niech więcej nie wspomni.

8 Tu deinen Mund für Stumme auf und für die Sache derer, die Vertretung nötig haben!

Otwórz usta swe za niemym w sprawie wszystkich osądzonych na śmierć.

9 Tu deinen Mund auf als gerechter Herrscher, als Anwalt des Bedrängten und des Armen!"

Otwórz usta swe, sądź sprawiedliwie, a podejmij się sprawy ubogiego i nędznego.

10 Ah, wem ein wackres Weib zuteil geworden, dem geht sie über Perlenwert.

Któż znajdzie niewiastę stateczną, gdyż nad perły daleko większa jest cena jej?

11 Bei ihrem Mann genießt sie Zutrauen, und an Gewinn fehlt es ihm nicht.

Serce męża jej ufa jej, a na korzyściach schodzić mu nie będzie.

12 Charitin ist sie ihm; sie tut ihm nie ein Leid ihr ganzes Leben.

Dobrze mu czyni, a nie źle, po wszystkie dni żywota swego.

13 Die Arbeit nur ist ihre Lust; sie sieht sich um nach Wolle und nach Flachs.

Szuka wełny i lnu, a pracuje ochotnie rękami swemi.

14 Einem Kauffahrerschiff gleicht sie, von ferne schafft sie sich die Nahrung her.

Podobna jest okrętom kupieckim; z daleka przywodzi żywność swoję.

15 Früh bricht sie in der Nacht den Schlaf, bereitet Speise ihrem Hausgesinde.

I wstaje bardzo rano, a daje pokarm czeladzi swej, a obrok słuszny dziewkom swym.

16 Gern hätte sie ein Feld; sie kauft es vom Ersparten sich und eines Weinbergs Pflanzung.

Obmyśla rolę, i ujmuje ją; z zarobku rąk swoich szczepi winnice.

17 Hat ihre Lenden fest gegürtet, und rüstig reget sie die Arme.

Przepasuje mocą biodra swe, a posila ramiona swoje.

18 Jetzt sieht sie, wie voran geht alles, und ihre Lampe bleibt des Nachts nicht ausgelöscht.

Doświadcza, że jest dobra skrzętność jej, a nie gaśnie w nocy pochodnia jej.

19 Kommt sie alsdann zum Stoff für's Spinnen, so fassen ihre Hände fest die Spindel.

Ręce swoje obraca do kądzieli, a palcami swemi trzyma wrzeciono.

20 Lädt Arme ein; dem Elenden gibt sie die Hand.

Rękę swą otwiera ubogiemu, a ręce swoje wyciąga ku nędznemu.

21 Mit Winterschnee nimmt für ihr Hausgesinde sie es auf; in doppelte Gewandung hüllet sie die Ihren.

Nie boi się o czeladź swoję czasu śniegu; albowiem wszystka czeladź jej obłoczy się w szatę dwoistą.

22 Näht Teppiche für sich aus Linnen und aus dem Purpur Kleider.

Kobierce sobie robi; płótno subtelne i szarłat jest odzieniem jej.

23 Obenan steht in den Schulen ihr Gemahl, wenn mit den Ältesten des Landes er zusaminensitzt.

Znaczny jest w bramach mąż jej, gdy siedzi między starszymi ziemi.

24 Phöniziens Händlern gibt sie Gürtel; ein feines Unterkleid hat sie gefertigt und verkauft es.

Płótno robi, i sprzedaje, także pasy sprzedaje kupcowi.

25 Reich, prächtig ist ihr Kleid, und so lacht sie des künftigen Tages.

Moc i przystojność jest odzieniem jej; nie frasuje się o czasy przyszłe.

26 Sie spricht, und lautere Wahrheit ist's, und was sie redet, ist nur liebevolle Lehre.

Mądrze otwiera usta swe, a nauka miłosierdzia jest na języku jej.

27 Tatkräftig überwacht sie ihres Hauses Ordnung, und Brot der Faulheit läßt sie nicht genießen.

Dogląda rządu w domu swym, a chleba próżnując nie je.

28 Und wo sich ihre Kinder zeigen, preist man sie und rühmt sie, wo ihr Gatte:

Powstawszy synowie jej błogosławią jej; także i mąż jej chwali ją,

29 "Viel Frauen haben wacker sich gezeigt; du aber übertriffst sie alle.

Mówiąc: Wiele niewiast grzecznie sobie poczynały; ale je ty przechodzisz wszystkie.

30 Wie schwinden Anmut hin und Schönheit! Ein Weib, das Furcht hat vor dem Herrn, das soll man rühmen!

Omylna jest wdzięczność, i marna piękność; ale niewiasta, która się Pana boi, ta pochwały godna.

31 Zollt ihr, was ihr gebührt! Selbst in den Toren künden ihre Werke ihren Ruhm."

Dajcie jej z owocu ręku jej, a niechaj ją chwalą w bramach uczynki jej.