Sprueche 21

1 Den Wasserbächen gleich ist in der Hand des Herrn des Königs Herz; Er lenkt's, wohin er will.

Padşahın ürəyi Rəbbin əlindədir, Onu su arxı kimi istədiyi səmtə döndərər.

2 Dem Mann scheint jeder seiner Wege recht zu sein; jedoch der Herr ist's, der die Herzen wägt.

İnsanın yolu öz gözündə düz sayılar, Lakin ürəkləri Rəbb yoxlayar.

3 Gerechtigkeit und Recht ausüben liebt der Herr viel mehr denn Schlachtopfer.

Rəbb Ona qurban təqdimindən çox Salehliyə, ədalətə riayət edilməsini istər.

4 Ein großer Ehrgeiz und Verstand entflammen Frevler zum Vergehen.

Təkəbbürlü baxış, lovğa ürək Pislərin işığı və günahıdır.

5 Allein des Arbeitsamen Pläne führen zum Gewinn; der Hastige bringt's nur zum Verlust.

Çalışqanın niyyəti xeyir gətirər, Tələsən ehtiyac içinə düşər.

6 Wer sich durch Lügenzunge Schätze sammelt, strebt nach verwehtem Hauch, ja, nach dem Tod.

Yalançılıqla qazanılan xəzinə Havaya yayılan sis-dumandır, bir ölüm tələsidir.

7 Für Frevler hat das Unrecht einen Reiz; sie weigern sich zu tun, was recht.

Zorakılığına görə pislər süpürülüb atılacaq, Çünki onlar ədalətə əməl etmək istəmir.

8 Mag eines Mannes Tun verwickelt sein und schief verlaufen, doch ist er redlich, handelt er doch recht.

Günahkarın yolu dolaşıqdır, Pak insanın etdiyi doğru sayılır.

9 Viel lieber in dem Winkel eines Daches ruhen, als ein gemeinsam Haus mit einem Weib, das zänkisch!

Davakar arvadla bir evdə yaşamaqdansa Damın bir küncündə yaşamaq yaxşıdır.

10 Des Frevlers Seele hat am Bösen ihre Lust, und nicht verhaßt ist ihm die böse Tat.

Pis insan şərə can atar, Qonşusu gözündə lütf tapmaz.

11 Wenn man den Spötter büßen läßt, dann kann der Dumme dadurch weise werden. Behandelt man den Weisen rücksichtsvoll, kann jener dadurch auch zur Einsicht kommen.

Rişxəndçini cərimə etsən, cahil bundan hikmət alar, Hikmətli ibrətdən bilik qazanar.

12 Wenn auf des Frevlers Haus der Fromme Rücksicht nimmt, verleitet er den Frevler wiederum zum Bösen.

Saleh insan pislərin evi barədə düşünər, Çünki pislər alt-üst olub bəlaya düşər.

13 Wer vor des Armen Hilferuf sein Ohr verstopft, der findet kein Gehör dann, wenn er selber ruft.

Qulağını tutub kasıbın fəryadını eşitməyənin Fəryadına cavab verilməyəcək.

14 Im stillen eine Gabe kann den Zorn besänftigen, ein heimliches Geschenk den größten Grimm.

Gizli hədiyyə qəzəbi, Qoltuqdakı rüşvət hiddəti yatırar.

15 Dem Frommen ist es eine Freude, wenn ihm nach Recht geschieht; den Bösewichtern ist's ein Schrecken.

Haqq öz yerinə gələndə saleh sevinər, Şər iş görənin başı bəlaya düşər.

16 Ein Mensch, der von der Klugheit Wege irrt, wird Ruhe erst im Schattenreiche finden.

Kim ki ağlın yolundan çıxar, Ölülər camaatı arasında uyuyar.

17 Wer Lustbarkeiten liebt, der fühlt sich stets im Mangel; wer Wein und Öl zu gerne hat, wird nimmer reich.

Zövq-səfaya düşkün olan ehtiyaca düşər, Şərab və yağlı yemək hərisi sərvət tapmaz.

18 Das Sühnegeld des Frommen ist der Frevler; an Stelle der Rechtschaffenen tritt der Verbrecher.

Pis insan salehin yerinə, Xain əməlisalehin əvəzinə girov verilər.

19 Viel besser, einsam in der Wüste leben, als in Gesellschaft eines zank- und händelsüchtigen Weibes!

Davakar, deyingən arvadla yaşamaqdansa Çöllükdə yaşamaq yaxşıdır.

20 An Öl und köstlichem Getränk ist in des Weisen Haus ein Vorrat; ein Tor läßt sie verderben.

Hikmətlinin evində istənilən xəzinə və bolluq var, Axmağın nəyi varsa, yeyib-qurtarar.

21 Wer nach Gerechtigkeit und Güte strebt, der findet Leben, Rechtlichkeit und Ehre.

Salehlik və sədaqətin ardınca gedən Həyat, salehlik və şərəf tapar.

22 Der Helden Stadt erstieg ein Weiser; das Bollwerk stürzte ein, dem sie sich anvertraut.

Bir hikmətli qəhrəmanların şəhərinə hücum çəkər, Alınmaz qalanı darmadağın edər.

23 Wer seinen Mund und seine Zunge hütet, der schützt sein Leben vor Gefahren.

Ağzını, dilini tutan insan Canını bəlalardan saxlayar.

24 Ein Spötter heißt, wer übermütig und vermessen ist und wer im Übermaß des Stolzes handelt.

Lovğa, təkəbbürlü adam rişxəndçi adlanır, Lovğalandıqca lovğalanır.

25 Den Faulen tötet sein Gelüste; denn seine Hände weigern sich zu schaffen.

Tənbəlin arzusu onu ölümə aparır, Çünki əlləri zəhmətdən qaçır.

26 Den ganzen Tag begehrt nur, wer begehrlich; der Fromme spendet ohne Unterlaß.

Tənbəl bütün gün çox şey arzulayar, Salehsə əsirgəmədən azuqə paylayar.

27 Des Frevlers Opfer ist ein Greuel und vollends, bringt er es in schnöder Absicht dar.

Şər adamın etdiyi qurban iyrəncdir, Pis niyyətlə təqdim olunarsa, daha pisdir.

28 Ein falscher Zeuge geht zugrunde; dagegen redet sieghaft ein glaubwürdiger Mann.

Yalançı şahid həlak olar, Söz eşidən həmişə danışdırılar.

29 Der Frevler macht ein frech Gesicht; der Biedere verbessert seinen Wandel.

Şər adam üzünü sərtləşdirər, Əməlisaleh tutduğu yolu möhkəmləndirər.

30 Nicht Weisheit gibt's, nicht Einsicht, Rat nicht vor dem Herrn.

Heç bir hikmət, dərrakə, ibrət Rəbbin qarşısında dayana bilməz.

31 Das Roß ist abgerichtet für den Tag der Schlacht; jedoch der Sieg kommt von dem Herrn.

Atlar döyüş günü üçün hazırlanar, Amma zəfəri Rəbb qazandırar.