< Sprueche 29 >

1 Ein Mann, halsstarrig Rügen gegenüber, verfällt dem Untergange unheilbar und plötzlich.
Лучше муж обличаяй, нежели муж жестоковыйный: внезапу бо палиму ему, несть изцеления.
2 Gelangen Fromme an die Macht, alsdann frohlockt das Volk; wenn Frevler herrschen, seufzt das Volk.
Похваляемым праведным, возвеселятся людие: началствующым же нечестивым, стенят мужие.
3 Ein Mann, der Weisheit liebt, der sorgt auch für den Vater; doch wer's mit Dirnen hält, vergeudet sein Vermögen.
Мужу любящу премудрость, веселится отец его: а иже пасет любодейцы, погубит богатство.
4 Ein König voll Gerechtigkeit befestigt auch das Land; ein Mann, auf Abgaben erpicht, vernichtet es.
Царь праведен возвышает землю, муж же законопреступник раскоповает.
5 Wer einen andern auf das Glatteis führt, bereitet auch Gefahr den eigenen Schritten.
Иже уготовляет на лице своему другу мрежу, облагает ю на своя ноги.
6 In eines bösen Mannes. Frevel liegt ein Fallstrick; der Fromme jauchzt und freut sich dran.
Согрешающему мужу велия сеть: праведный же в радости и в веселии будет.
7 Der Fromme achtet auf die Rechte der Geringen; der Frevler aber kümmert sich nicht um Gerechtigkeit.
Умеет праведный суд творити убогим, а нечестивый не разумеет разума, и убогому несть ума разумевающаго.
8 Boshafte Leute bringen eine ganze Stadt in Aufruhr; den Zorn beschwichtigen die Weisen.
Мужие беззаконнии сожгоша град, мудрии же отвратиша гнев.
9 Mit einem Toren rechtete ein weiser Mann. Es zürnte jener, dieser lachte; so gab es keine Ruhe.
Муж мудр судит языки, муж же злый гневаяйся посмеваемь бывает, а не устрашает.
10 Gewissenlose Menschen hassen den Einfältigen; Gerechte suchen ihn am Leben zu erhalten.
Мужие кровей причастни возненавидят преподобнаго, правии же взыщут душу его.
11 Ein Tor läßt seinen ganzen Zorn heraus; ein Weiser bändigt ihn im Hinblick auf die Zukunft.
Весь гнев свой произносит безумный: премудрый же скрывает по части.
12 Ein Herrscher, der auf Lügenworte hört, hat frevelhafte Diener.
Царю послушающу словесе неправедна, вси, иже под ним, законопреступницы.
13 Zwar Reich und Arm sind Gegensätze; doch beiden gibt der Herr das Lebenslicht.
Заимодавцу и должнику, друг со другом сошедшымся, посещение творит обема Господь.
14 Der Thron des Königs, der getreulich Recht den Armen schafft, besteht für immer.
Царю во истине судящему нищым, престол его во свидетелство устроится.
15 Weisheit verleihen Stock und Rüge; ein Knabe, selbst sich überlassen, macht der Mutter Schande.
Язвы и обличения дают мудрость: отрок же заблуждаяй срамляет родители своя.
16 Wenn Frevler in die Höhe kommen, nimmt der Frevel überhand; bei ihrem Sturze kommen an die Macht die Frommen.
Многим сущым нечестивым мнози греси бывают, праведнии же, оным падающым, устрашаеми бывают.
17 Straf deinen Sohn, und er bereitet ein behaglich Leben dir, reicht deiner Seele Leckerbissen.
Наказуй сына твоего, и упокоит тя и даст лепоту души твоей.
18 Wenn Mangel ist an Offenbarungen, dann wird das Volk verwildern; doch hält es das Gesetz, Heil ihm!
Не будет сказатель языку законопреступну, храняй же закон блажен.
19 Mit Worten läßt ein Knecht sich nicht belehren; denn wenn er sie versteht, dann kümmert er sich nicht darum.
Не накажется словесы раб жесток: аще бо и уразумеет, но не послушает.
20 Erblickst du einen Mann, der mit den Worten viel zu hastig ist: mehr Hoffnung ist für einen Narren als für ihn.
Аще увидиши мужа скора в словесех, разумей, яко упование имать паче его безумный.
21 Wenn einer seinen Knecht von Jugend auf verzärtelt, dann spielt dieser zuletzt den Sohn.
Иже ласкосерд будет от детства, поработится, на последок же болезновати будет о сем.
22 Ein Mann voll Zorn weckt Zank; ein Hitzkopf macht gar viele Fehler.
Муж гневливый воздвизает свар, муж же ярый открывает грехи.
23 Des Menschen Hochmut führt ihn zur Erniedrigung; doch Ehre wird der demutsvolle Mann erlangen.
Досаждение мужа смиряет, а смиренныя утверждает Господь в славе.
24 Wer mit dem Diebe teilt, der haßt sein eigen Leben; er hört den Fluch; doch zeigt er es nicht an.
Иже сообщается татю, ненавидит своея души: аще же клятву предложенную слышавшии не возвестят,
25 Die Angst bringt einen Menschen in Gefahr; wer auf den Herrn vertraut, der wird geschützt.
убоявшеся и постыдевшеся человеков, преткнутся: надеявыйся же на Господа возвеселится. Нечестие мужу дает соблажнение: уповаяй же на Владыку спасется.
26 Es suchen viele eines Herrschers Angesicht; doch von dem Herrn kommt eines Mannes Recht.
Мнози угождают лицам началников: от Господа же сбывается правда мужу.
27 Ein Greuel für den Frommen ist, wer Unrecht tut. Ein Greuel für den Frevler, wer gerade wandelt.
Мерзость праведнику муж неправеден: мерзость же законопреступному путь правоведяй.

< Sprueche 29 >